Daciana Evette Syril has everything she ever wanted in her lifetime. A loving and supporting family? Check. Graduating with the highest marks on their batch? Check. Being the successor of their multimillion company? Check.

Her life is perfect. Because she now knows how to have full control over herself. Especially since her heart is once again at peace with her mind and soul.

That is until she once again meets the man who has then caused her heart to throb wildly. The same man who had once conquered her mind and soul. The very same man who made her stop being in control.

This is a Jonaxx inspired story.

I'm about planning to have a vacation in my house in Laguna this comming Christmas day should I inform Hunter about my plan baka gusto niyang sumama or my friends, my classmates baka gusto rin nilang sumama sa akin for sure sasama ang mga yun hayok sa gala ang mag mokong lalo nat two weeks yung christmass break namin. I should call theme later para tanungin kung sasama.

I sitting in the edge of the pool here in the rooftop of our condo building just relaxing myself these past few weeks I've been so stress lalot sabay sabay nagbigay ng mga projects yung prof namin sa bawat subject kala nila machine kami na kayang gawin in just one day ot one night. 

I left Felix in my condo unit he's sleeping he got home at exactly four in the morning matutulog palang siya habang ako maguumpisa na maglinis ng condo. I asked him kung bakit kakauwi palang niya at lasing na lasing he got drunk because he's been hurt what Hazel do to him. I don't know kung anong issue nilang dalawa ayaw ko naman manghimasok kung anong meron sa kanila. Madalang nalang kung bumisita o sumama samin si Hazel sa mga lakad namin magkakaibigan I think she's avoiding Felix presence iwan ko lang sa kanilang dawala.

I bring my speaker para di naman boring yung pagligo ko dito sa pool na ito there is no people here para maligo masiyado pa naman maaga. I've been watching the sun to rise. Kinuha ko yung phone ko para kunan yung araw na papataas pa lamang. The sunrise is beutiful just like me. I post the two picture in my IG acc. the first one is the sunrise, the second pic is my stolen pic while standing and watching the sunrise with a caption of

"Watching the sunrise alone" 

Agad ko naman binalik yung phone ko sa table kung saan nakalagay yung tawel ko at kapeng barako na iniinom ko sa tuwing aahon sa tubig.

The water was cold it was relaxing my whole body I wear a twopiece of swimwear ramdam ng balat ko ang sobrang laming ng tubig. 

Kasabay ng pagsisid ko sa tubig ang musikang paborito ko a heartbreaking song bawat lirika ng kanta ramdam na ramdam ko. I'm not broken but I love the song lalong lalo na sa chorus ng kanta ramdam mo yung sakit na nararamdaman ng kumakanta.

"Napagod na ang puso ko"

"Na magmahal masasaktan lang naman ako"

"Bakit ba kailangan pa sa maling tao mapunta"

"Ngayo'y pagod na pagod na akong umibig pa"

Ramdam mo talaga bawat liriko ng kanta. Halos mag iisang oras na akong pabalik balik sa paglangoy dito. I already find my peace of mind nakakalimutan ko lahat ng problemang may roon ak bawat sakin na nararamdaman ko sa tuwing na aalala ko bawat nakaraan ko.

Umahon na ako sa tubig at umupo sa gilid ng pool habang nilalaro ang mga paa sa tubig at sumisimsim ng kape. 

It was a relaxing morning I'm at peace for a mean time.

Maya maya pa may taong dumating at diritso kuha ng bathrub ko kasabay ng pagtibok ng kay bilis ang puso ko na tahimik lamang sa isang tabi. 

I already know this man siya lang naman ang nagiisang taong nagpapatibok ng kay bilis sa puso ko. Sa galaw palang niya halata muna kung sino siya.

"Heyy baby"

Agd naman ako naparingin sa gawi niya ng tawagin niya ako.

"Hmmm"

"Get up baka nilalamig kana"

Tumayo na lamang ako pag kasabi niya ng ganon kanina parin naman ako nilalamig hinahayaan ko lang sarili ko na bumabad sa tubig.

"Bakit ganyan ka matingin para kang papatay ng tao sa tingin mo" puna ko sa kanyang mga matang grabe kung makatingin.

"Talaga you should not wear that kind of swim wear"

"What the malamang magsusuot talaga ako nito ano gusto mo mag long gown ako habang nagswi-swiming" gago ba to iwan ko nalang pag sinagot ko na ito.

"Tsss, I don't want any other guy saw your body ni kahit nga lamok ayaw kong padapuin sa balat mo" depensa niya

"Tsss akin na nga yan" so over protecrive

Agad naman niya binigay yung bathrub ko at isinuot ito.

"Bakit ka pala nandito ng ganitong oras?" Tanong ko sa kanya habang naglalakad papunta sa table kung saan nakalagay phone ko.

"I saw your IG post with a caption watching sunrise alone so I'm here para samahan kang manood sa pagsikat ng araw."

Napangiti naman agad ako sa sinabi niya pag talaga tungkol sakin yung pag uusapan ang bilis makakuha ng balita ni mister.

"Nga pala gusto mong sumama sakin?" Tanong ko sa kanya.

"Where?" 

"Laguna lang"

"Bakit anong gagawin natin doon?" 

Dami namang tanong ni mister.

"Christmas vacation lang at saka ano bang iniisip mo hello yayayain natin sina Felix at iba kung classmate para naman masaya yung one week chrismas vacation natin"

"Okay if that's what you want baby"

"Hmm so G"

"G, lets go to your condo magpalit kana para dikana masyadong lamigin"

"Tara" yaya ko sa kanya sabay hatak ng kanyang kamay. 

"Felix got home already?"

"Yeah at exactly four in the morning"

"Wait what four in the morning?"

"Yeaahh he got drunk pag uwi niya mukhang napasabak yung puso ni gago" natawa naman siya sa sinabi ko.

Agad naman kami nakarating sa condo unit ko.

"Stay here mag papalit lang ako ng damit" tumango na lamang siya.

Mabilis lang yung pagpalit ko ng damit tanging big size shirt lang yung sinuot ko at pinaresan ng denim short. Paglabas ko ng room nakita ko sa Hunter na hawak yung book na paborito kong basahin kapag walang magawa sa buhay.

"Baka Sakali by Jonaxx my favorite book" I said while brushing my hair.

"You love to read a novel or should I call this a wattpad book?"

"Yeahh pagwalang magawa o di kaya bago matulog diko na nga alam kung ilang beses ko na yan nabasa I love the story of Jacob and Rosie love story and also the autor Jonaxx, Jonaxx is my favorite author after all or should I call her Queen of all I love the way she writes from simula to wakas."

"Hhmmm can I barrow this book?" nahihiya niyang sabi.

"Sure tatlong book yan pero gusto mo ipahiram ko narin sayo yung book set ng Alegria boys series gusto mo?"

"Sure" 

Hinanap ko naman sa book shelve yung book set ng Alegria boys series.

"Here" sabay abot ko sa kanya

"Thanks baby"

"Welcome"

"Basahan mo yan lahat maganda yan worth it yan basahin"

"Okay"

I love Jonaxx, the way she writes a story she's so adorable and kind. I also love her fandom pag may nambabash kay Queen pinagtatagol siya ng fandom niya.

Heaven Kelsey Chavez is just an ordinary girl with an ambition to her life. A girl with a mysterious or had a brutal past. 

Heaven Kelsey prefer to be alone than to be with someone else insteed of her bestfriend Felix Evan Anderson and her only one cousin Brent Travis Chavez. 

Shes not like other person, she never get attach eassily to a person. Shes the President of their business they have lots of business just like Hospital, Company, Restaurant, Bar, and many more everyone prefers to call her Ms. or Ms. President. And also shes a badass when it becomes in business world.

At the early age of 18 shes the one who control their family businness. Her parents died at her age of 14 beacause of car accident. 

Shes always at the top of their class no one can beat her. 

Her life change when she met a man with a familliar blue eyes. 

