Chapter 1 ฉันมาทำอะไรที่นี่...

ปิ้น ๆ

เสียงการจราจรคับคั่งใจกลางมหานครกำลังดังอย่างต่อเนื่องไม่มีหยุดบ่งบอกได้ถึงวี่แววของความเจริญ รวมทั้งอารยธรรมอันก้าวหน้าที่กำลังก้าวเดินต่อไปเรื่อย ๆ ราวกับปลายเข็มของนาฬิกาที่ยังเดินไม่มีวันหยุด

และในเพียงช่วงเสี้ยวเวลานั้นเองที่สถาณการณ์อันสงบสุขตรงหน้านั้นกำลังเริ่มแปรเปลี่ยนผันไป

วี้ด ตู้ม!

เสียงหวีดร้องของบางสิ่งบางอย่างได้แหวกว่ายตัดผ่านอากาศวิ่งฉิวผ่านใบหน้าของเธอไป ตามด้วยเสียงระเบิดซึ่งดังกึกก้องกัมปนาทอย่างกะทันหันทำเอาหญิงสาวที่ยืนอยู่บนตึกสูงเกิดอาการหน้าซีดตัวสั่น ครั้นเหลียวมองไปยังทิศทางอันเป็นต้นเหตุนั้นก็พบว่ารถมากมายหลากหลายสิบคันที่เคยจอดอยู่กลางทาง ได้ถูกเปลวเพลิงลุกท่วมไปจนได้กลายเป็นเศษเหล็กเชื้อฟืนให้กับกองไฟเสียแล้ว

ไม่ได้อยากจะหยาบหรอกนะ ...แต่ที่นี่มันเกิดสถาณการณ์บ้าบออะไรกันวะเนี่ย!

ชวนฝันหูตาอื้อลาย มองไปยังเจ้าจิ๋วข้างตัวที่มีใบหน้าระริกระรี้พลางยกปีกเล็ก ๆ ของมันลงไปข้างล่างคล้ายต้องการชี้ชวนให้เจ้าหล่อนได้ดู ซึ่งไม่ต่างอะไรไปจากเด็กน้อยที่กำลังพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะอวดของเล่น

[ระบบ: โฮสต์คะ โฮสต์! ดูสถาณการณ์ด้านล่างนั่นสิ พวกเขากำลังเริ่มสู้กันแล้วแนะ]

เสียงหัวเราะเริงร่านั้นช่างขัดกับภาพเบื้องหน้าโดยสิ้นเชิง ชวนฝันทำหน้าประหลาดเหมือนคนไม่อยากจะเชื่อ พลางมองไปยังระบบตัวน้อยที่สนุกสนานและตื่นเต้นกับเหตุการณ์ชุลมุนวุ่นวาย

"ทำไมถึงได้ดูตื่นเต้นขนาดนั้นล่ะ?" หญิงสาวตั้งคำถาม "พวกคนข้างล่างกำลังหนีตายกันขนาดนั้นแล้วนะ"

[ระบบ: แหมโฮสต์ก็-- เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้านล่างนี่เรียกได้ว่าแทบจะมีเกือบทุกวันอยู่แล้วค่ะ เดี๋ยวอยู่ไปนาน ๆ โฮสต์ก็จะชินไปเอง อีกอย่าง...การที่มีสถาณการณ์แบบนี้ก็แปลว่าจะมีงานให้พวกเราได้ทำยังไงล่ะคะ]

ระบบส่งเสียงร้องหึ ๆ ในลำคอด้วยออร่าท่าทางน่ากลัวยังไม่ทันที่ชวนฝันจะอ้าปากพูดต่อ เศษซากของประตูรถที่ไม่ทราบทีไปที่มาก็วิ่งเฉียดปลายเส้นผมบนหัวของเธอไปปะทะเข้ากับสิ่งก่อสร้างด้านหลังดัง ตู้ม!

"..." ดูเหมือนการตกลงทำข้อสัญญากับเจ้าระบบตัวนี้น่าจะไม่ใช่เรื่องที่ดีต่อประสบการณ์ชีวิตและทรัพย์สินของเธอเสียแล้วนะ

[ระบบ: ใกล้มากเลยค่ะโฮสต์! ดูท่าแล้วโฮสต์คนใหม่ของเราจะมีดวงที่สูงพอตัวเลยนะคะเนี่ย] ระบบตัวน้อยผิวปาก [เอาล่ะพูดถึงเรื่องดวง เรามาหมุนวงล้อสุ่มสกิลและไอเท็มให้กับโฮสต์กันดีกว่า!]

