บทที่ 206 สุมหัวรวมกัน
จินเฟยเหยาหายไป ณ ที่นั้นถูกคนจำนวนมากมายเห็นกับตา ทว่านางเป็นผู้บำเพ็ญเซียนขั้นหลอมรวม ไม่เหมาะจะยั่วโทสะ อีกทั้งเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องอันใดกับตนเอง ดังนั้นจึงไม่มีใครส่งเสียง
จู๋ซวีอู๋ที่กำลังยื้อยุดกับตาเฒ่าตู้พบว่าจินเฟยเหยาหายไปแล้ว จึงปล่อยตาเฒ่าตู้และเอ่ยอย่างไม่ยินยอม “คอยก่อนเถอะ อีกหลายวันข้าจะไปหาเจ้า”
“ก่อเรื่องทั้งวัน คิดว่าตนเองเป็นเด็กจริงๆ หรือ” ตาเฒ่าตู้สะบัดแขนเสื้ออย่างมีโทสะ รีบจัดแจงเสื้อผ้าที่ถูกดึงจนเบี้ยว
หลังจากจินเฟยเหยาซ่อนกาย ก็หลบหนีมาจนถึงทุ่งหญ้าด้านล่าง ด้วยประสบการณ์ของนาง จู๋ซวีอู่น่าจะกำลังค้นหานางอยู่กลางอากาศ ไม่สังเกตใต้เท้า
นางเพิ่งมุดเข้าไปในพุ่มไม้ คิดจะเลียบออกจากเขตป้องกันตรงนี้ จะสนใจคฤหาสน์กุ่ยเม่ยไปทำไม ถึงอย่างไรหวาซีก็ไม่ได้ให้ผลประโยชน์แก่ตนเอง ตายหรือไม่ก็ไม่เกี่ยวกับตนเอง เพิ่งคิดเช่นนี้สายรัดเอวพลันถูกอะไรบางอย่างดึงไว้
พอหันหน้าไปดูจินเฟยเหยาก็ตกใจ จู๋ซวีอู๋ยืนอยู่ด้านหลังนาง มือหนึ่งดึงสายรัดเอวของนางไว้อย่างแม่นยำ เห็นดวงตาของเขามีแสงสีเขียวกระพริบ ยันต์ซ่อนกายของจินเฟยเหยาก็หมดฤทธิ์เผยร่างออกมา
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com