บทที่ 489 บงกชแสงม่วง
ภายในแสงสีม่วง มีบงกชสีเขียวขาวซึ่งมีสายฟ้าสีม่วงหมุนวนอยู่ดอกหนึ่งกำลังค่อยๆ ผลิบาน จินเฟยเหยาเอ่ยอย่างประหลาดใจทันที “วัตถุดิบธาตุสายฟ้า?”
หยิบหรือไม่หยิบ! นางลังเลใจทันที สิ่งนี้เป็นสิ่งที่ผู้บำเพ็ญเซียนขั้นว่างเปล่าชมชอบที่สุด มองผู้บำเพ็ญเซียนขั้นแปลงจิตนับร้อยที่รายล้อมที่นี่ล้วนมีเป้าหมายอยู่ที่สิ่งนี้ คงแย่งชิงไปให้ผู้บำเพ็ญเซียนขั้นว่างเปล่าเสียมากกว่า ไม่เช่นนั้นคงไม่พูดว่าสำนักตะวันจันทรามีกฎเกณฑ์ห้ามเข้าใกล้ที่นี่ตามลำพัง
คิดไม่ถึงว่าจะเป็นวัตถุดิบธาตุสายฟ้า ถ้าเป็นสิ่งนี้จินเฟยเหยาไม่แน่ใจว่าจะหนีรอดหรือไม่ บางทีอาจจะมีคนขั้นว่างเปล่าโขยงหนึ่งกำลังจับตาดูอยู่ที่ใดสักแห่ง นางกัดฟัน ตะโกนอย่างชิงชัง “พี่สยง พวกเราไป!”
สยงเทียนคุนตะลึงงัน คิดไม่ถึงว่านางจะไม่เอาสิ่งนี้แล้วจากไปมือเปล่า ในใจรู้สึกยินดียิ่ง เช่นนี้นางจึงไม่มีอันตรายถึงชีวิต ดังนั้นรีบเหาะตามนางออกไป
เนื่องจากบงกชยังผลิบาน ทุกคนเห็นแล้วจินเฟยเหยาไม่ได้ช่วงชิงอะไรเลย ดังนั้นจึงไม่มีใครลงมือขัดขวางนาง ทว่าสายตาของทุกคนไปรวมที่บงกชและจับจ้องตาไม่กระพริบ
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com