บทที่ 67 ปิดฝาโลง
ในวันที่สามของพิธีศพ ห้องเซ่นไหว้ผู้ตายมีการทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ตาย ตระกูลหมิงเป็นเจ้าภาพเชิญภิกษุสงฆ์จากวัดเป่าหลิง อีกทั้งยังเชิญซินแสเนตรหยินหยางที่ดีที่สุดในตงหนิงมาอีกด้วย
พิธีเริ่มในตอนเช้าเสียงสวดมนต์ไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด วันนี้หมิงเวยไม่จำเป็นต้องคุกเข่าเฝ้าศพ เพียงแต่ยืนอยู่ด้างหลังศพของฮูหยินสามเท่านั้น
นางหาข้ออ้างที่จะไล่ชิวหยู่ออกไป จากนั้นนางจึงหยิบหมั่นโถวที่กินเหลือในตอนเช้าออกมาจากแขนเสื้อ
อาหว่านถาม “ท่านยังไม่อิ่มหรือ”
หมิงเวยหัวเราะจากนั้นนางบิหมั่นโถวออกเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วก็นำหมั่นโถวชิ้นเล็กไปวางไว้ที่มุมทั้งสี่ของโลงศพไม้อย่างระมัดระวัง จากนั้นก็นำผ้าห่มมาคลุมปิดไว้
อาหว่านสับสนเล็กน้อย “ท่านกลัวนางหิวระหว่างทางหรือ”
คิดอย่างไรก็ไม่น่าใช่ หมั่นโถวที่นางวางทิ้งเอาไว้ ราวกับรูปแบบของอะไรบางอย่าง หลังจากวางหมั่นโถวแล้วหมิงเวยก็หยิบถุงกระดาษออกมาจากแขนเสื้อ
อาหว่านรู้ว่าของข้างในนั้นคืออะไร มันคือเถ้าธูปที่นางตั้งใจเก็บมาในตอนเช้า นางคุกเข่าลง และใช้เถ้าธูปโปรยเป็นทางตามโลงศพไม้
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com