ตอนที่ 206 กล้าแตะต้องของของบอสเหรอ
ที่พูดแบบนี้ได้เป็นเพราะคุณนายจงสืบเรื่องของอิ๋งจื่อจินมาหมดแล้ว
เด็กบ้านนอกที่มาจากอำเภอชิงสุ่ย ไร้ที่พึ่งพาในฮู่เฉิง
เดิมทียังมีตระกูลอิ๋งเป็นที่พึ่ง ตอนนี้ออกจากตระกูลอิ๋งแล้วยังจะทำอะไรได้
ใช่ ยังมีสมาคมศิลปะอักษรพู่กันแห่งประเทศจีนอีก
แต่สมาคมศิลปะอักษรพู่กันแห่งประเทศจีนยังจะช่วยปกป้องพ่อกับน้องชายของอิ๋งจื่อจินที่มาจากบ้านนอกให้ด้วยเหรอ
เธอจะทำอะไรอิ๋งจื่อจินยังต้องพิจารณาให้ถี่ถ้วน แต่กับสองบ้านนอกนั่นเธอยังจะแตะต้องไม่ได้อีกเหรอ
คุณนายจงเชื่อว่าอิ๋งจื่อจินจะต้องรู้จักแยกแยะสถานการณ์
“ได้”
ทว่าน้ำเสียงของอิ๋งจื่อจินยังคงราบเรียบ ถึงขนาดที่ว่าเจือไปด้วยโทนเสียงหัวเราะเล็กน้อย น้ำเสียงไม่หวั่นไหวแม้แต่น้อย มีความเย็นชา “ก็ลองดู”
คุณนายจงขมวดคิ้วด้วยความไม่พอใจ “อิ๋งจื่อจิน ฉันให้โอกาสเธอแล้วนะ ทางที่ดีเธออย่า...”
มีเสียงดัง “ตู๊ดๆๆ” ออกมาจากโทรศัพท์ สายถูกตัดไปแล้ว
คุณนายจงสูดลมหายใจเข้าลึก แสยะยิ้ม “ดีมาก ดี เด็กวัยรุ่นสมัยนี้มันยโสอวดดีจริงๆ แถมยังใจกล้า มาอยู่เมืองใหญ่ก็ลืมกำพืดตัวเองแล้วว่าเป็นใครมาจากไหน”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com