บทที่ 581 ภายในสำนักจินคุน
เมื่อไห่หลันอินนำทรัพย์สินทั้งหมดของตนเองออกมา บรรดาบุรุษบำเรอของนางก็หายไปหมด แม้แต่กระดูกก็ไม่เหลือซาก บนพื้นชื้นแฉะเป็นแถบ มีเพียงพั่งจื่อยืนอยู่ในห้อง
“อ๋า?” ไห่หลันอินตะลึงงัน “ไปกันหมดแล้วหรือ?”
พั่งจื่อพยักหน้า “อืม กลายเป็นน้ำไปหมดแล้ว”
ไห่หลันอินเหยียบอยู่บนพื้นเฉอะแฉะ จู่ๆ ก็ตระหนักถึงอะไร จึงอดตกใจไม่ได้ “นี่เจ้า...พวกเขา”
“โดนน้ำพิษก็กลายเป็นน้ำแล้ว พวกเขาไม่คิดจะให้เจ้าไป อีกทั้งเสื้อผ้าก็ไม่สวม ข้าไม่สนใจบุรุษเลยสักนิด” พั่งจื่อเอ่ยอย่างไม่อินังขังขอบ
“เอ่อ...” ไห่หลันอินไม่รู้จะพูดว่าอะไรดี
ยามนี้จินเฟยเหยาตะโกนเรียกอยู่ข้างนอก “ออกมาหรือยัง? อีกเดี๋ยวเรื่องแพร่ออกไป คนของหอร้อยรสจะแล่นมา พวกเราคิดจะจากไปก็ยากแล้ว”
“มาแล้ว” ไห่หลันอินรีบวิ่งออกมาโดยไม่กล้าชักช้า มาถึงลานเรือนเห็นจินเฟยเหยาจึงเอ่ยถาม “พวกเราจะไปอย่างไร?” นางยังมีการป้องกันที่หออร้อยรสลงไว้อยู่บนร่าง ยามนี้จึงมองจินเฟยเหยาตาปริบๆ รอให้นางเปิดการป้องกัน
แต่คิดไม่ถึงจินเฟยเหยากลับตอบสบายๆ ว่า “ข้าจะพาเจ้าไปหาคนเปิดการป้องกัน ข้าไม่เป็นพวกการป้องกันแบบนี้”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com