ส่วนที่ 5 ตอนที่ 041

ตอนที่ 41707 หวังผ้อทะลวง (2)

จากเทียนเหลียงถึงเวิ่นสุ่ย จากแดนใต้สู่ดินแดนเผ่ามาร จากเมืองสวินหยางสู่จิงตู จากอารามถานเจ้อสู่ถนนที่ปกคลุมด้วยหิมะ หวังผ้อได้เตรียมตัวที่จะชักดาบออก

เขาได้สะสมพลังงานให้กับดาบนี้มาเป็นเวลาหลายปีเพื่อที่จะสามารถแหวกเปิดเส้นทางระหว่างพื้นดินกับท้องฟ้าพร่างดาว ตัดผ่านเส้นแบ่งเขตขั้น

เถียเถี่ยซู่สัมผัสได้อยางชัดเจนว่าเมื่อเจตจำนงดาบของหวังผ้อไต่สู่จุดสูงสุด มันก็ไม่ได้หยุดลงแต่กลับไต่สูงขึ้นไปอย่างต่อเนื่อง ถึงกับเริ่มมีการเปลี่ยนแลงที่ไม่อาจทราบได้หยั่งรู้

หวังผ้อได้บำเพ็ญตนมาจนถึงจุดสูงสุดของขั้นรวบรอมดวงดาวนานแล้ว หากเขาต้องการที่จะพุ่งขึ้นไป ยังเป็นอะไรได้อีกนอกไปจากการทะลวงผ่านด่าน

เสียงโหยหวนดังก้องไปทั่วสองฝั่งแม่น้ำลั่ว

ร่างของเถียเถี่ยซู่หายไปตรงหน้าหวังผ้อ แต่เขาไม่ได้หายไปจริงๆ เพราะร่างของเขามีให้เห็นอยู่ทั่วไปหมดระหว่างเมฆขาวกับพื้นน้ำแข็ง

ไอปราณของโลกและกฏเกณฑ์กฎเกณฑ์ที่บรรจุอยู่ภายในได้รับผลกระทบจากร่างของเขา ดอกไม้ที่ไร้ตัวตนแผ่ประกายแวววาวของโลหะร่วงลงมาจากสวรรค์ ห่อหุ้มดาบของหวังผ้อเอาไว้ภายใน