บทที่ 610 สงครามสงบ
จินเฟยเหยากลับมาถึงค่ายเผ่าของปิศาจ จู่ๆ ก็ไม่รู้ว่าตนเองต้องไปหาพวกพั่งจื่อที่ใด เรือเหาะลำเมื่อเช้าก็ไม่รู้ว่าของเผ่าใด รู้เพียงแต่ทั้งสามเผ่าล้วนมีคนอยู่บนนั้นตอนจะใช้เรือ ทว่าตอนนี้แม้แต่งานเลี้ยงก็กำหนดแล้ว ทั้งสามเผ่าก็ไม่น่าจะอยู่รวมกันอีก
นางได้แต่บินพลางค้นหาท่ามกลางเรือเหาะ ถึงเรือเหาะทั้งหมดแตกต่างกัน ทว่าต้องหาเรือของจี้ซือเผ่าปิศาจได้แน่ พวกเขาแขวนลวดลายอักขระยันต์แปลกประหลาดไว้บนหัวเรือเพื่อแสดงว่าตนเองมีฐานะแตกต่างจากคนธรรมดา ส่วนจี้ซือผู้เฒ่าต้องอาศัยอยู่ในเรือลำใหญ่ที่สุด
หาอยู่ครู่หนึ่ง นางพลันพบว่าตนเองโง่งม หาคนมาถามเสียก็สิ้นเรื่อง จินเฟยเหยานำลวดลายอักขระยันต์ออกมา กระโดดขึ้นเรือเหาะลำหนึ่งแล้วถามเผ่าปิศาจที่อยู่ในนั้นว่า “รู้หรือไม่ว่าข้าอาศัยอยู่ที่ใด?”
เผ่าปิศาจที่อยู่ในนั้นเงยหน้าขึ้นเห็นอักขระยันต์บนใบหน้านางก็ก้าวเข้ามาค้อมกายคารวะทันที จากนั้นเอ่ยอย่างเคารพ “ฝ่าบาท สถานที่อยู่ของท่านคือข้างกายจี้ซือผู้เฒ่า”
“จี้ซือผู้เฒ่าอยู่ที่ใด?” จินเฟยเหยาถามอีกด้วยสีหน้างุนงง
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com