0559 ข้าฆ่าเอง

บทที่ 559 ข้าฆ่าเอง

“เจ้าเป็นตัวอะไร? ไหนลองพูดอีกรอบหนึ่ง ข้าได้ยินไม่ชัด” จินเฟยเหยาล้วงหู เอียงศีรษะถามคนเมื่อครู่

คนผู้นั้นเป็นผู้บำเพ็ญเซียนขั้นแปลงจิตช่วงกลาง เนื่องจากพลังบำเพ็ญเพียรเท่ากับจินเฟยเหยา ดังนั้นจึงไม่เห็นนางอยู่ในสายตา และดูจากหน้าตาก็รู้ว่าคนผู้นี้ไม่ใช่คนของตระกูลเหริน คนตระกูลเหรินทั้งหมดหน้าตาคล้ายกัน มีลักษณะพิเศษคือแต่ละคนรูปโฉมหล่อเหลาสง่างาม ทุกคนล้วนมีเปลือกนอกเป็นวิญญูชนผู้เที่ยงธรรม

“ข้าให้เจ้าหุบปากแล้วกินซาลาเปาเน่าๆ ไป อย่าแส่ไม่เข้าเรื่อง” ไม่รู้ว่าคนผู้นั้นหัวร้อนหรือไม่ จึงคำรามใส่จินเฟยเหยาอย่างเดือดดาล

จินเฟยเหยาชิงชังคนมาก่อกวนตอนตนเองกินอาหารที่สุด ทั้งยังเป็นตอนที่ตนเองทำซาลาเปาออกมาได้อย่างยากลำบาก แทบจะมีอารมณ์ความรู้สึกเหมือนตอนผู้บำเพ็ญเซียนหลอมยาได้ครั้งแรกและรู้ว่าตนเองสามารถลดต้นทุนการเพิ่มพลังบำเพ็ญเพียรได้ เรื่องดีงามที่สมควรจัดงานเลี้ยงฉลองเช่นนี้คิดไม่ถึงว่าเขาจะมาก่อกวน ทั้งยังด่าทอว่าเป็นซาลาเปาเน่าๆ!