0527 เสวียนอู่

บทที่ 527 เสวียนอู่

วังวนใหญ่ขึ้นทุกขณะ สัตว์ร้ายขนาดยักษ์ตัวหนึ่งค่อยๆ เผยโฉมออกมาจากในนั้น

ร่างเต่าขนาดยักษ์ กระดองสีดำสนิท ส่วนหัวยังดุร้ายกว่ามังกร มีงูวิญญาณตัวหยาบใหญ่พันบนลำตัว งูวิญญาณหน้าตาธรรมดาสามัญ หากมิใช่ปราณหยินสีดำสนิทพวยพุ่งรอบตัวก็แทบจะดูถ่อมตัวกว่าสัตว์ปิศาจธรรมดา

เมื่อร่างมันปรากฏจากในวังวนเต็มตัว โลกเทพเทียนติ่งพลันเกิดลมพายุรุนแรง มีเสียงลมพัดหวีดหวิว พัดจนโต๊ะเก้าอี้ม้านั่งลอยขึ้นฟ้าในพริบตา บรรดาผู้บำเพ็ญเซียนได้แต่ใช้พลังวิญญาณดูดตนเองให้ติดอยู่กับพื้นจะได้ไม่ถูกลมพัดปลิวไป ส่วนจินเฟยเหยาเบิกตามองเนื้ออวี้สุ่ยฝูหรงที่ยังกินไม่เสร็จลอยผ่านเบื้องหน้าตนเองไปอย่างรวดเร็ว

เวลานี้นางเพียงแค้นตนเองว่าทำไมไม่มีลิ้นยาวๆ เหมือนพั่งจื่อ ไม่เช่นนั้นก็สามารถตวัดม้วนเนื้อกลับมาได้

“อ๊า!” เสียงกรีดร้องอนาถดังมาไม่ขาดสาย ในที่สุดความสนใจของจินเฟยเหยาก็ถูกดึงกลับมาจากเนื้อ พอเห็นว่ามีคนถูกพัดไปอยู่กลางสายลมและถูกพัดลอยตามลมไปไกล