0299 จากไป

บทที่ 299 จากไป

จินเฟยเหยามองผู้บำเพ็ญเซียนขั้นสร้างฐานสามคนเหาะมาก็รู้สึกหงุดหงิดแทบตาย ภายในสามสิบวันมีผู้บำเพ็ญเซียนปรากฏขึ้นสิบเจ็ดระลอก

ความเคลื่อนไหวของกระจกสภาพโลกวิญญาณใหญ่โตเกินไป เสาแสงแบบนี้ไม่ต้องเดินทางผ่านมาก็สามารถมองเห็นได้แต่ไกล หากมิใช่จินเฟยเหยามีพลังการบำเพ็ญเพียรขั้นกำเนิดใหม่ เสาแสงและเกาะลอยได้เล็กๆ ก็เพียงพอจะทำให้ผู้บำเพ็ญเซียนที่มาตาแดงก่ำด้วยความริษยา บังเกิดความคิดปล้นชิง ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงว่าที่นี่คือโลกวิญญาณหนานเฟิงที่มีคนชั่วร้ายอยู่เต็มไปหมด

“พั่งจื่อ อานุภาพของเจ้าใช้ไม่ได้เลย ทำอย่างไรจึงสามารถเลื่อนขั้นได้เร็วขึ้นหน่อย ขนาดผู้บำเพ็ญเซียนขั้นหลอมรวมก็ยังไม่กลัวเจ้าเลย นำพลังที่ทำลูกออกมา ตั้งใจเลื่อนขั้นหน่อย” จินเฟยเหยายืนเท้าสะเอวอยู่ข้างพั่งจื่อ สั่งสอนอย่างอารมณ์ไม่ดี

พั่งจื่อหดร่างให้มีขนาดเท่านางและมองนางด้วยสีหน้าโง่งม ไม่รู้ว่ามันได้ยินหรือไม่ ไม่เห็นขยับเขยื้อนสักนิด