บทที่ 62 คำเดียว ไสหัวไป
“ไม่ต้องรบกวนผู้อาวุโสและทุกท่าน ที่นี่ข้าจะจัดการเอง ไม่จำเป็นต้องลำบาก” ใบหน้าจินเฟยเหยาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พยักหน้าค้อมกายและเอ่ยกับคนที่มาทำความสะอาดเวทีด้วยรอยยิ้ม
ทุกคนที่ยืนอยู่ด้านล่างเวทีมองนางอย่างไม่เข้าใจ ทองคำสำหรับผู้บำเพ็ญเซียนแล้วก็เหมือนกับฝุ่นธุลี เก็บไปแล้วจะมีประโยชน์อันใด เหรียญทองที่กองเป็นภูเขาลูกย่อมๆ นั้นขนาดอาวุธเวทชั้นล่างก็ยังซื้อไม่ได้เลย
จินเฟยเหยาไม่สนใจมากความ อย่างไรเสียก็ไม่กินพื้นที่เท่าใด เก็บแล้วมีแต่ประโยชน์ไม่มีโทษ เมื่อสูญเสียพลังวิญญาณของเจ้าเยี่ยนหง เหรียญทองเหล่านั้นก็ปราศจากพลังวิญญาณใดๆ เคล็ดวิชาของเจ้าเยี่ยนหงแปลกประหลาดจริงๆ
“พวกเจ้าจะทำอะไร! คนนอกห้ามเข้ารีบออกไป พวกเจ้าคิดจะก่อเรื่องหรือ?”
ทันใดนั้นตรงทางเข้าด้านล่างเวทีก็มีเสียงเอะอะดังมา คนกลุ่มหนึ่งทั้งผลักทั้งดันพุ่งตัวเข้ามา ผลักผู้รับใช้ที่ขัดขวางพวกเขาไว้ให้ถอยไปอย่างหยาบคาย
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com