ส่วนที่ 1 ตอนที่ 163

ตอนที่ 163 สายฝนใหม่ชะล้างฝุ่นละอองเก่า

น้ำใสค่อยไหลลงจากกระบวย ร่วงหล่นลงยังกระถางดินเผา ใบไม้สีเขียวครามถูกน้ำรดลง จึงสั่นไหวต่อเนื่อง

หลังจากรดน้ำแล้ว ใต้เท้าสังฆราชก็โยนกระบวยไปในอ่างน้ำ มือไขว้อยู่ข้างหลังเดินไปออกนอกตำหนัก ราวกับว่าทำเรื่องปกติธรรมดา

ดินที่อยู่ในกระถางเปลี่ยนเป็นชุ่มชื่นขึ้น ใบไม้ที่แห้งเหี่ยวก่อนหน้าได้กลับมาเป็นดังเดิมอีกครา ขอบก็ไม่ม้วนงอ เส้นใบไม้ชัดเจนยิ่งขึ้น หยดน้ำประหนึ่งน้ำค้างกลิ้งบนผิวน้ำ

หลายวันก่อน ใต้เท้าสังฆราชกับใต้เท้ามุขนายกเคยสนทนาอยู่ที่นี่ด้วยกันมาแล้ว เมื่อนั้นใต้เท้ามุขนายกเอ่ยไว้ การเติบโตต้องการความชุ่มชื่นจากน้ำ บางครายิ่งต้องการแรงกดดัน ตอนนี้ ใบไม้สีเขียวใบนั้นได้แบกรับแรงกดดันไว้มากมาย หรืออาจจะกล่าวได้ว่ากำลังต้องการความชุ่มชื่นจากน้ำ

หอชำระธุลีอยู่ในโลกใบไม้คราม

ร่างกายของเฉินฉางเซิงร้อนผะผ่าวไร้สิ่งใดเปรียบ สีหน้าแดงก่ำ โลหิตที่อยู่บนเสื้อผ้าระเหยแห้งไปนานแล้ว

พลังปราณของเขายิ่งนานยิ่งแข็งแกร่ง เวลาเดียวกัน ความแห้งกร้านในหอยิ่งเพิ่มระดับขึ้น