ตอนที่ 100 สังเกตอาหารอ่านความคิดองค์หญิง
ลูกค้าไม่กี่คนซึ่งรู้ถึงประสบการณ์ในจิงตูของเซวียนหยวนผ้อส่งเสียงกระซิบอธิบาย จากนั้นพวกลูกค้าที่เหลือจึงได้รู้ว่าแขนขวาของเซวียนหยวนผ้อเคยบาดเจ็บจนแทบจะพิการไป
“เจ้าเชื่อคำโอ้อวดของเจ้าพิการนี่หรือ ยอดฝีมือของตระกูลเทียนไห่...ไม่บอกเลยล่ะว่าเป็นเทียนไห่เซิ่งเสวี่ย!”
ขี้เมาคนนั้นดมสุราตะโกนและถ่มลงตรงหน้าเท้าของเซวียนหยวนผ้อ
เซวียนหยวนผ้อยังคงนิ่งเงียบ ไม่พูดจา ยิ่งไม่ตอบโต้ เขาใช้มือขวาเอาไหสุราออกจากมือซ้ายอย่างแข็งขัน ก่อนวางมันลงบนโต๊ะต่างๆ
ขี้เมาคนนั้นโกรธเรื่องที่เขาถูกเมิน ปากยังสบถต่อไป คำพูดคำจายิ่งพูดยิ่งไม่น่าฟัง
ลูกค้าหลายรายเริ่มทำตาม ส่งเสียงเยาะเย้ยถากถางไปที่เซวียนหยวนผ้อ
เซวียนหยวนผ้อยังคงไม่สนใจพวกเขา หลังจากส่งสุราเสร็จ เขาก็หันกลับและเตรียมที่จะจากไป
ขี้เมาคนนั้นพลันลุกขึ้นและตะโกน “นี่ เจ้าลูกหมี หยุดอยู่ตรงนั้น”
เซวียนหยวนผ้อหยุด แล้วมองไป
เจ้าขี้เมาเรอพร้อมพึมพำ “เจ้าเคยไปจิงตูมาจริงหรือ”
เซวียนหยวนผ้อพยักหน้า
คนขี้เมาถาม “เจ้าเป็นเพื่อนร่วมเรียนกับองค์สังฆราชจริงหรือ”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com