บทที่ 143 ผงชักนำสัตว์
ผู้บำเพ็ญเซียนขั้นสร้างฐานไม่ได้จมน้ำตายง่ายขนาดนั้น จินเฟยเหยาให้พั่งจื่อดำน้ำไปงมผู้บำเพ็ญเซียนขึ้นมาสองคน คนที่ร่างดำปี๋ล้วนถูกฟ้าผ่า
ครั้งนี้แค่เจอสัตว์ปิศาจขั้นสี่ ดังนั้นจึงมีเพียงคนบาดเจ็บไม่มีคนล้มตาย หลังจากลากคนทั้งหมดขึ้นมา ผู้บำเพ็ญเซียนบัญชาการเรือก็นำตี๋[footnoteRef:1]สั้นออกมาเป่า [1: ตี๋ คือ ขลุ่ยจีนที่เป่าแนวขวาง]
เห็นสีแดงสองแถบปรากฏขึ้นไกลๆ ปลาทองสองตัวที่หายไปอย่างกะทันหันว่ายกลับมาอีกครั้ง เห็นพวกมันสองตัวไม่ได้รับบาดเจ็บกลับมา จินเฟยเหยาก็ทอดถอนใจชื่นชมความสามารถในการหลบหนีของพวกมันสองตัว ตัวใหญ่ถึงปานนี้ คิดไม่ถึงว่าจะเคลื่อนย้ายมวลสารได้ไกลขนาดนี้
หลังจากปลาทองกลับมา ไม่รู้ว่าผู้บำเพ็ญเซียนบัญชาการใช้อาคมอะไร เชือกบนเรือลอยขึ้นเองสวมลงบนร่างปลาทองอีกครั้ง ม่านป้องกันบนเรือถูกขจัดออกไปนานแล้ว เรือลำใหญ่ขนาดนี้ ปริมาณศิลาวิญญาณที่วงเวทใช้ไปมหาศาลยิ่ง สามารถประหยัดได้นิดหน่อยก็ต้องประหยัด
ปลาทองสะบัดหางเริ่มออกว่าย เรือศิลาทะเลแล่นไปในทะเลเปิดต่อ
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com