0426 วงเวทเซาปิ่งประกบคู่

บทที่ 426 วงเวทเซาปิ่งประกบคู่

จินเฟยเหยายืนอยู่ตรงนั้น การรับรู้แผ่ขยายออกไป พบว่าคนของทั้งสามเผ่าที่มุงดูจากไปหมดแล้วจึงหัวเราะอย่างภาคภูมิ “พลังบำเพ็ญเพียรสูงแล้วก็โอหังได้ รู้สึกสบายใจจริงๆ”

ราชันอี้ถู่ยืนถือยันต์หลายสิบใบอยู่ด้านข้าง ลังเลอยู่ครู่หนึ่งจึงเอ่ยว่า “ใต้เท้าจิน เมื่อครู่ราชันเหวินส่งยันต์ถ่ายทอดเสียงมา ต้องตอบเขาแบบที่ตกลงกันไว้ในอดีตหรือไม่”

“ใครนะ?” จินเฟยเหยาตะลึงงัน

“ราชันเหวินไง ท่านรู้จักนี่นา ก็ยุงตัวนั้นอย่างไรเล่า” ผู้สูงศักดิ์ลืมเรื่องราวมากมายจริงๆ คิดไม่ถึงว่าใต้เท้าจินจะลืมไปแล้วว่าราชันเหวินเป็นใคร เวลานี้อี้ถู่จึงทอดถอนใจพลังบำเพ็ญเพียรสูงก็ดีแบบนี้ สามารถไม่เห็นคนขั้นเดียวกันอยู่ในสายตาได้

จินเฟยเหยาใกล้จะมีโทสะแทบตายแล้ว ตะคอกใส่เขา “เมื่อครู่ทำไมจึงไม่บอกข้าแต่แรก เจ้ารู้ชัดๆ ว่าเขากับพวกเราเป็นอริกัน ก่อนหน้านี้ยังไล่ล่าพวกเราตั้งหลายเดือน เมื่อครู่ต้องได้ยินเสียงของข้าแน่ เจ้าพวกโง่เง่า!”

ราชันอี้ถู่ครุ่นคิดแล้วเอ่ย “ไม่หรอก หลายปีมานี้ข้าเคยพบเขาหลายครั้ง เขาไม่ได้แสดงท่าทีอะไรกับข้าเลย ดูเหมือนจะจำไม่ได้”