ตอนที่ 116 องค์ไทเฮาผู้เยาว์วัย
เพียงคำว่า “ขอโทษ”ของหวันเอี๋ยนคังก็ทำใจซูเหมยประหลาดใจ ดวงตาที่แฝงความเศร้าโศกคู่นั้นเวลานี้มีน้ำตาคลอหน่วย “เจ้าขอโทษข้า คงเพราะอยากทิ้งข้าไว้คนเดียวกระมัง?”
คำพูดของซูเหมยทำเอาหวันเอี๋ยนคังไร้ซึ่งคำตอบ เขาไม่ยินยอม และจะไม่แยกจากซูเหมยไปไหน แต่หากยังคงอยู่ที่นี่ เมื่อคิดถึงการกระทำทั้งหมดของหวันเอี๋ยนเลี่ยแล้ว เขาก็รู้สึกทุกข์ใจเป็นอย่างมาก
เขาอยากจะพานางหนีไปด้วยกันจนสุดหล้าฟ้าเขียว ไม่รู้ว่าซูเหมยจะยินยอมหรือไม่ ซูเหมยคือคนสนิทของมู่หรงชีชี พวกนางนายบ่าวมีความสัมพันธ์กันอย่างแนบแน่น ยามนี้มู่หรงชีชีมีครรภ์ หากเขานำซูเหมยไปด้วยกันในเวลานี้ล้วนไม่เหมาะสมด้วยประการทั้งปวง แต่แม้ว่าในใจของเขาจะรู้แจ้งเป็นอย่างดี หวันเอี๋ยนคังก็ยังคงถามคำถามของตนออกไปเพื่ออยากให้ซูเหมยได้เลือก
“เสี่ยวเหมย เจ้าจะยอมไปด้วยกันกับข้าหรือไม่?”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com