271 สถานะ

บทที่ 271 สถานะ

หยางชูสับสนจนไม่รู้ว่าควรพูดอะไรถึงจะดี

ในตอนนี้เขารู้สึกเสียใจมากทำไมเขาไม่เคยคิดที่จะเข้าใจเคล็ดวิชา หากตอนนั้นที่นักพรตเฒ่าต้องการรับเขาเป็นศิษย์ เขาตอบตกลงไปตอนนี้เขาคงพูดไม่ออกเพราะคำพูดของนาง

เดี๋ยวก่อนนะหากตอนนั้นเขาฝากตัวเป็นศิษย์กับนักพรตเฒ่าเขาก็ไม่สามารถอยู่ที่เมืองหลวงได้น่ะสิ ไม่สามารถเดินทางไปตงหนิงได้แล้วจะพบกับนางได้อย่างไร

หากเป็นเช่นนั้นล่ะก็เป็นอย่างเช่นตอนนี้คงดีกว่า…

หยางชูเริ่มฟุ้งซ่านรู้สึกว้าวุ่นในใจ ทั้งรู้สึกเศร้าโศก ราวกับว่าเขาคิดเชื่องช้าเพราะจะได้ไม่ต้องเผชิญกับการปฏิเสธของนาง แต่เหตุผลที่กล่าวมาหลีกเลี่ยงไปก็ไม่มีผล

หลังจากนั้นไม่นานเขาก็รวบรวมสติและมองไปทางหมิงเวย นางเองก็ยังคงมองเขาอย่างจริงจังราวกับรอการตัดสินใจของเขาอยู่

“เรื่องที่ท่านพูดมา ข้าไม่เข้าใจ” หยางชูพูดอย่างตรงไปตรงมา “แต่ความตั้งใจของข้ายังคงไม่เปลี่ยนแปลง ข้ารู้ว่าที่ท่านพูดเช่นนั้นท่านมีเหตุผล ดังนั้นข้าจะคิดหาวิธีโน้มน้าวใจท่านให้เวลาข้าสักหน่อยให้ข้ากลับไปทำความเข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น”

หมิงเวยหัวเราะออกไปราวกับว่ารอคำตอบที่ตนเองต้องการ