0193 เส้นทางแห่งการเข่นฆ่า

บทที่ 193 เส้นทางแห่งการเข่นฆ่า

จินตนาการถึงกาละฟ้า ชัยภูมิดิน มนุษย์ประสาน หลอมรวมปราณแห่งฟ้าดินและจิตใจเป็นหนึ่งเดียว พลังวิญญาณทั่วร่างและการรับรู้คือห้วงการรับรู้

ไป๋เจี่ยนจู๋ภายในกระจกสี่วิตกนั่งขัดสมาธิอยู่ท่ามกลางลำน้ำใสขุนเขาเขียวขจี ตลอดร่างถูกปราณวิญญาณสีเขียวห่อหุ้ม จุดแสงสีเขียวเล็กๆ บัดเดี๋ยวปรากฏบัดเดี๋ยวจางหายอยู่รอบกายเขา สภาพเช่นนี้ดำเนินมาสิบวันแล้ว ภายนอกกระจกเกิดปรากฏการณ์บนท้องฟ้า ตอนนี้เขาจะผิดพลาดไม่ได้แม้แต่น้อย

ทว่าในช่วงเวลาสำคัญที่ตึงเครียดอย่างยิ่ง กลับมีคนผู้หนึ่งมาก่อกวน

ผลไม้ป่าลูกหนึ่งลอยมากระแทกบนหน้าผากของไป๋เจี่ยนจู๋พอดี เขาไม่หวั่นไหวเลยสักนิด ยังคงอยู่ในสมาธิดังเดิม เห็นเขาไม่มีปฏิกิริยา ผลไม้ป่าเล็กๆ ก็ลอยมากระทบร่างเขาลูกแล้วลูกเล่าอย่างต่อเนื่อง

“น่าเบื่อยิ่ง เจ้ามาเล่นเป็นเพื่อนข้าหน่อย” จินเฟยเหยาใช้เอี๊ยมและเสื้อผ้าใส่ผลไม้ป่ากองหนึ่งเดินมาหา ทำปากยื่นและนั่งยองๆ ลงเบื้องหน้าเขา

ร่างกายและจิตใจของไป๋เจี่ยนจู๋เข้าสู่ภาวะเจี๋ยตัน ไม่สนใจการก่อกวนของจินเฟยเหยา