บทที่ 613 กรรมสนอง
“ทำไมเจ้าไม่ฆ่าเขา?” หวาหวั่นซีพยุงจินเฟยเหยา สายตามองไปข้างบน
จินเฟยเหยาหัวเราะหึๆ ตอนหัวเราะบาดแผลฉีกจึงอดแยกเขี้ยวไม่ได้ “เพราะว่าเขาจะเลี้ยงกระต่ายที่ไร้ประโยชน์”
“ความสงสารเห็นใจของเจ้าใช้ในแบบแปลกๆ นะ กระต่ายไม่มีคนเลี้ยงก็ไม่อดตายหรอก” หวาหวั่นซีหมดวาจา นี่เป็นกระต่ายแบบใดกัน?
ยามนี้พั่งจื่อเบียดเข้ามา มือยังทำท่าทำทาง “ข้าเคยเห็นกระต่ายนั่น ต้นขาใหญ่ขนาดนี้ อ้วนท้วนอย่างยิ่ง คิดจะจับมันมาย่างกินตั้งหลายครั้งก็ไม่มีโอกาส”
“พวกเจ้าอย่าพูดถึงกระต่ายอะไรอีกได้หรือไม่ รีบห้ามเลือดพันแผลให้ข้า คิดจะเห็นข้าตายหรือไร!” เห็นพั่งจื่อกระแซะเข้ามาคุยเรื่องกระต่าย จินเฟยเหยาจึงด่าทออย่างอารมณ์เสีย
สถานที่อยู่ในตอนนี้ของพวกนางอยู่ในห้วงอากาศที่เต็มไปด้วยคลื่นแสงผืนหนึ่ง เหนือศีรษะเป็นแถบสีแดงเพลิง นั่นคือลาวาในภูเขาไฟ นี่คือสถานที่ซึ่งจินเฟยเหยาเฝ้าจับตาดูภูเขาไฟอยู่นาน จากนั้นพบว่ามีมังกรเพลิงตัวหนึ่งมาที่นี่ พุ่งเข้าไปในลาวาแล้วไม่เคยออกมาอีก
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com