หลังจากที่ระบบพูดจบเบื้องหน้าของชวนฝันก็ปรากฎวงล้อสล็อตหน้าตาคล้ายกับโฆษณาเพลงเว็บพนันขึ้นมาหนึ่งตัว สีแดงอันเจิดจ้าของวงล้อและแบนเนอร์ลักษณะหลากสีสันซึ่งลอยอยู่บนอากาศนั้นช่างไม่ชวนให้ชวนฝันรู้สึกอยากชิงโชคขึ้นมาเลยแม้แต่น้อย...

กลับกันดันทำให้มีแต่ความรู้สึกว่ากำลังจะโดนฉ้อฉลอยู่กลาย ๆ เสียมากกว่า

[ระบบ: อยากสวยอยากรวยอยากเก่งเชิญเร่เข้ามา-- วงล้อแห่งโชคชะตาจะสุ่มสกิลดี ๆ ไอเท็มเด็ด ๆ ให้แก่คุณเอง]

โคตรไม่น่าไว้ใจสุด ๆ ไปเลยค่า!

ถึงจะรำพึงรำพันอะไรไปในใจไปก็ไร้ประโยชน์ ตอนนี้ชวนฝันคงทำเพียงได้แต่พึ่งดวงตัวเองที่สะสมมาตั้งแต่ชาติปางก่อนเท่านั้น เธอหลับตาแน่นขณะที่ยกปลายนิ้วชี้ขึ้นเริ่มทำการสวดอ้อนวอนภาวนาถึงพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์ ตลอดจนพระเจ้าและเทพองค์อื่น ๆ ตามเท่าที่จะนึกออก

ถ้าลูกช้างยังพอมีดวงอยู่บ้าง ก็ขอให้ได้อะไรสักอย่างที่ช่วยให้เอาตัวรอดได้แบบครบสามสิบสองด้วยเถิดค่ะสาธุ

เสียงปลายนิ้วที่แตะลงไปบนแป้นกลางอากาศดังแผ่วเบาตามมาด้วยเสียงหมุนของแป้นที่ดังระรัวติดต่อกันทำให้ชวนฝันทราบได้ว่ากระดานด้านบนนั้นกำลังถูกหมุนอยู่ มันดังอยู่เกือบจะนาทีจนในที่สุดก็เริ่มวิ่งช้าลง ๆ แล้วก็หยุดหมุนได้ในที่สุด ...ชวนฝันค่อย ๆ ลืมตาขึ้น

ปุ้ง! เสียงจุพลุที่ดังระเบิดพร้อมกับเสียงเป่าแตร

[ระบบ: ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์!!]

[ได้รับสกิลความรวดเร็วระดับ B]

[ได้รับสกิลต่อต้านแรงโน้มถ่วงระดับ SR]

[ได้รับสกิลคุณแม่ช่างจับผิดระดับ SSR]

[ได้รับเครื่องดูดฝุ่นสะอาดทุกซอกทุกมุมหมดจดไม่เหลือแม้กระทั่งไว้ให้จามระดับ ตำนาน]​

[ได้รับผ้ากันเปื้อนลายกระต่ายพีลาล่าระดับ กลาง]

[ระบบ: ยอดเยี่ยมเลยค่ะโฮสต์ พึ่งสุ่มครั้งแรกก็ได้แรร์ไอเท็มกับสกิลดี ๆ มาตั้งหลายชิ้น *อีโมจิหน้าฟิน* งานครั้งแรกในวันนี้ของเราจะต้องไปได้สวยกันแน่ ๆ เลยค่ะ]

"..." ชวนฝันที่ยืนนิ่งเหม่อลอยนั้นไม่ได้ฟังเสียงเจื้อยแจ้วของเจ้าระบบตัวน้อยเลยแม้แต่นิดเดียวทำเพียงสีหน้าว่างเปล่ามองสกิลกับไอเท็มที่ร่วงลงมาตรงมาด้วยท่าทีหมดอาลัยตายอยาก หลังจากเห็นชื่อสกิลกับไอเท็มที่ได้มา ในหัวของชวนฝันตอนนี้ก็มีความคิดอยู่เพียงอย่างเดียวเท่านั้น

ใบลาออกจากการเป็นโฮสต์...ไปยื่นทางไหนได้บ้างคะ?

END Chapter 1