บทที่ 593 กัดเจ้าให้ตาย
จินเฟยเหยาพอใจชุดเกราะสีดำมะเมื่อมชิ้นนี้มาก นึกว่าใต้เท้าหลงจะทำอานไว้บนหลังให้ตนเองเสียอีก แต่คิดดูอีกที ตนเองก็สูงตั้งสิบกว่าจั้งแล้ว เขาสูงไม่ถึงหนึ่งจั้งแล้วจะขี่อย่างไร นอกจากเอามารดำออกมา
จินเฟยเหยาคำรามลั่นสู่ฟ้าแบบเปี่ยมพลานุภาพ สะบัดร่างราวกับโอ้อวด ชุดเกราะจึงส่งเสียงดังกรุ๋งกริ๋ง เสียงไพเราะเป็นพิเศษ ในเวลานี้เอง บนศีรษะก็มีบางอย่างกดลงมา ใต้เท้าหลงเหินร่างขึ้นไปยืนบนศีรษะนาง
จอมมารคู่กับสัตว์สีดำ ใต้เท้าหลงที่ยืนอยู่บนศีรษะจินเฟยเหยายิ่งดูน่าเกรงขามมากขึ้น มีเทาเที่ยเป็นพาหนะช่างมีประโยชน์จริงๆ อย่างน้อยระดับความน่าเกรงขามก็เพิ่มขึ้นมาก
“ไป” ใต้เท้าหลงถือหอกมารดำชี้สำนักซินหลงที่อยู่ไกลๆ ถ่ายทอดเสียงตวาด
คนที่ยืนอยู่ด้านบนน่าเกรงขามกว่าตนเองเยอะจริงๆ ด้วย จินเฟยเหยาใช้กรงเล็บตะกุยพื้นอย่างไม่พอใจ โก่งตัวแล้วกระโจนออกไป ส่วนพั่งจื่อรีบวิ่งตามไปอย่างกระชั้นชิดและกระโดดขึ้นร่างนางทันที หยิบยืมแรงกระโดดหลายครั้งวิ่งไปบนแผ่นหลัง ส่วนศีรษะเป็นที่ยืนของใต้เท้าหลง มันคิดว่านั่งอยู่บนหลังก็พอ
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com