ตอนที่ 30 จดหมายของซูหลี
“ข้าแค่คาดเดา” สวีโหย่วหรงมองไปยังขอบฟ้าไกลซึ่งอยู่กลางแสงสลัวและเกล็ดหิมะ ใบหน้านางเผยให้เห็นความโหยหาอยู่บางเบา “เมื่อคนที่แข็งแกร่งอย่างอาจารย์กับอาจารย์อาตัดสินใจที่จะจากโลกนี้ไป นอกเหนือจากดินแดนในตำนานอย่างดินแดนเซิ่งกวงแล้ว พวกเขาจะไปที่ไหนได้อีก”
เฉินฉางเซิงเงียบงันไป จากนั้นก็ถามขึ้น “จะไปดินแดนเซิ่งกวงได้อย่างไร”
ไปยังถนนฝูสุยได้อย่างไร ไปยังสะพานหน่ายเหอได้อย่างไร ไปยังสำนักฝึกหลวงได้อย่างไร ไปยังพระราชวังหลีได้อย่างไร ไปยังสถานที่ซึ่งอยู่ในตำนานได้อย่างไร
คำถามนี้ออกจะดูประหลาดอยู่บ้าง แต่สีหน้าของเขาจริงจังอย่างยิ่ง
สวีโหย่วหรงเองก็จริงจังเช่นกัน นางตั้งใจนึกถึงบทสนทนาของจักรพรรดินีศักดิ์สิทธิ์และอาจารย์ในยามที่นางยังเด็ก
หลังจากผ่านไปนาน นางก็เอ่ยออกมาอย่างไม่ค่อยแน่ใจนัก “สุสานเมฆาหรือ”
เฉินฉางเซิงเงียบงันไปอีกครั้งหนึ่ง ครั้งนี้เงียบไปนานกว่าครั้งก่อน
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com