บทที่ 301 อาหารว่าง เหลียงผี[footnoteRef:1]ทะเล [1: เหลียงผี คือ อาหารแถบส่านซี มีลักษณะเหมือนเส้นใหญ่แบบแห้ง ปรุงรสด้วยเกลือ น้ำตาล พริก น้ำส้ม เวลากินคลุกเคล้ากัน]
ล่าช้าอยู่ที่นี่สามเดือน จินเฟยเหยาทำกะโหลกที่เรียบลื่นหนึ่งชิ้นเสร็จก็พาพั่งจื่อเหยียบย่ำลงในลำธารส่งตัวไปโลกวิญญาณชิงหลัวต่อ
ส่งตัวแล้วอาเจียน อาเจียนแล้วก็ส่งตัว นางกัดฟันใช้เวลาสองวันส่งตัวหกสิบสามครั้ง ในที่สุดก็ร่อนลงยังถ้ำศิลาโทรมๆ แห่งหนึ่ง
ถ้ำศิลานี้เก่าแก่อย่างยิ่ง เย็นเยียบและมืดครึ้มมาก มีเพียงแสงอาทิตย์ผ่านเข้ามาจากร่องหินทางด้านข้าง กิ่งไม้และใบไม้ของเถาวัลย์สายหนึ่งก็ไต่เข้ามาทางร่องหินและห้อยใบสีเขียวอยู่ตรงนั้น ยังได้ยินเสียงคลื่นซัดฝั่งและเสียงนกทะเลร่ำร้องเป็นบางครั้งดังมาจากตรงร่องหิน
นอกจากวงเวทส่งตัวอันนี้บนพื้นก็เป็นแท่นบันไดศิลาสามช่วงนำไปสู่ภายนอก เพียงแต่ประตูถูกศิลายักษ์อุดไว้ ตอนออกไปยังต้องทำลายศิลา
หลังจากเห็นชัดว่ารอบด้านไม่มีอันตราย จินเฟยเหยาก็นำกระจกสภาพโลกวิญญาณออกมานอนมองแผนที่บนพื้น ตอนนี้จุดสีแดงตั้งอยู่บนโลกวิญญาณซิงหลัวแล้ว
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com