Everything in her life change.

Eya, Nakita mo si Tine?" Tanong sakin ni Jim. 

"Ah Mukhang Pumunta sila ni Grace sa canteen yata." Sagot ko sa kanya na nagpatango at umalis papunta siguro sa canteen.

Tas ako naman ay bumalik sa ginagawa ko kanina. Sa pagbabasa ng wattpad. Ang ganda na kasi ng binabasa ko ngayon eh. "Sands of time by Jonaxx."

Ang ganda talaga ng mga story ni Jonaxx kaya love na love ko eh. Lalo na ngayon yung kay soliel at Raoul Riego Sobrang ganda eh. Favorite author ko yun eh.

Sabi nga nila kaya di pa daw ako nagkaka boyfriend kasi nagbabasa ako ng watty. Ang mga nagbabasa daw nito ay yung mga taong matataas ang standard pagdating sa paghahanap ng lalaki. Di naman totoo yun eh. May crush nga akong mataba eh. Hahaha.

"Eya, nagbabasa ka na naman ng wattpad." Sabi ni Kuya Edward sakin.

"Tama na yan, kaya di kapa nagkaka boyfriend eh." Biro niya pa sakin.

Nginitian ko lang si Kuya edward. Umiling lang siya sakin.

"Halika kana Punta na tayong canteen mukhang andon na silang lahat eh." Aya niya sakin. Na nagpa realize sakin na kami na lang pala ni kuya edward natira dito. 

Kung wala lang sigurong ginagawa si kuya dito baka mag isa na lang ako dito.

Tsk mga mabuting kaibigan. Di ba naman ako ayain na pumuntang canteen.

"Okay po kuya." Sabi ko sabay tayo at sumabay ng maglakad sa kanya.

Pagdating namin sa canteen nadatnan namin si Tine na nakayuko lang sa mesa. Tas all girls lang ang andito.

"Anong nangyari nasaan ang boys?" Nagtatakang tanong ko sa kanila. Pati si kuya edward lumapit din sa kanila.

Nag sign sakin si Lyn at tinuro si Tine.

Tiningnan ko ulit si tine. Tas lumapit ako sa tabi niya.

Tas nakita kong umiiyak siya. Nag tanong ako sa kanila grace kung ano ang nangyari sa kanya without sound. Yung bubuka lang bibig mo pero walang sound na lalabas tas maiintindihan na lang nila.

Tas nag sign si Grace ng heart sa kamay pero yung broken. Nagulat ako. Bakit broken?

"Nag break sila ni Jim." Sabi ulit ni Grace without sound ulit. 

"Bakit?" Tanong ko pabalik. 

Umiling lang si grace na ibig sabihin hindi niya din alam.

Agad akong napatingin kay Tine. Parang gusto ko siyang yakapin. Hindi ko alam kung gaano kasakit ngayon ang nararamdaman niya. 

Never pa  naman kasi akong nagka boyfriend. At Never ko pang naranasan na masaktan dahil sa love. Madami din akong crush pero di naman ako nag heartbroken pag nagkaka GF yung crush ko.

Lumapit ako sa kanya at Niyakap siya.

Sa aming lahat ako ang pinaka close kay tine. Halos nakita ko lahat kung paano sila naging ni Jims. Lagi niyang kwenekwento sakin sa tuwing nag date sila.

Kaya masakit din sakin na makita siyang ganito.

Bigla siyang umahon sa pagkakayuko. Tas yumakap sakin pabalik.

Halos mabasa na ang uniform ko sa luha niya. 

Hinagod ko lang ang likod niya bilang comfort. Yun lang naman ang kaya kung gawin sa kaibigan ko.

Nung uwian na ay bakas parin ang lungkot at sakit sa mukha ni Tine. Halos hindi umiimik.

Tas si Jim hindi pumasok sa Afternoon class namin. Di namin alam kung saan nagpunta.

Nakaramdam ako ng kunting galit kay Jim dahil sinaktan niya si Tine ng walang dahilan.

Sinabi ni Tine ang lahat samin doon sa canteen, kung bakit naging ganun sila ni Jim.

Nakipag break lang daw siya kay tine ng walang ibinigay na rason. Nabigla lang daw si Tine ng sabihin ni Jim na break na sila. 

Ilang araw na lang ay Summer Vacation na pero ganito pa ang nangyari sa kanila.

Nung dumating na ang Sundo ni Tine ay matamlay siyang pumasok sa loob. Nakatingin lang kami sa kanya.

Maya maya ay dumating na din si Manong Roy. Sumakay na din ako at nagpaalam na din sa kanila.

Pagdating ko sa bahay ay deretso kwarto agad ako.

Naligo muna ako tas bumaba agad para mag hapunan. Dumeresto ako sa kitchen at nadatnan ko dun si Mommy at manang Lucing na nagluluto.

"Oh baby halika ka tikman mo ang Luto namin ni Manang." Excited na sabi ni Mom sakin.

Excited akong tumikim sa Tinolang Manok na linuto nina Mom.

"Ansarap mom and Manang." Sabi ko na nagpangiti sa dalawa. 

Tinulungan ko silang mag ayos sa mesa tas maya maya ay dumating na din si Dad. Sabay kaming naghapunan.

"Ah Eya sa Summer sa province tayo ni lola mo sa  Negros mag vacation." Sabi ni dad sakin.

"Really dad? " Excited kong sabi kay dad.

Tumango lang siya at ngumiti bilang sagot. Napa yes na lang ako dahil sa excitement. 

I miss Lola Faye na kasi. Last naming kita ni Lola nung high school pa ako. I think 2nd year high school pa lang and now 1st year college na ako at mag 2nd year na.

Sa araw na nagdaan hindi nagpapansinan sina Jim at Tine. Halos hati na nga kaming lahat. Ang nga girls kay tine Nasama, Tas yung boys kay Jim naman. 

Nakakamiss naman yung bonding namin. Kahit ako di ko pinapansin si Jim. Nagagalit ako sa maling nagibg desisyon niya. Minsan hindi ko alam kung bakit ngayon lapit nang lapit sakin si Jim?

Minsan nagtatanong lang ng kung ano ano. Oo at hindi lang naman ang sagot ko sa kanya. Kung pwede ngang wag siyang pansinin ng tuluyan di ko siya papansinin.

Pero kahit papano magkaibigan pa din naman kami.

Last day ngayon ng Klase at syempre dahil last day ay andito kami ngayon nakatambay lang dahil hindi pumasok si Ms. Dela cruz. Masama daw pakiramdam eh.  

At dahil last day nabuo ulit kami. Mamaya wala na din kaming class dahil may meeting ang mga teacher so nag plan kami ngayon kung saan kami.

"How about we go to Bar guys?"suggestion ni Pam na nag pa hindi sakin.

"Oh that's a no for me, my dad will get mad at me if he will know." Sabi ko sa kanila at naintindihan din nila yun.

"Okay so where are we go?" Tanong ni Josh. Short for Joseph.

"Lets go to KTV guys" Excited na sabi ni Grace na pinagkasunduan ng lahat.

Habang si tine at Jim naman ay tahimik lang sa gilid.

Nung nasa loob na kami ng KTV Room ang unang kumanta ay si Grace at Pam.

Nung natapos na sina Pam at Grace ay si Tine naman yung kakanta.

Tas Si tine yung kinanta niya ay Someday by Nina. 

Habang kumakanta siya sobrang tahimik naming lahat tas nung napatingin ako kay Jim ay nakayuko lang ito. Nung matapos siya ay tahimik siyang umupo.

At napasa naman ang mic sakin. 

"Go eya." Sabi ni kuya edward.

"Im sorry ayoko kong kumanta kayo na lang." Nahihiyang sabi ko.

"No KJ allowed here eya." Sabi pa ni Pam.

Kaya wala akong nagawa at pinakanta nila ako.

