0715 ฝึกบำเพ็ญด้วยกัน

บทที่ 715 ฝึกบำเพ็ญด้วยกัน

“ยุ่งแล้วสิ พั่งจื่อพลังบำเพ็ญเพียรต่ำกว่าข้า หรือว่าข้าต้องรอมัน? หวั่นซีกลับไม่ต้องเป็นห่วงปัญหานี้ พาขึ้นไปด้วยตรงๆ ก็พอ” จินเฟยเหยาลูบคางเอ่ยอย่างลำบากใจอยู่บ้าง

จู๋ซวีอู๋เอ่ยอย่างไม่เข้าใจ “มันก็เป็นเผ่าปิศาจ ถึงทำสัญญากันก็คลายไปนานแล้ว อย่างมากก็ถือเป็นคู่หูไม่ใช่สัตว์ภูติ เจ้าคืนอิสระให้มันดีกว่า”

“มีการพูดแบบนี้ด้วยหรือ?” จินเฟยเหยาไม่เคยใส่ใจปัญหานี้เลย ที่แท้หลังจากสัตว์ภูติผ่านด่านเคราะห์กลายเป็นมนุษย์ สัญญาก็คลายออกเอง หมายความว่าถ้าพั่งจื่อเป็นสัตว์ภูติของคนอื่น ตอนนี้ก็สามารถออกไปอยู่ตามลำพังได้นานแล้ว หรือเป็นคู่หูก็ไม่ต้องดูแลหมดทุกอย่างทั้งที่พักและอาหาร

ทว่าจินเฟยเหยาเบ้ปากเอ่ยอย่างไม่พอใจ “คิดเสียดิบดีเชียว มันทั้งกินทั้งใช้ของข้า ทั้งยังล้างผลาญยาและวัตถุดิบของข้าไปนับไม่ถ้วน ข้าไม่ให้มันไปก่อนใช้หนี้หมดหรอก เรื่องเหาะขึ้นสวรรค์ต่อไปค่อยว่ากัน ไม่แน่ว่าได้ของดีมาเมื่อไรจะให้มันลองกินดู อาจจะขึ้นไปได้ในคราวเดียว”

“เลื่อนขั้นเร็วเกินไปไม่ดีต่อร่างกาย ให้มั่นคงหน่อยดีกว่า” จู๋ซวีอู๋ยิ้มตาหยี