บทที่ 295 คฤหาสน์อิน
จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองไม่ได้ติดค้างอะไรเหรินเซวียนจือแล้ว ก็ไม่คิดถึงเรื่องของเขาอีก ทว่าวางชามสอบถามเจ้าของแผง “เถ้าแก่ วิญญาณของพวกท่านขายแพงหรือไม่?”
ในมือของนางมีวิญญาณจำนวนมาก อยากจะแลกเป็นศิลาวิญญาณนานแล้ว เพียงแต่ไม่ทันได้แลกที่เมืองลั่วรื่อและเมืองจุ้ยเทียน จึงฉวยโอกาสนี้สอบถามราคาจะได้จัดการในเมืองหยวน
เถ้าแก่เกรงว่าจินเฟยเหยากินบะหมี่แล้วจะไม่จ่ายศิลาวิญญาณ ดังนั้นจึงใช้กลยุทธ์กระตือรือร้น บอกนางอย่างมีน้ำใจ “วิญญาณคนธรรมดาจะถูกหน่อย มีคนไปรวบรวมที่สุสานของโลกวิญญาณเป่ยเฉินโดยเฉพาะ วิญญาณคนธรรมดาหนึ่งดวงราคายี่สิบศิลาวิญญาณชั้นล่าง แต่ค้าขายกันทีนับร้อยนับพันดวง”
จินเฟยเหยาเอ่ยอย่างตกตะลึง “ถูกขนาดนี้เลย?”
“วิญญาณคนธรรมดาหาได้ง่ายมาก เดินวนสุสานรอบหนึ่งก็ได้วิญญาณมาไม่น้อย ยังมีคนไปโลกระดับดิน วิญญาณที่นั่นมากกว่า ถ้าพบสุสานที่ปล่อยให้คนฝังจนยุ่งเหยิง ไม่กี่วันก็ได้วิญญาณคนธรรมดาเรือนหมื่น” เจ้าของแผงอธิบาย
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com