Tas yung pinakanta nila sakin is "Pag-ibig na kaya By Richelle ann go and christian Bautista"

Chorus
🎶Pag-ibig na kaya pareho ang nadarama ito ba ang simula

Di na mapipigilan pag-ibig na ito

Sanay di matapos ang nadaramang ito....

Pag-ibig na kaya ito... ohohohh 

Pagkat nararamdaman pag-ibig nating natagpuan.🎶🎵

Nung natapos ko nang kumanta ay naghihiyawan sila. Hindi man sa pagmamayabang pero maganda naman ang boses ko kaso lang ay nahihiya lang talaga ako.

Paglingon ko kay Jim ay nakatitig siya sakin. Kumunot lang ang noo ko.
Pagtingin ko naman kay tine ay nakatingin ito kay Jim at sakin.

Kinabahan ako sa titig ni Tine, di ko alam kung galit ba siya. Pero makikita mong nasasaktan Talaga siya.

Ngumit lang ako kay Tine pero hindi siya ngumiti pabalik. Tas  maya maya ay tumayo siya at nagpaalam na mauuna na.

Kaya nag volunter akong ako na ang maghahatid sa kanya.

Okay lang din naman sa kanya.

Habang naglalakad ay tahimik lang namin tinatahak papunta sa parkingp lot. Pagdating namin ay bigla na lang siyang umiyak at yumakap sakin.

"Eya, ang sakit sakit na pero bakit parang wala lang sa kanya?" Sabi niya sakin.

Niyakap ko lang siya at hinayaang umiiyak. 

"Eya, Gusto ko nang mag move on dahil pagod na pagod na akong masaktan." Sabi niya sa kabila ng kanyang paghikbi.

"Feeling ko na may iba siya kaya siya nakipag break sakin eh. Feeling ko di na niya ako mahal, may iba na siyang mahal. Ang sakit sakit eya." Sabi niya sabay ng malakas na hikbi.

"Matatanggap ko kung ang iba niya ay di ko kilala pero ang hindi ko matatanggap ay kung mag mahal siya sa kakilala ko pa eya." Sabi niya sabay ng pinakamalakas at buhos ng maraming luha sa kanyang mata.

Parang kinabahan ako sa sinabi ni Tine, parang biglang sumikip ang dibdib ko. Di ko alam kubg bakit siguro ay nasasaktan akong makita siyang ganito.

Humahagulgul lang siya ng iyak habang nakayakap sa akin.

Maya maya ay dumating na ang sundo niya. Tas sumakay siya at ngumiti sakin.  "Salamat eya." Sabi nito sakin.

Pinalis ko ang luhang biglang tumulo sa akin mata. Di ko alam kung bakit ako nasasaktan at kung bakit naging paulit ulit na nag reply sa utak ko ang sinabi ni Tine na, " Matatanggap ko kung ang iba niya ay di ko kilala pero ang hindi ko matatanggap ay kung mag mahal siya sa kakilala ko pa eya"

Naging matamlay ako pagbalik ko sa loob. Hindi na ako muling umimik. Parang hindi ko na magawang magsaya. Hindi ko alam kung bakit naging ganito na lang bigla ang nararamdaman ko.

Nung uwian na sabi Jim pupuntahan niya si Tine para kausapin. Tas naghiwahiwalay na kaming lahat.

Dear Mr.Cupid

                 Ang sakit pala ng pag-ibig.
Sana pag pinana mo na ang puso ko sana doon sa taong di ako sasaktan, sana sa taong mamahalin ako ng totoo.    

                                                -Eya-

Dawn's Pov

PININDOT ko na ang publish botton at napublish ko na nga ang limang chapters ko dito sa webnovel.Gusto ko na mahaba-haba ang mababasa ng mga mahal kong readers kaya naman hinabaan at dinamihan ko na.

Besides, tatapusin ko na ang pagiging writer ko,3 years na ako sa pagsusulat at mag fo-four years na sa susunod na bwan.Gusto ko ng maging focus sa studies ko.Lalo na't working student ako.Binubuhay ko ang pamilya ko.Tatlo lang kami si mama na single mother na at ang bunso kong kapatid na si dawin.

Ininara ko na ang loptop ko saka hinubad ang salamin ko 

Hindi naman malabo ang mata ko,pang pormang salamin lang ang suot ko yung bang bilog na transparent.Nakahiligan ko na kasi magsuot.Humilata ako saka tumitig sa kisame.

"Kahit naman na,tatapusin ko na ang trabaho ko bilang pagsusulat ay magiging reader naman ako habang buhay.magiging writer pa rin naman ako hindi nga lang sa mga webnovel,wattpad or ano pa man" sabi ko habang nakatitig pa rin sa kisame

"Dahil balang araw mag susulat ako ng kwento.Kwento naming dalawa.kung saan kami nagmamahalan ng habang buhay" napangiti ako sa sinabi ko.pakshet! hindi na ako makapag antay na maisama ko sa kwento ng buhay ko ang mahal ko.

"Bakit ba kasi ang tagal mo dumating?!" inis kong sabi sa sarili ko saka bumangon..

Binuksan ko nalang ulit ang loptop ko at walang ganang chineck ang mga nagawa ko ng mga storya sa webnovel.Marami-rami na rin sya..Nakakatuwa dahil maraming nakaka appreciate nun.

ng biglang may nag notif.Tsk tumatawag nanaman si Claire ang bestfriend ko.

Sinagot ko na nga at balak nanaman nyang makipag video call saakin.

nakapanong baba ko syang tinignan

"HOY! BESTPWEND! BAKIT GANON ANG INUPDATE MO?! TALAGA BANG GANON ANG MANGYAYARI HA?! SABIHIN MO NGA PATAPOS NA BA ANG STORY MO?!" sigaw nya sa screen ko,pakshet galit na galit nanaman sya.

Oh yes,isa sa number one reader slash fan ko si claire she's not like me na writer but she's a reader.

"diba sinabi ko na sa'yo?,ano pa ba ang inaangal mo dyan?" walang ganang tugon ko.

"buti nga ay,sinabihan kita ng kaunti sa storyang iyon.tapos aangal ka pa tsk!" dagdag ko pa.

ginulo-gulo naman nya ang buhok nya at kasalukuyan nyang hawak ngayon ang cellphone nya.

"Kita mo ba yan! nagbabasa ako! grr kakainis ka talaga.Pero kinikilig ako kay Ace ha, AcElle shipper talaga ako!" kinikilig naman nyang wika sa screen

kanina halos mag wala na sya sa video call namin ngayon kinikilig naman sya? Ang gulo talaga ng nararamdaman nya hahahaha!

"Ewan ko sayo.Btw that's my last story,we've been talking to that stuff right? I will signing out now as a writer here"

"I know right! just finish this gurl duh!"

"alam ko duh"

Nung una ay tutol si claire,she's my first and very supportive fan lagi sya nakaantabay saakin mag update sa mga nauna kong stories.Kaya hindi madali sa kanya yung desisyon ko.

But in the end,Natanggap naman nya.Ilang years na kaming magkaklase at magkaibigan alam nya halos buong buhay ko kaya alam nya na aalis din ako sa pagsusulat dito.

"btw,dawn.paano mo ngayon yan sasabihin sa mga readers mo?" she ask 

Ay oo nga no? hmm.hindi naman ako masyadong sikat like maxinejiji? jonaxx? or what para magkaroon ng milyong-milyong fans kaya madali ko lang yun sasabihin
"Hindi pa naman ako mag sisign out,malapit na kaya huwag muna nating pag usapan yan" sabi ko

"I really admire you bestpwend! kilala ka rin sa campus bilang writer! nakakainggit ka talaga! sayang naman kasi..mag sa-sign out kana.." lumungkot naman ang muka nya.

