บทที่ 548 ภูเขาน้ำแข็งรูปกระบี่
“ต่อมาเล่า ท่านกินผักดองสองชิ้นก็คิดจะแต่งงานกับนางแล้ว?” พอพูดถึงเรื่องอาหาร จินเฟยเหยาก็เอ่ยถามอย่างตื่นเต้นยินดี
เทพอาหารขึงตาใส่นางพลางเอ่ยอย่างเดือดดาล “ใครจะทำแบบนั้น อย่างน้อยที่สุดก็ต้องกินเกี๊ยวมุกอวี้หรงสักชาม”
“เกี๊ยวมุกอวี้หรง? นั่นเป็นอาหารอร่อยอะไรอีกล่ะ!” ความสนใจของจินเฟยเหยาถูกของกินดึงดูดเอาไว้ แทบจะเมินเฉยต่อเทพอาหารโดยสิ้นเชิง
เทพอาหารรู้สึกหงุดหงิดอยู่บ้าง หรือว่าผู้บำเพ็ญเซียนขั้นว่างเปล่าช่วงกลางอย่างตนเองยังเทียบผักดองสองชิ้นกับเกี๊ยวมุกอวี้หรงชามหนึ่งไม่ได้ แต่จะว่าไป รสชาติของเกี๊ยวนั่นก็ดีจริงๆ แค่อาหารที่ถูกที่สุดชามหนึ่งยังอร่อยขนาดนี้ พอเอ่ยถึงเรื่องนี้ เทพอาหารพลันรู้สึกตะกละเล็กน้อย ความประทับใจลึกล้ำเกินไปจริงๆ
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com