069 ไม่ขยับ

บทที่ 69 ไม่ขยับ

ลูกศิษย์ของซินแสเนตรหยินหยางวิ่งออกไป ส่วนหลายคนที่อยู่ด้านในดูเหมือนจะตัวแข็งแน่นิ่งกันไปหมดแล้ว

เรื่องพวกนี้หากไม่พูดมันออกมา หรือจะแสร้งทำเป็นไม่รู้ก็ย่อมได้ แต่พอมีคนตะโกนออกมาเช่นนี้คงไม่สามารถแกล้งโง่ได้อีกต่อไป

ผี!

ไม่เพียงแค่ลูกศิษย์ แต่เด็กรับใช้ชายทั้งแปดคน และซินแสเนตรหยินหยางต่างตะโกนคำๆ นี้ในใจเช่นเดียวกัน

มีผีจริงๆ! จะทำอย่างไรกันดี หนีหรือ ผีก็ไม่ต่างอะไรจากสุนัข ยิ่งวิ่งหนีมันก็ยิ่งตาม เด็กรับใช้ชายทั้งแปดคนตัวสั่น พวกเขามองไปยังนายท่านสอง

ซินแสเนตรหยินหยางมองไปที่โลงศพไม้ เขาไม่ได้มีเนตรหยินหยางอันใดหรอก แต่ที่เขาทำงานเช่นนี้ได้ เพราะตัวเขาอ่อนไหวกับสิ่งที่มีหยินชี่เป็นพิเศษ

เขารู้ว่ามีบางอย่างอยู่ในนั้น ในขณะที่พบทางตันไม่รู้จะทำอย่างไรต่อดี เขาก็ได้ยินเสียงถอนหายใจเบาๆ เป็นเสียงของหญิงสาว หรือว่าศพจะตื่นขึ้นมาจริงๆ!

ฮูหยินสามผู้ที่ทำร้ายท่านไม่ใช่ข้า ท่านอย่ามาหาข้าเลยนะ!

หลายคนในที่แห่งนี้ต่างคิดฟุ้งซ่านกันไปต่างๆนานา แต่ตอนนี้นายท่านสองกำลังโกรธเป็นอย่างมาก “ถอนหายใจอันใดกัน เจ้าตั้งใจจะทำให้ผู้คนแตกตื่นกันงั้นรึ”