"ano ba kinikilig ako! sipain kita baka pag hindi ako nakapag pigil ay hindi na ako mag sa-sign out! nimal ka!" natatawa kong sabi pabalik sa kanya at nagtawanan kami

"Edi yun lang pala ang kailangan para hindi ka na tumigil bilang writer! hahaha!" halakhak nya

"tse.yun na ang desisyon ko kaya hindi mo na ako mapipigilan" nakangiting sabi ko pero sya malungkot lang muka nya

"Huwag ka malungkot,hindi bagay sayo para kang pulubi na ewan" sabi ko at tumawa naman sya

"Nyeta ka talaga bestpwend! bye na nga at lilinis pa ako ng bahay!"

"bye,mofos.see yah tomorrow in school" bati ko at nag off na nga kami pareho

Am i just feel crazy? like i wanted my story to be in real? tsk! well kong magiging totoo yun edi baka ipatapon pa ako ng pangulo ng pilipinas kasi may mga zombies na dito sa bansa namin

Lumabas na nga ako ng kwarto then i saw dawin watching an zombie Apocalypse

"Look ate,our favorite!" bumaling ang tingin nya saakin ng ituro nya ang pinapanood nyang mga zombies na tumatakbo then i walk towards him.


"Wow! maybe i should do,fries for our snacks?.para naman maganda talaga ang panonood natin" suhestyon ko sa kanya at ang bata ay nagtata-talon sa tuwa

"Wait me there.i'll be quick baka patapos na pala yan,sayang naman hahaha" ginulo ko muna ang buhok nya bago nakaalis






I'm Dawn Crizelle Mendoza a SURVIVOR.If ever the worlds suddenly wraps and darkness,where zombies alive..    "Be Brave and Face your Fear"



-----
If you want to read more bts fanfics kindly check and follow my wattpad account:@xavieeee

My ig acc:@xavierreee


                         DISCLAIMER
•Im not professional writer here because its my first time.don't judge me bibi sapakan nalang?juk.
[Expect some typographical errors, grammatical errors,foul words here.]

Her name is dawn

She's stuck on her own story where the zombies are real.

how can she escape?
                   
if the world is wrapped in darkness and nightmares?

Be brave.And face your fear.



Because when there's no room in hell the dead will walk the earth.

Chapter Two


                Pagdating sa classroom ay nagulat kami ng malamang may transfer student sa kalagitnaan ng klase. Hmmm… first sem pa lang naman, at kalahati pa lang ng midterms, hindi pa naman huli kung lilipat siya. Pero ba't ngayon lang? Chismosa lang, Ara? Magtigil ka nga.


                Mamaya pumasok siya at nagpakilala. Lalaki- gwapo, matangkad at mukhang nagbubuhat dahil medyo malaki ang katawan. 'Di naman sobra, sakto lang para magmukhang pleasing. Medyo maitim ang balat niya, Pilipinong-Pilipino kung baga. 'Yung balat na laging naarawan, gan'un. Pero bagay naman sa itsura niya. All in all, para siyang rugged male lead sa isang Jonaxx story. Hindi nga lang sobrang nakadepina ang jawline niya, pero pwede na din. 


                Sikat agad siya sa batch namin, kahit sa lower grade levels. Pa'no ba naman kasi, worth crushing over daw. Hay naku. Gwapo nga, masungit naman. Sinubukan kasi siyang kausapin ni Yve, pero napakaikli ng sagot, 'ni hindi ngumingiti. Kaya ng magtama ang mga mata namin, napairap ako ng wala sa oras. Aba, nginisihan lang ako ng hinayupak.


                Dala-dala ko ang kabadtripan ko hanggang bahay. I lost interest in updating anymore, but I have to, because I have a some solid fans that always wait for my updates. So I tried to relax and listen to music while reading my last two chapters. Malapit na matapos ang series na 'to kaya kailangang pag-igihan ko. I don't want them to feel dissatisfied . Ayoko ng medyo expected na ending, pero ayoko din silang madisappoint.


                I tried to dive right in my zone so I can focus wholeheartedly in my last five chapters. Sinubukan kong gawan ng outline and last four at ginawa ng buo ang ipopost ko ngayon. If I want to amaze them with the ending, ngayon pa lang dapat pag-isipan ko na 'yung pinakahuling twist na ibabato ko. And I need to make sure it won't mess up. I don't want plot holes in my stories. I hate it more than I hate having grammatical errors in my works. Kailangang smooth lang ang transition ng bawat scenes.


                After doing so, nagmadali akong mag-edit ng picture. After that, by 7:01, I posted my update and reread it. Kahit may ilang errors akong nakita, hindi ko na lang pinansin. I have Sunday for my error correcting day. After a few minutes, agad na nagpop ang pangalan ni Corvan. He's early. I thought he'll be late again. Whatever, ano bang pakialam mo Ara? 


                So I log out after liking his comment and saw Yve liking my update. Agad akong nagsubsob sa paggawa ng assignment. Nakatulog ako habang gumagawa, kaya naman maaga akong nagising. Kaso hindi ko din natapos lahat. Buti na lang, inuna ko 'yung mga ipapasa agad bukas. I still have break time to finish one of my assignments. Ang iba bukas pa naman ipapasa, kaya okay lang.


                Agad akong umalis matapos mag-ayos. Nagdala na lang ako ng pagkain para habang naglalakad ay may manguya ako.


                On my way to school, biglang may isang big bike ang humarurot sa tabi ko. The engine sounds good, but it was too loud kapag malapitan. I feel like I turn deaf or something. Bwisit. Tumama pa sa mukha ko ang usok ng tambutso.


                Hanggang makarating ako sa school, nakabusangot ako. At mas nainis ako ng malaman ko na estudyante ng school namin ang bwisit na nakamotor kanina, at 'yun 'yung hinayupak na transferee kahapon. Nakangisi pa ang gago habang nakaupo sa motor niya. Argh! Nakakabwisit talaga.


                Nagmartsa ako papalapit sa kaniya. "Hoy! Ikaw 'yung kanina ano?! Gago ka ba? Bulag ka? Hindi mo ba nakita na naglalakad ako sa gilid, bwisit?!" Nanggigigil na sigaw ko sa kaniya.


                Tumawa siya ng mahina na mas nagpainis sa'kin. "Pinagsasabi mo? Nadaanan ba kita kanina? Ay sorry, liit mo kasi, I didn't see you." This fucker knows how to piss me off, big time! Bwisit! Bwisit!


                "Maliit nga at least maganda! Ikaw?! Gwapo ka nga, matangkad, kung makaharurot ka naman sa daan kala mo pagmamay-ari mo, nambubuga ka pa ng usok! Bastos! Argh!" Sinamaan ko siya ng tingin at dinuro-duro.


                Mas lalo siya natawa. "So you think I'm handsome?" Natigilan ako. Shit! Did I really said I find him handsome? Tanga mo, Ara! My god!


                "A-Ano naman ngayon?! Bahala ka nga diyan?!" Parang naglaho ang inis ko ng biglaan at napalitan ng pagkahiya. Kaya naman umalis na ako at tumakbo bago pa ako may masabi pang iba. Shit talaga, nakakahiya ka, Ara! 


                Buong araw ko iniwasan ang hinayupak, na nakalimutan ko na ang pangalan. Bwisit na lalaki. Nakakainis! Napakapresko ng hinayupak kala mo naman kung sino!


                Okay, tingin ko naman may dahilan siya para magmayabang. Matalino pala ang gago, I mean, matalino pala si Trevor. Yes, nalaman ko na ang pangalan niya n'ung nag-attendance kami kanina. Trevor Peter Delos Santos. Apakahaba amp. 


                Seriously, I'm not the kindest girl, but I'm not like this normally. Dahil sa kaniya, nakailang mura na ako ngayong araw. Nakabusangot din ako the whole day. Even Yve was asking me what's wrong because this is the first time she's seen me like this. Bwisit kasi 'yung lalaking 'yun aaaaargh!


                Breaktime came and I ate while doing my homework. And unfortunately, Trevor walked pass us and Yve saw him. Being the friendly girl she is, inaya niya ito. Of course, Trevor is still new here, at naging mailap ang mga lalaki sa kaniya dahil sa aura niya at biglang pagsikat. Girls flock to his side, except me and Yve. So wala pa talaga siyang friends.


