บทที่ 306 ลิงหมู่บ้านภูเขา
จินเฟยเหยาที่ดื่มสุราและรับประทานอาหารจนอิ่มหนำกอดหัวหุ่นเชิดนั่งอยู่บนหลังคาลูบหัวกะโหลกอันเรียบลื่นพลางเอ่ยว่า “เนี่ยนซี รูบนหัวเจ้าจะทำอย่างไรดี? ข้าใช้ดินซ่อมให้ดีหรือไม่” สิ้นเสียงก็ได้ยินเสียงกึกๆ
จินเฟยเหยาก้มหน้าลงมอง นิ้วถูกหัวกะโหลกงับอีกแล้ว หดนิ้ว งับแน่นจริงๆ นางลุกขึ้นมองไปยังบนภูเขาด้านหลัง สะบัดมืออย่างแรงทันที หัวกะโหลกถูกนางสะบัดออกลอยเข้าไปในป่าด้านหลังภูเขาราวกับลูกธนู
จินเฟยเหยายืนอยู่บนหลังคา เชิดคางขึ้นมองหัวกะโหลกลอยออกไป เห็นมันเข้าไปในป่าก็ใช้พลังใต้เท้าคนก็พุ่งปราดออกไปราวกับลูกธนู พริบตาก็เข้าไปในป่าหลังภูเขา
หลินชิงเจียงกำลังเข้าฌานอยู่ในห้อง ได้ยินเสียงดังมาจากภายนอก ก็ลืมตาขึ้นอย่างสงบและอดเอ่ยไม่ได้ “หรือนางคิดว่าใครไวกว่าก็คว้าได้ ชิงซานเซ่ามาไว้ในมือก่อน?”
นางก็อยากได้ซานเซ่า ยามนี้จึงสงบนิ่งไม่ไหวได้แต่หยุดแล้วลุกขึ้น พุ่งตัวออกนอกบ้านเหินขึ้นหลังคาใช้การรับรู้กวาดไปด้านหลังภูเขา จากนั้นหลินชิงเจียงก็ขมวดคิ้วและเหาะเหินไปยังสถานที่นั้นเช่นเดียวกัน
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com