webnovel

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้ นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง... คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์ บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน! เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย... อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ · História
Classificações insuficientes
725 Chs

0310 โรคจิต

บทที่ 310 โรคจิต

พั่งจื่อส่งตัวจากเกาะจ้งเซี่ยกลับเกาะปาจิ่ง ล้วงนกหมอกออกมาจากถุงเฉียนคุน

นี่คืออาวุธเวทรูปนกชนิดหนึ่งที่มีวงเวทขี่สายลม แค่ใส่ศิลาวิญญาณชั้นล่างหนึ่งก้อนตรงก้นก็สามารถเหาะเหินกลางอากาศได้ห้าชั่วยาม แม้แต่คนธรรมดาก็สามารถนั่งโดยสารได้ คนธรรมดาที่ร่ำรวยส่วนมากล้วนซื้อไว้ใช้ในบ้านตัวหนึ่ง ใช้ออกจากบ้านไปหาญาติบนเกาะที่อยู่ใกล้ๆ ได้สะดวกสบายอย่างยิ่ง

นกหมอกตัวนี้พั่งจื่อเป็นคนซื้อเอง มันไม่โง่ขนาดว่ายน้ำกลับไปเกาะตงเหลียง

มันเหาะสามชั่วยามก็ถึงเกาะตงเหลียง เพิ่งผ่านวงเวทวิญญาณสิบสองปิศาจก็ได้ยินสตรีผู้หนึ่งตะโกนอย่างเดือดดาลบนเกาะ

“จินเฟยเหยา ข้าให้เวลาเจ้าหนึ่งเดือน เจ้าหากระดูกสัตว์ปิศาจขั้นเก้ามาให้ข้าเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นข้าไม่เอาด้วยแล้ว!” หน้ากระท่อมของเกาะลอยได้ มีสตรีที่สวมชุดอันงดงามกำลังชี้หน้าด่าทอจินเฟยเหยาที่อยู่ด้านข้าง ด่าอย่างเดียวไม่พอ ยังฉีกทึ้งสิ่งของบนตัวชิ้นหนึ่งโยนไปเบื้องหน้าจินเฟยเหยา

Capítulo Bloqueado

Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com