                Actually, the main reason why Yve's trying to befriend Trevor, is that she came to know Trevor is Hunt's cousin. Hunt has always been Yve's crush since high school. Back when we were in 10th grade, before we became close friends, she told me that Hunt is hers and if I like Hunt I should back off. I was shocked and so confused that time. Bigla ka ba namang lalapitan para lang takutin. I was so afraid I thought about changing school again. Buti na lang nilinaw niya the next day na hindi ko naman kailangan matakot. She said she just found me pretty and she got defensive a little because I'm Hunt's type. Not the he likes me, but I'm like those girls he usually dates, which is very opposite of Yve. At the end, we became pretty close, and told me that if I like Hunt, it's okay. She treasures our new found friendship more than her 4 years one-sided love for Hunt, she said. 


                Anyway, dahil sinabi kong hindi ko talaga type si Hunt, pinagpatuloy niya ang paghahabol dito. And now, she found a way to woo Hunt through Trevor. I don't know how though. I just let her be. As long as she won't hurt so bad and self-destruct, I guess she can pursue Hunt. 


                Akala ko hindi papayag si Trevor na umupo kasama namin, but he did. So now, I'm awkwardly eating while doing my homework. 'Ni hindi ako makatingin sa kaniya kasi I saw him looking at me, and still feeling his stares. 


                "So, how do you find our school so far?" tanong ni Yve bilang paumpisa ng usapan.


                "Your school?" takang tanong ni Trevor. I tried to sneak a peek on him but immediately regretted it and look back at my notebook.


                "Ah yeah. Actually, this is Ara's Aunt's school. Pero si Ara ang tagapagmana." I looked at him and saw hin looking at her in disbelief before looking back at me so I immediately looked away. "When we became close friends, I kinda asked my parents if they wanted to invest here kasi plano namin ni Ara na dito magsenior high. They find it a good investment and long story short, we became part owner of the school now. Anyway, so how's it?" mahabang paliwanag ni Yve dito. Namula naman ako ng maramdaman ko padin ang tingin niya sa'kin. What's wrong with this jerk? He makes me so uncomfortable. Shit!


                "I didn't know I'm sitting with the future owners of the school." Muli akong sumilip ng tingin sa kaniya at nakita ko ang ngisi niya habang nakatingin sa'kin. Dahil doon, nagtama ang mata namin at agad ko siyang sinamaan ng tingin. I can't keep looking away the whole time. Muli siya tumingin kay Yve. "Well, I can see why your parents invested here. Puro elite students dito, mayayaman. And everyone's really fond of the school dahil kumpleto sa facilities and the teachers are also good and pleasant looking and are very approachable. Kaya hindi nauubusan ng students na gustong pumasok." Nabigla ako ng bigla ulit siyang tumingin sa akin. "You got a good school, Aurora." Ngumiti siya sa akin at kumindat na labis na nagpagulat sa'kin.


                Argh! Bakit ako kinikilig sa hinayupak na'to?! Bwisit ka talaga, Trevooooor! You bring the worst out of me! Argh!



A/N: UNEDITED

Virtual Feelings

Description

                RPW- Role Playing World. Ilan na nga ba ang nakakaalam ng mga salitang ‘yan? Mga terminong pamilyar ngunit bago. Mga salitang naririnig ng magkakahiwalay, ngunit ngayo’y magkakasama.

                RPW, RPA, CRP, BRP, GRP, AU at iba pa. Lahat ng ito ay bago para kay Ara. ‘Ni hindi niya alam kahit ang salitang dummy account sa sobrang ‘pagkahilig’ niya sa mga social platforms. Hanggang sa kulitin siya ng kaniyang bestfriend na buin ang katauhan na Sunny Somni, isang alternative universe (au) writer na biglang sumikat sa buong RPW dahil sa mga kakaibang kwento, simula pag-ibig, hanggang sa mga komplikadong fantasy stories.

                Simula ng magkaroon ng pangalan, sa virtual world, dumagsa ang nais makipag-virtual rs sa kaniyang katauhan, o pakikipagrelasyon. Ngunit kailanman, sinoman, wala siyang pinatulan. Kahit anong kantyaw ng kaibigan niya sa kaniyang subukan ito. Hanggang sa makilala niya ang isang IC wattpad character na si Corvan de la Rosellevienne, na siyang babago sa kaniyang tunay na mundo, at buhay sa internet.

Ang love pala na puno'tpuno misteryo na hiñdi mo akalain na may tao magmahal sayo at taggapin ka kung may kapansanan ka o wala, and yes takot ka kasi baka masaktan ka ulit pero sumugal ka para magmahal ulit kàso hindi  ka makuntento sa pagkita niya sayo na pamamahal para sayo pero test mo siya by asking from God to give a sign so that you will know that he is right man for you, ako nga pala si Marry Mae Bulan 23 year old may sakit ako ng cerebral plasy pero normal isip ko napatapos àko sa pagaaral ng political science, and may best friend slash boyfriend ako namely Eric Dela Cruzado 37 year old mabait, masipag, may takot sa diyos at marami pa, 9 months na kami and sa  loob ng 9 months marami na kami pinàdaanan pero super masàya ko simulà nanging kami, lagi kami uusàp simulà umaga haggang sa pagtulog , and I'm happy for that, but for each day huminge ako ng sign just like this

" Pag sinabi niya saakin... " ma, samahan kita therapy for tomorrow "... ibig sabihin yung seryoso siya saakin" sabi ng isipan ko ilan second nagulat ako kasi...

" aray naman mars ! àng sakit ah " sabi ko pinalo niya ako sa braso ko, anyway nandito kami sa rockwell

" hoy mars ano iniisip mo ah ? " sabi ni beà ayan si bea best friend ko mabait, maganda pero private ang love life, ewan ko ba kung bakit ayaw ng boyfriend niya sumama sa mga gimik ng barkada

" wala, iniisip ko yun Chapter ng story ko mars " sabi ko 

" kaloka kanina pa, bàkit ang tangal naman nila " sabi ni louisa ayan isa pa best friend ko na makulit, magànda, mabàit, Minsan mataray at higit sa làhat chix ng bayan but may boyfriend siya at si..

" ano ba yan erick, ang arte mag asawa yun hays " sabi ni joshua best friend siya ni erick mataba, tahimik pero minsañ makulit at boyfriend ni louisa

" sorry mama, kung late kami dami work kasi eh " sabi ni erick

" wow ah, si mae lang nandito, display lang kami ni louisa, aba mr cute nandito kami oh " sabi ni bea habang nagcrose arm bigla kami tumawa lahat

"  hahaha... ok sorry na ms cute, anyway mama may paalam ako sayo " sabi ni Erick 

" sige papa, ano yon ? " tanoñg ko

" mama, pwede kita samahan sa therapy mo bukas ? " tanoñg ni erick... hala wait tama ba narining ko

" wait, ano sabi mo pa? " tanoñg ko na tranta na ako totoo ba ito?

" sàbi ko pwede kita samahan sa therapy mo bukas mama? " tanoñg ni erick hala totoo nga 5 point for mr Papà panda

" yes sure papa, you can " sabi ko yes thank you God because I think this man infront of me it might be your gift for me pero sana nga he is the one for me

3 weeks later


nandito ako sa star bucks ñàkatapos ko làng nagtheraphy at hinahatid ako ni manang remi dito, wala  lang tambay lang ako at nasusulat ako ng story ko,  oo nga pala pupunta dito si Erick total naman tapos na project niya at para daw may kàsama ako, naku I'm pretty sure kukulitin niya lang ako dito, hay I think this for the right time to  ask for a sign to God 

" pag dumating siya at may dala isang notebook na para saakin kulay red ibig sabihin, he is the right man for me " sabi ng isipan ko patuloy lang ako pagsusulat ng story ko, by the way  gusto ko maging isang sikat na writter like jonaxx, owwsic , nerdyirel and many more kahit sàbihin nila ambisosya ako pero wala akong pake dahil ito lang pamamalaki saril ko kahit may sakit ako, sabi nga ni erick nakikita niya may nararating daw ako,  I'm not sure kung sincere ba siya ?  or nambobola lang siya saakin, kasi maganda daw làhat mga stories at mga tula ko, minsan nga mas maganda magtanong sa mgà kaibigan ko kaysa sakaniya, anyway ilañ minutes dumating na si erick at may dala papeles siguro work namàn yàn

" hi mama I love you  " sabi ni erick kasabay kiss sa cheeks ko at umupo sa harapan ko...

