บทที่ 556 ลองปรุงอาหาร
จินเฟยเหยามองเหรินเซวียนจือด้วยสีหน้าอิจฉา เจ้าหมอนี่ใช้ได้ดีกว่ายาเสียอีก “หมายความว่าคืนหนึ่งเจ้าสามารถเพิ่มพลังบำเพ็ญเพียรได้ห้าสิบปี สิบวันก็ห้าร้อยปี! แล้วทำไมพลังบำเพ็ญเพียรของเจ้าจึงต่ำขนาดนี้ รีบไปหาคนมาบำเพ็ญคู่สิ!”
สีหน้านางพลุ่งพล่าน ยังตื่นเต้นกว่าเห็นอาหารที่เพิ่มพลังบำเพ็ญเพียรได้ยี่สิบปีเสียอีกนางเคยสอบถามเรื่องอาหารเหล่านั้นแล้ว เพียงวัตถุดิบก็มิใช่วัตถุดิบอาหารที่คนคนเดียวสามารถทำได้ทว่าต้องใช้คนทั้งหอร้อยรส เทียบกับการหาวัตถุดิบอาหารอันยากลำบาก เรื่องที่เหรินเซวียนจือหลับนอนตอนกลางคืนก็สามารถเพิ่มพลังบำเพ็ญเพียรได้เช่นนี้ เบาสบายสุดขีดแท้ๆ
“เจ้าตื่นเต้นขนาดนี้ทำไม! ที่ข้าพูดคือสตรีสามารถเพิ่มพลังบำเพ็ญเพียรได้ห้าสิบปี ไม่ได้หมายถึงข้าเสียหน่อย” เหรินเซวียนจือถูกสายตาร้อนแรงของนางขู่ขวัญเข้า จึงรีบอธิบาย
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com