ตอนที่ 94
ตอนที่ 94 การเสแสร้งของจงจือหว่าน
“...”
“...”
“...”
บางครั้งกลัวที่สุดคืออยู่ๆ ก็เกิดความเงียบ
ฟู่อวิ๋นเซินชักมือกลับราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เขาละสายตากลับไปมองข้างหน้าอีกครั้ง
ภายในลานจอดรถไม่มีใคร แสงไฟก็สลัว
“เยาเยา มียุงเกาะหน้าเธอน่ะ” ฟู่อวิ๋นเซินมีสีหน้าเรียบเฉย น้ำเสียงก็เนือยเป็นปกติ “พี่ชายเลยช่วยไล่ให้”
อิ๋งจื่อจินไม่ได้พูดอะไร
เขาเอามือจับคอเสื้อให้ดี
จากนั้นก็หันไปส่องกระจกมองหลัง
บนแก้มมีรอยจ้ำแดงๆ ที่เห็นได้ชัด
อีกทั้งยังมีหลายจุด
เป็นสีแดงระเรื่อ
แม้จะหลับอยู่ แต่เธอก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
อิ๋งจื่อจินเงียบไปเล็กน้อย “วันนี้อารมณ์ดีพอควร”
ฟู่อวิ๋นเซินมองเธอ “หืม?”
“ก็...” อิ๋งจื่อจินหันหน้าไป “ก็เลยปล่อยให้จิ้มได้หลายทีหน่อย”
เธอทำสีหน้าแบบว่า ‘จิ้มหน้าคนอื่นก็ยอมรับมาเถอะ อย่ามาทำเก๊ก กล้าๆ หน่อย’
“ไม่ทำอีกแล้ว” ฟู่อวิ๋นเซินกำมือวางตรงริมฝีปากแล้วกระแอมหนึ่งที “พี่ชายกลัวอีกเดี๋ยวจะกลายเป็นสัตว์ร้ายป่าเถื่อน”
เขาไม่เคยทำเรื่องแบบนี้เลยจริงๆ
ช่วยไม่ได้ เวลาเด็กน้อยนอนดูเป็นเด็กดีเหลือเกิน
ควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com