0422 เมืองขนาดใหญ่นับล้านคน

บทที่ 422 เมืองขนาดใหญ่นับล้านคน

จินเฟยเหยากัดฟันบริภาษในใจโดยไร้เสียงเป็นการประท้วง ก็ได้เคล็ดวิชาแผ่นหนึ่งจากพี่กระจก ฟังจากพี่กระจกพูด ถึงจะมีเพียงแผ่นเดียว ทว่ามันกลับมีชื่อ นั่นก็คือคาถาผสาน

จินเฟยเหยารู้สึกว่าเคล็ดวิชานี้สมชื่อ ‘คาถาผสาน’ จริงๆ คือผสานพลังสัตว์เทพกับตนเองเป็นร่างเดียวมิใช่หรือ นางเริ่มร่ำเรียนอย่างจริงจังโดยแฝงความปรารถนาที่มีต่อหลังขั้นแปลงจิต นอกจากฝึกบำเพ็ญเคล็ดวิชาผสาน กินตานศักดิ์สิทธิ์เพิ่มพลังบำเพ็ญเพียรก็เป็นเรื่องที่นางต้องทำในแต่ละวันอยู่แล้ว

หลังจากพี่กระจกสอนเคล็ดวิชาผสานให้นางก็ก่อกวนนางอยู่หลายวันแล้วไปเล่นสนุกเอง ร่วงลงพื้นบ่อยๆ และนอนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับเขยื้อนราวกับกระจกสภาพโลกวิญญาณในอดีต พอหลับบ่อยๆ ก็ไม่เห็นเคลื่อนไหวหลายวัน จินเฟยเหยายุ่งอยู่กับการฝึกบำเพ็ญจึงไม่ได้สนใจเขา อีกทั้งแบบนี้ก็ดีจะได้ไม่รบกวนตนเองฝึกบำเพ็ญ

วันเวลาผ่านไปราวกับเหินบิน พริบตาเดียวก็ผ่านไปหกสิบสองปี