 " i love you so much, so how's your day pa? " tanoñg ko...

" ok naman ma, na-close kona yung deal isa sa client ko, atsaka madami pa ako gagawin bukas, hay kung pwede lang pahinga ako kahit isang linggo mama " sabi ni Erick hay halata nga sa  mukha niya na sobrang pagod niya..

" eh papa,  diba sabi ko sayo na magpahinnga ka kahit isa aràw lang, pàpa huwag mo pàgurin ang saril mo pa.. please for me " sabi ko..

" sige,  pagisipan ko yan mahirap kasi isingit yung oras ng pahinga ko tapos si manager panay meeting namiñ " sàbi ni Erick

" hay yes giving the fàct you are vice manager but  papa kàhit isa aràw lang pàpa day mag day off ka and you should take time to rest pàpa... Hmm can I ask you ?" tanoñg ko  

" yes mama, ano tanong ng mama ko ? " tanoñg ni erick

" bàkit mo kailangan magtrabahong mabuti ?   " tanoñg ko

" eh, para sa future nàman natin ito mama anyway ma alam mo ba.... " patuloy kwento ni erick ayan pàlagi sinabi niya saakin na para saamin daw kaya  siyà nagpursigi magthrabaho mabuti para saamin  kaya naman pàlagi ko sinasabi sakaniya na mag day off siya, kahit isa aràw lang pero ang tigas ng ulo niya kahit may sakit pa siya , sige pa rin work parin, oo inaamin ko sobra workaholic niya, actually makasing katulad ng ugali nila ng lolo ko hiñdi namañ halos except one kasi hindi marunong umiinom atsaka allergic siya kasi pag umiinom lang siya, asahan ko na kinabukasan dadaeng yun saakin sa buo araw, hay naku nagwowory ako pag ganun siya...

" mama, nakining ka ba ? " tanoñg ni erick na siyang kinabalik ko sa reyalidad...

" oo papa, sorry papa may naiisip ako pa " sabi ko

"  hay ano yun naisip mo màma ? "  tànong ni Erick...

" wala pa, naisip ko lang yung story ko, so any plans for tomorrow ? " tànong ko

" wala pa namañ, ay mama may ako ibigay para sayo " sabi ni Erick

" ano yun papa " tanoñg ko

" wait mama "  sabi ni erick kunuha niya  sa bag  niya, bigla nàlang lumaki ang mga mata ko kasi ..

" ito ma, I know you need this " sabi ni erick kasabay bigay saakin isang pula notebook 

" thank you so much pàpa" sabi ko kasàbày kiss ko si erick sa cheeks na madami 

" aba! natuwa ang mama ko ah àt sarap ng kiss mo ah " sabi ni Erick 

" syempere naman papa, super saya ko kasi pàlagi ka support sa pagsusulat ko " sabi ko nasabi ko lang kasi ayoko malaman ni Erick na huhumingi ako ng sign para hindi niya isipin na pinalaruan ko lang siya pero hiñdi ko talaga siya pinalaruan, siguradohin ko lang na  he is the right man for me, after 1month ang dami nagyari saamin ni Erick at patuloy ko huminge ng sign success naman pero hindi pa enough saakin, and lumalim na pàmamàhal ko sakaniya until...

1 months later

nandito ako sa hospital nakakatapos ko pa lang nagtheraphy kapagod grabe, nandito kami ni manañg remi sa waiting area " sign kapàg si Erick ang sumundo saamin ibig sabihin yung he is right man for me...

" iha,  napasin ko malàki improvement mo ah " sàbi ni manang remi

" syempere naman po, may inspiration àko eh " sabi ko patuloy lang kami  kwentuhan, ilan minutes dumating si manong luis at malungkot ako after araw yun, wala erick pakita saakin sa dalawa aràw na alam ko naman kung kabusy siya until may nagyari saamin ng lola gloria 

" ALAM MO YUNG STEP MO WALA KWENTA BAKIT PA NAGUSTOHAN YUNG TATAY MO ANG BABAE NA YUN " sabi ni lola gloria na galit galit pero wala ako imik

" NAKIKINIÑG KA BA MAE ?" tànong ni lola gloria

" MA, HINDI PO AKO KASALI SA GULO NIYO !! " sabi ko kasàbày tumakbo papunta sa room ko  at iyak ako iyak feel ko di ako bagay kay erick sinubukan  ko magpakamatay pero bigla ko naisip ko si Erick kaya nagtext àko kay joshua 

To : joshua

kuys, paki sabi ky erick magonline siya now I need him now.

sent...

buo na desisyon ko na ayoko madamay si erick sa problem ko after ilan minutes tumawag si erick saakin, agad agad ko sinagot

" hello mama ano problema ? " tànong ni erick

" papa, "sff"umiinom ako ng shampoo "sff" papa I'm sorry " sabi ko habang ako umiiyak

" jusko mama?  ano nagyari sàyo mama ? punta tayo sa hospital " sabi ni erick at ramdam ko na ñatataranta na siya...

" papa mag cool off tayo " sabi ko

" ano ?  bakit ? " tànong ni erick

" papa ayoko kitang maghirapan papa... Kaya please cool off na tayo " sabi ko

" mama sure ka ba last question?" tànong ni erick

" oo papa, I'm sorry " sabi ko

" osige mama may gagawin pa àko, bye " sabi ni erick umiiyak parin ako, oo aminin ko sobra masakit saakin pero kailangan ko gawin to para hiñdi siya mahirapan dahil saakin, lumipas buong maghapon wala ako giñawa kundi umiiyak at bigla ko naisip makipagbalikan kami ni Erick... kaya nag message ako sakaniya

to : erick

papa, I'm very sorry nagbigla lang ako nagugulohan ako pa alàm ko mali tayo I'm very sorry pàpa pwede huwàg natin tuloy cool off please papa huwàg mo ako iwan please..

pero hindi online si Erick buo gabi, kinausap ko sila si louisa at bea ayun galit saakin pero naiintindihan nila ako sobra sakit puso ko kasalanan ko ito, hindi ko malayan nakatulog ako sa kakaiyak until nagmessage si Erick

From : Erick

" pati ako nagulohan din ako ma, bakit gayan ka pag may problem ka sa fàmily mo damay mo ang relationship natin, oo mahal kita pero bakit ganun ka, minsan nga nagisip ko dapat ko ba ipaglaban ko ang pamamahal ko sayo pero hiñdi eh atsaka 9 years ang gap nating dalawa... mama ang gulo na sana bigyan mo ako space kahit one week lang sige na may work pa àko.. ingat " 

ayan huli message ni erick saàkin ilàng araw palimpas nagukulong lang ako sa kwarto ko, kahit nagyaya silà ni louisa, tumanggi lang ako, hindi rin ako magtheraphy dahil wala na ako gana mabuhay pa, ilan bases na ako nagmessage kay erick minsan seen lang siya, wala na ako màisip kung paàno makipag balikan kami ni erick, kain at tulog lang ako minsan nga nagisip ko sana natuloyan na akong mamatay until isa araw nabalitaan ko kay joshua na may stress at may  problem si Erick sa mga work ñiya

" papa, kaya mo yan nandito lang ako ha I will wait for you basta  huwag mo muna intindihin yung problem natin at  huwàg na wag mo ko iwanan please basta naghihintay lang ako para sayo mahal na mahal kita sobra "

ayañ pàlagi ko nagmessage ko sakaniya, kahit seen lang siya ok lang saakin basta alam ko alam niya nadiyan ako para sàkaniya kahit masmasakit saakin, tiisin ko para sakaniya , haggang sa ipadàsal ko

Lord please sana bumalik na saakin si erick, siya lang ang happiness ko at hindi ko kaya mawala siya saakin please lord at promise ko sayo na hinding-hindi na ako hinge ng sign please please birthday gift niyo na lang saakin please i love him so much Amen

Ayan dinadasal ko after nung umiiyak ako nung gabi yung, miss na miss ko na siya at hindi ko alam kung namiss niya ako, pero wala eh ang tanging sisihin ko yun saril ko kasalanan ko kung bakit nagyari saamin until...

