0201 ข้าล่าสัตว์มาเจ้าทำอาหาร

บทที่ 201 ข้าล่าสัตว์มาเจ้าทำอาหาร

เชือกยาวๆ เส้นหนึ่งพันอยู่บนร่างพั่งจื่อที่เคลื่อนไหวไม่ได้และลอยอยู่นอกเกาะลอยได้ ปลายเชือกด้านหนึ่งอยู่ในมือจินเฟยเหยา บางครั้งนางยังเป่าลมใส่พั่งจื่อ พอลมพัดผ่านไปบนร่างพั่งจื่อก็มีฝุ่นธุลีสีเหลืองฟุ้งขึ้นมา และลอยตามลมไปไกล

พั่งจื่อคิดจะดิ้นรน เนื่องจากก่อนหน้านี้ผลาญใช้พลังมากเกินไปร่างกายจึงขยับเขยื้อนไม่ได้สักนิด

ตามฝุ่นธุลีสีเหลืองที่ค่อยๆ ลอยไปไกล ไกลออกไปมีจุดสีดำๆ หลายจุดบินมาทางนี้อย่างรวดเร็ว

“มาแล้ว!” จินเฟยเหยาพลันยืนขึ้น ปล่อยทงเทียนหรูอี้สองชิ้นออกไปแล้วเตรียมรับมือ

ครู่หนึ่งจุดสีดำหลายจุดก็เข้ามาใกล้ สิ่งที่มาคือมังกรจือโม่ขั้นหกสามตัวและมังกรหยกชาดสองตัวที่อยู่ขั้นเดียวกัน เป้าหมายของพวกมันคือพั่งจื่อที่ถูกเชือกมัดไว้

มังกรห้าตัวเห็นพั่งจื่อที่มีรูปร่างใหญ่โตแต่ไกล ไม่เข้าใจอยู่บ้างว่านี่คือตัวอะไร เหตุใดจึงส่งกลิ่นหอมเย้ายวนของร่างมังกรเพศเมีย มังกรห้าตัวไม่เข้าใจว่านี่คือตัวอะไร จึงวนเวียนรอบตัวพั่งจื่อ