0542 โต้เถียง
บทที่ 542 โต้เถียง
ปู้จื้อโหยวยืนอยู่บนศรบินแคบๆ ของเขา มองจินเฟยเหยาด้วยสีหน้าจนใจ “ข้าไปก่อนนะ มีธุระก็ใช้นกปีกสวรรค์เรียกข้า บินไปซื่อเต้าจิงที่อยู่ใกล้ที่สุดก็พอ ข้าสอนวิธีการใช้ทั้งหมดให้เจ้าแล้ว เจ้าอย่าเอาแต่กินอย่างเดียวล่ะ”
“รีบไปเถอะ มัวพิรี้พิไรอยู่ได้” จินเฟยเหยาโบกมือไล่เขาอยู่หน้าเกาะลอยได้เล็กๆ
“จริงๆ เลย” ปู้จื้อโหยวส่ายศีรษะ หมุนตัวเหาะเข้าไปในพายุหิมะ พริบตาก็หายลับ
เห็นเขาจากไปแล้ว จินเฟยเหยาหมุนตัวมาเห็นเทพอาหารที่กำลังทำงานง่วนอยู่บนติ่งก็ยิ้มแย้ม จากนั้นเหินร่างกระโดดขึ้นติ่งใบใหญ่ นั่งลงมองเทพอาหารแซ่สือทำอาหารอยู่ด้านข้าง
“ผู้อาวุโสสือ คราวนี้จะกินอะไร?” เห็นในติ่งแดงเถือก กลิ่นเผ็ดโชยมาปะทะหน้า
เทพอาหารกำลังยุ่งจึงไม่สนใจนาง เอ่ยโดยไม่เงยหน้าขึ้นว่า “เจ้าอย่ามาเกะกะที่นี่ นี่คือปลาเผ็ดร้อนทะลุฟ้า อีกสักครู่จะให้เจ้าได้เห็นดี เผ็ดตายเสียเถอะ”
“โอ๊ะ ท่านเอาปลามาจากไหน?” คิดไม่ถึงว่าจะมีปลาด้วย จินเฟยเหยาเห็นชิ้นเนื้อแล่บางๆ สีขาว เป็นปลาจริงๆ ด้วย เพียงแต่โลกระดับเทพที่ลอยอยู่กลางอากาศมีปลาด้วยหรือ?
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com