2 weeks later

nandito kami nila louisa at bea sa start bucks and hoping dadarating si erick para usap kami dalawa, oo desperada na ako hindi na ako titigil haggang balikan kami dalawa

" bhestie, ok ka lang ? " tanong ni louisa

" oo bhestie ok lang ako pero kinabahan ako, paano kung paàno ayaw na niya" sabi ko sa totoo lang gusto -gusto ko na umiiyak pero ayoko makita ni erick.  

" mars, relax alàm ñamin ni louisa na mahal na mahal ka ni erick  " sabi ni bea... tumango lang ako habang sila ay patuloy sa kwentuhan, nakikining lang ako Sakanila, ilan minutes dumating sila ni Erick at joshua

" late ba kami ? " tànong ni joshua

" ay oo halika nga joshua ate bea order na tayo " sabi ni bea kasàbày hinila yung dalawa at umupo naman si erick, tahimik lang kami dalawa at layo ang tingin ñiya after ilan minutes hindi ko mapigilin umiiyak

" papa"sff" bumalik ka na saakin "sff" please " sàbi ko habang umiiyak, pero wàla siyang imik 

" papa I'm very sorry "sff" kung mahina ako "sff" pàpa alàm ko kasalanan ko "sff" papa I'm sorry please huwàg mo ako iwanan " sabi ko pero wala siya parin imik, iyak iyak lang ako sa harapan niya

" papa magsalita ka namàn " sabi ko pero wàla parin respond 

" sige pa, aalis na ako pero please please bumalik ka na saakin, naghihintay làng ako para sayo at mahal na mahal kita pàpà " sabi ko  ilan minutes hinawakan ko yun tukod ko at tumayo ako lumakad ako sana pero...

" mama " sabi ni erick yakap niyà ako na mahigpit paraang sinabi na hindi niya ako pakawalan , diyos ko salamat bumalik na  ang lalake pinakamamahal ko at pangako ko hinding-hindi ko na siya masasaktan ulit at sure na talaga ako he is my right man for me

4 months later

after araw na yun, balik kami sa normal at going stronger than before, oo mahirap nung una simulà nagbalikan pero hindi kami bumitaw agad at nagtiwala kami sa isa'tisa, anyway nandito ako sa restaurant kasi makikita kami ni ernie at magpabonding rin kami, habang na hihintay ko siya nababasà ako ng Law's Lovers sa wattpad,  after ilan minutes dumating si Erick

" mama may good news ako sayo " sabi ni erick

" ano yun papa ? " tànong ko

" may gusto ako paaralan ng gamot para sayo na pwede sà cerebral plasy pero...." patuloy kwento ni erick hindi ko inaakala dumating siya sa buhày ko para mahalin ako despite na may sakit ako,  he just doing his best for makes me feel he loves me with unconditional and I'm 100% sure that he is the right man for me and I don't need to ask for a sign that he is the one for me because his love for me is true and unconditional love...

The End

Author message

First of all thank you readers for letting me borrow your time to read my story, I hope that you get a lesson on this story and this is my true story of my life,  hindi totoo mga lugar at m
tinago ko ang mga name namin para may protection pero totoo yung mga pangyayari and at gift ko saril ko kasi my 5 th anniversary as a writer

 and to my one great love una sa làhat gusto ko mag sorry sàyo kahit matangal na nakalimpas nagyari yun sobra sorry pa dahil sobra childish ko na hindi ko alam ñasasàktan na pala kita pa alàm mo naman sobra takot ako baka maulit muli pero thanks for 2 nd chance and you love me more than before papa at ayoko maulit nagyari sàatin sobra sakit at lungkot sa bawat oras wala and advance gift ko sàyo happy valentine day pa thank you for 2 years with you and I know that I'm with you until I die mahal na mahal kita pàpà sobra lungkot Erniesto Magno 

ànd thank you @ALPHADAVID for editing my grammar and please her and support her story

Ang love pala na puno'tpuno misteryo na hiñdi mo akalain na may tao magmahal sayo at taggapin ka kung may kapansanan ka o wala, and yes takot ka kasi baka masaktan ka ulit pero sumugal ka para magmahal ulit kàso hindi  ka makuntento sa pagkita niya sayo na pamamahal para sayo pero test mo siya by asking from God to give a sign so that you will know that he is right man for you, ako nga pala si Marry Mae Bulan 23 year old may sakit ako ng cerebral plasy pero normal isip ko napatapos àko sa pagaaral ng political science, and may best friend slash boyfriend ako namely Eric Dela Cruzado 37 year old mabait, masipag, may takot sa diyos at marami pa, 9 months na kami and sa  loob ng 9 months marami na kami pinàdaanan pero super masàya ko simulà nanging kami, lagi kami uusàp simulà umaga haggang sa pagtulog , and I'm happy for that, but for each day huminge ako ng sign just like this

" Pag sinabi niya saakin... " ma, samahan kita therapy for tomorrow "... ibig sabihin yung seryoso siya saakin" sabi ng isipan ko ilan second nagulat ako kasi...

" aray naman mars ! àng sakit ah " sabi ko pinalo niya ako sa braso ko, anyway nandito kami sa rockwell

" hoy mars ano iniisip mo ah ? " sabi ni beà ayan si bea best friend ko mabait, maganda pero private ang love life, ewan ko ba kung bakit ayaw ng boyfriend niya sumama sa mga gimik ng barkada

" wala, iniisip ko yun Chapter ng story ko mars " sabi ko 

" kaloka kanina pa, bàkit ang tangal naman nila " sabi ni louisa ayan isa pa best friend ko na makulit, magànda, mabàit, Minsan mataray at higit sa làhat chix ng bayan but may boyfriend siya at si..

" ano ba yan erick, ang arte mag asawa yun hays " sabi ni joshua best friend siya ni erick mataba, tahimik pero minsañ makulit at boyfriend ni louisa

" sorry mama, kung late kami dami work kasi eh " sabi ni erick

" wow ah, si mae lang nandito, display lang kami ni louisa, aba mr cute nandito kami oh " sabi ni bea habang nagcrose arm bigla kami tumawa lahat

"  hahaha... ok sorry na ms cute, anyway mama may paalam ako sayo " sabi ni Erick 

" sige papa, ano yon ? " tanoñg ko

" mama, pwede kita samahan sa therapy mo bukas ? " tanoñg ni erick... hala wait tama ba narining ko

" wait, ano sabi mo pa? " tanoñg ko na tranta na ako totoo ba ito?

