webnovel

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้ นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง... คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์ บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน! เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย... อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ · Histórico
Classificações insuficientes
725 Chs

0525 เนื้ออวี้สุ่ยฝูหรง

บทที่ 525 เนื้ออวี้สุ่ยฝูหรง[footnoteRef:1] [1: เนื้อฝูหรง จัดเป็นอาหารจีนแถบเจ้อเจียง วัตถุดิบหลักๆ คือเนื้อสันในและเนื้อกุ้ง แล่เนื้อสันในเป็นแผ่นบางๆ เหมือนกลีบดอกไม้ แปะเนื้อกุ้งแกะเปลือกผ่าหลังและวางมันหมูชิ้นเล็กๆ ลงบนนั้นแล้วทอดกรอบ จัดวางบนจานปูด้วยผักจากนั้นราดน้ำซอส]

กลายเป็นเทาเที่ยสูงสองจั้งกว่า จินเฟยเหยาแปะยันต์ซ่อนกายใบหนึ่งแล้วกระโดดออกนอกสวน เหลียวซ้ายแลขวาเห็นว่าไม่มีคน นางจึงอ้าปากกลืนทหารปิศาจสี่คนตรงประตูลงไป จากนั้นนางก็วิ่งไปตามเส้นทางอื่น เป้าหมายคือทหารปิศาจที่เหลือ

“อาการบาดเจ็บของเจ้าก็ดีขึ้นมากแล้ว เมื่อใดจะมอบขนนกมา?” พั่งจื่อวิ่งมาในม่านแสงของจูเชวี่ย ใช้มือเท้าคางเอ่ยถามด้วยใบหน้าน่ารัก

จูเชวี่ยลืมตาออกจากสมาธิ เห็นใบหน้าขาวเจ้าเนื้อของพั่งจื่อจึงเอ่ยอย่างรังเกียจ “อย่าเข้ามาใกล้ข้านัก เจ้าไม่ใช่เผ่ามนุษย์ ไม่น่าอร่อย”

Capítulo Bloqueado

Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com