webnovel

คนใสซื่ออย่างข้ามีเมตตาจะตาย

จินเฟยเหยาคิดว่าตนเองเป็นคนที่เอาใจใส่ที่สุด ใจกว้างที่สุด และจิตใจบริสุทธิ์ที่สุดในโลกนี้ นางไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเพราะเหตุใดคนในโลกนี้จึงชอบรังแกนาง... คิดไม่ถึงว่าน้องชายที่นางดูแลมาจนโตจะทรยศนางเพื่ออนาคตของตัวเอง คิดจะส่งนางไปเป็นเตาหลอมมนุษย์ บังคับให้นางต้องทรยศและเป็นศัตรูกับทั้งตระกูลเพื่อปกป้องชีวิตน้อยๆ ของตน นางเข้าสู่สำนักเซียนอย่างยากลำบาก ทว่าเพราะมีพลังบำเพ็ญต่ำต้อย จึงมักจะถูกคนเอาเปรียบ ถึงแม้โชคร้ายจะกลายเป็นดี ได้ตำราลับบำเพ็ญเซียนพิเศษเฉพาะมาก็ตาม เส้นทางแห่งการบำเพ็ญเซียนยังอีกยาวไกล ก่อนที่จะเดินสู่จุดสูงสุดต้องป้องกันตนเองให้ได้ก่อน! เซียนไม่ล่วงเกินนาง นางไม่ล่วงเกินเซียน หากเซียนล่วงเกินนาง นางก็จำเป็นต้องร้าย... อ้อไม่ใช่สิ พยายามสู้กลับเพื่อปกป้องตนเอง ดังนั้นนางจึงไร้ยางอายมากขึ้นทุกที...นางสาบานได้ ทั้งหมดเป็นเพราะนางถูกบีบบังคับจริงๆ นะ...

เจิ้งเยวี่ยชูซื่อ · História
Classificações insuficientes
725 Chs

0137 ลูกล้างผลาญ

บทที่ 137 ลูกล้างผลาญ

จินเฟยเหยาพาพวกพั่งจื่อเดินออกจากวงเวทส่งตัว ขึ้นนั่งบนเรือปลาทอง นางก้มศีรษะย่อยสิ่งของที่เห็นในวันนี้

“ท่านเซียน ตอนนี้พวกเราจะกลับเกาะเสี่ยวสือใช่หรือไม่?” เสี่ยวหมางนั่งอยู่บนหัวเรือ หันหน้ามาเอ่ยถาม

“ไม่ พวกเราจะไปเกาะซ่างเซียน” จินเฟยเหยาเงยหน้าขึ้นเอ่ย

“เกาะซ่างเซียน?” เสี่ยวหมางรู้สึกสงสัยอยู่บ้าง แต่ไม่กล้าถามมากความ ให้ปลาทองลากเรือน้อยไปเกาะซ่างเซียน

มาถึงเกาะซ่างเซียน จินเฟยเหยารีบตรงไปที่ร้านซื่อเต้าจิง ซื่อเต้าจิงมีร้านแห่งหนึ่งอยู่บนเกาะซ่างเซียน สุ่มคว้าตัวคนผู้หนึ่งมาถาม ก็หาที่ตั้งร้านพบได้อย่างสบายๆ

นี่เป็นร้านที่ไม่ใหญ่นัก อยู่ตรงมุมในตรอกสายหนึ่ง ถึงแม้จะดึกมากแล้ว ทว่ายังแขวนหินแสงราตรีไว้ในที่สะดุดตาตรงทางเข้า ประตูร้านเปิดออกเพียงครึ่งเดียว เงียบกริบ ไม่มีคนเลยสักนิด

จินเฟยเหยาเดินเข้าประตูที่เปิดไว้ครึ่งเดียว ในห้องมีเพียงตะเกียงแสงราตรีสีเหลืองเล็กๆ ตั้งไว้บนโต๊ะตัวใหญ่กลางห้อง บนโต๊ะวางกระดาษกองเป็นภูเขาและยันต์หลากชนิดอยู่เต็มไปหมด ทั้งหมดเป็นข่าวสารจากแต่ละสถานที่

Capítulo Bloqueado

Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com