0331 ความหวาดกลัวที่หยั่งรากฝังลึก

บทที่ 331 ความหวาดกลัวที่หยั่งรากฝังลึก

จินเฟยเหยาตะลึงงัน จากนั้นมองราชันภูติอย่างดูแคลนและเอ่ยอย่างอารมณ์ไม่ดี “นึกว่าเจ้าได้รับความนิยมเสียอีก คิดไม่ถึงว่าคนจะรังเกียจขนาดนี้ เพิ่งปรากฏตัวทุกคนก็ตะโกนว่าจะฆ่าเจ้า”

“คนที่พวกเขาพูดถึงคือเจ้า!” ราชันภูติมีโทสะแทบตาย ยายคนหน้าไม่อาย

“มีเรื่องเช่นนี้ด้วย? ชิ เจ้าพวกโง่เขลา” จินเฟยเหยายักไหล่ เอ่ยอย่างไม่เห็นเป็นอะไร

ในเวลานี้เองคาถาบนแผ่นหลังราชันภูติสว่างวาบขึ้น เขารีบรวบรวมปราณมารไว้ที่มือขวา ขวานยักษ์ที่มีไอดำปรากฏขึ้นในมือ จากนั้นเขายกขวานขึ้นเอ่ยว่า “ตอนนี้ข้าไม่มีทางปกป้องเจ้าได้ เจ้าระวังตัวเองให้ดี”

จินเฟยเหยาไม่ได้ฟังเลย เพียงจับจ้องมองแผ่นหลังของเขา “อ้อ ที่แท้ให้เจ้าปล่อยของวิเศษแก่นชีวิตออกมาแบบนี้เอง เจ้าวางใจเถอะ ข้าบอกแล้วว่าจะคุ้มครองเจ้า เจ้าไปรอด้านหลังก็พอ แค่วงเวทหมื่นอสรพิษ พอฟังชื่อก็รู้แล้วว่าต้องโยนงูฝูงหนึ่งออกมาแน่ๆ ไม่มีอะไรน่ากลัวเลยสักนิด” จินเฟยเหยาตบบ่าราชันภูติแปะๆ ให้เขาถอยไปด้านหลัง อย่ามาเกะกะข้างหน้า

ราชันภูติถือขวานยักษ์ ไม่ได้ถอยไปด้านหลังทว่ามองนางอย่างจนใจ เจ้าสิเกะกะ