บทที่ 110 พักฟื้น
“ฟุ่บ” ในลำธารเล็กๆ ระหว่างภูผาไร้นาม บนหน้าผามีเถาวัลย์งอกเต็มไปหมด พุ่มไม้กอหนึ่งถูกคนแหวกออก จินเฟยเหยาโผล่ศีรษะออกมาดูแล้วเดินออกมา ถ้ามีคนเห็นต้องรู้สึกประหลาดใจแน่ ด้านหลังพุ่มไม้นี้ไม่มีถ้ำ ทว่านางชอนไชออกมาจากกำแพงศิลา
ที่จริงด้านหลังพุ่มไม้กอนี้ก็คือถ้ำเซียนที่จินเฟยเหยาขุด เพียงแต่ในถ้ำจัดวางวงเวทวิญญาณสอบสองปิศาจ ดังนั้นมองจากภายนอก จึงเห็นเพียงหินและเถาวัลย์
ที่นี่ห่างไกลจากทะเลทราย และไม่ถือว่าใกล้เมืองลั่วเซียน เป็นลำธารเล็กๆ ระหว่างภูเขาที่มีพลังวิญญาณเบาบาง รอบด้านไม่มีเมืองและผู้บำเพ็ญเซียน จากที่นี่ไปยังเมืองที่ใกล้ที่สุด ใช้ของวิเศษบินได้บินไปกลับต้องใช้เวลาครึ่งวัน หลังจินเฟยเหยาพาสยงเทียนคุนหนีออกมา ก็อาศัยอยู่ที่นี่มาหนึ่งปีกว่า นอกจากเพื่อรักษาบาดแผลให้สยงเทียนคุนแล้ว ก็เนื่องจากสถานการณ์ของโลกหนานซานในตอนนี้ไม่ค่อยดี ดังนั้นจึงหลบอยู่ที่นี่
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com