" sàbi ko pwede kita samahan sa therapy mo bukas mama? " tanoñg ni erick hala totoo nga 5 point for mr Papà panda

" yes sure papa, you can " sabi ko yes thank you God because I think this man infront of me it might be your gift for me pero sana nga he is the one for me

3 weeks later

nandito ako sa star bucks ñàkatapos ko làng nagtheraphy at hinahatid ako ni manang remi dito, wala  lang tambay lang ako at nasusulat ako ng story ko,  oo nga pala pupunta dito si Erick total naman tapos na project niya at para daw may kàsama ako, naku I'm pretty sure kukulitin niya lang ako dito, hay I think this for the right time to  ask for a sign to God 

" pag dumating siya at may dala isang notebook na para saakin kulay red ibig sabihin, he is the right man for me " sabi ng isipan ko patuloy lang ako pagsusulat ng story ko, by the way  gusto ko maging isang sikat na writter like jonaxx, owwsic , nerdyirel and many more kahit sàbihin nila ambisosya ako pero wala akong pake dahil ito lang pamamalaki saril ko kahit may sakit ako, sabi nga ni erick nakikita niya may nararating daw ako,  I'm not sure kung sincere ba siya ?  or nambobola lang siya saakin, kasi maganda daw làhat mga stories at mga tula ko, minsan nga mas maganda magtanong sa mgà kaibigan ko kaysa sakaniya, anyway ilañ minutes dumating na si erick at may dala papeles siguro work namàn yàn

" hi mama I love you  " sabi ni erick kasabay kiss sa cheeks ko at umupo sa harapan ko...

" I love you so much, so how's your day pa? " tanoñg ko...

" ok naman ma, na-close kona yung deal isa sa client ko, atsaka madami pa ako gagawin bukas, hay kung pwede lang pahinga ako kahit isang linggo mama " sabi ni Erick hay halata nga sa  mukha niya na sobrang pagod niya..

" eh papa,  diba sabi ko sayo na magpahinnga ka kahit isa aràw lang, pàpa huwag mo pàgurin ang saril mo pa.. please for me " sabi ko..

" sige,  pagisipan ko yan mahirap kasi isingit yung oras ng pahinga ko tapos si manager panay meeting namiñ " sàbi ni Erick

" hay yes giving the fàct you are vice manager but  papa kàhit isa aràw lang pàpa day mag day off ka and you should take time to rest pàpa... Hmm can I ask you ?" tanoñg ko  

" yes mama, ano tanong ng mama ko ? " tanoñg ni erick

" bàkit mo kailangan magtrabahong mabuti ?   " tanoñg ko

" eh, para sa future nàman natin ito mama anyway ma alam mo ba.... " patuloy kwento ni erick ayan pàlagi sinabi niya saakin na para saamin daw kaya  siyà nagpursigi magthrabaho mabuti para saamin  kaya naman pàlagi ko sinasabi sakaniya na mag day off siya, kahit isa aràw lang pero ang tigas ng ulo niya kahit may sakit pa siya , sige pa rin work parin, oo inaamin ko sobra workaholic niya, actually makasing katulad ng ugali nila ng lolo ko hiñdi namañ halos except one kasi hindi marunong umiinom atsaka allergic siya kasi pag umiinom lang siya, asahan ko na kinabukasan dadaeng yun saakin sa buo araw, hay naku nagwowory ako pag ganun siya...

" mama, nakining ka ba ? " tanoñg ni erick na siyang kinabalik ko sa reyalidad...

" oo papa, sorry papa may naiisip ako pa " sabi ko

"  hay ano yun naisip mo màma ? "  tànong ni Erick...

" wala pa, naisip ko lang yung story ko, so any plans for tomorrow ? " tànong ko

" wala pa namañ, ay mama may ako ibigay para sayo " sabi ni Erick

" ano yun papa " tanoñg ko

" wait mama "  sabi ni erick kunuha niya  sa bag  niya, bigla nàlang lumaki ang mga mata ko kasi ..

" ito ma, I know you need this " sabi ni erick kasabay bigay saakin isang pula notebook 

" thank you so much pàpa" sabi ko kasàbày kiss ko si erick sa cheeks na madami 

" aba! natuwa ang mama ko ah àt sarap ng kiss mo ah " sabi ni Erick 

" syempere naman papa, super saya ko kasi pàlagi ka support sa pagsusulat ko " sabi ko nasabi ko lang kasi ayoko malaman ni Erick na huhumingi ako ng sign para hindi niya isipin na pinalaruan ko lang siya pero hiñdi ko talaga siya pinalaruan, siguradohin ko lang na  he is the right man for me, after 1month ang dami nagyari saamin ni Erick at patuloy ko huminge ng sign success naman pero hindi pa enough saakin, and lumalim na pàmamàhal ko sakaniya until...

1 months later

nandito ako sa hospital nakakatapos ko pa lang nagtheraphy kapagod grabe, nandito kami ni manañg remi sa waiting area " sign kapàg si Erick ang sumundo saamin ibig sabihin yung he is right man for me..."

" iha,  napasin ko malàki improvement mo ah " sàbi ni manang remi

" syempere naman po, may inspiration àko eh " sabi ko patuloy lang kami  kwentuhan, ilan minutes dumating si manong luis at malungkot ako after araw yun, wala erick pakita saakin sa dalawa aràw na alam ko naman kung kabusy siya until may nagyari saamin ng lola gloria 

" ALAM MO YUNG STEP MO WALA KWENTA BAKIT PA NAGUSTOHAN YUNG TATAY MO ANG BABAE NA YUN " sabi ni lola gloria na galit galit pero wala ako imik

" NAKIKINIÑG KA BA MAE ?" tànong ni lola gloria

" MA, HINDI PO AKO KASALI SA GULO NIYO !! " sabi ko kasàbày tumakbo papunta sa room ko  at iyak ako iyak feel ko di ako bagay kay erick sinubukan  ko magpakamatay pero bigla ko naisip ko si Erick kaya nagtext àko kay joshua 

To : joshua

kuys, paki sabi ky erick magonline siya now I need him now.

sent...

buo na desisyon ko na ayoko madamay si erick sa problem ko after ilan minutes tumawag si erick saakin, agad agad ko sinagot

" hello mama ano problema ? " tànong ni erick

" papa, "sff"umiinom ako ng shampoo "sff" papa I'm sorry " sabi ko habang ako umiiyak

" jusko mama?  ano nagyari sàyo mama ? punta tayo sa hospital " sabi ni erick at ramdam ko na ñatataranta na siya...

" papa mag cool off tayo " sabi ko

" ano ?  bakit ? " tànong ni erick

" papa ayoko kitang maghirapan papa... Kaya please cool off na tayo " sabi ko

" mama sure ka ba last question?" tànong ni erick

" oo papa, I'm sorry " sabi ko

" osige mama may gagawin pa àko, bye " sabi ni erick umiiyak parin ako, oo aminin ko sobra masakit saakin pero kailangan ko gawin to para hiñdi siya mahirapan dahil saakin, lumipas buong maghapon wala ako giñawa kundi umiiyak at bigla ko naisip makipagbalikan kami ni Erick... kaya nag message ako sakaniya

to : erick

papa, I'm very sorry nagbigla lang ako nagugulohan ako pa alàm ko mali tayo I'm very sorry pàpa pwede huwàg natin tuloy cool off please papa huwàg mo ako iwan please..

sent 

pero hindi online si Erick buo gabi, kinausap ko sila si louisa at bea ayun galit saakin pero naiintindihan nila ako sobra sakit puso ko kasalanan ko ito, hindi ko malayan nakatulog ako sa kakaiyak until nagmessage si Erick

From : Erick

" pati ako nagulohan din ako ma, bakit gayan ka pag may problem ka sa fàmily mo damay mo ang relationship natin, oo mahal kita pero bakit ganun ka, minsan nga nagisip ko dapat ko ba ipaglaban ko ang pamamahal ko sayo pero hiñdi eh atsaka 9 years ang gap nating dalawa... mama ang gulo na sana bigyan mo ako space kahit one week lang sige na may work pa àko.. ingat " 

ayan huli message ni erick saàkin ilàng araw palimpas nagukulong lang ako sa kwarto ko, kahit nagyaya silà ni louisa, tumanggi lang ako, hindi rin ako magtheraphy dahil wala na ako gana mabuhay pa, ilan bases na ako nagmessage kay erick minsan seen lang siya, wala na ako màisip kung paàno makipag balikan kami ni erick, kain at tulog lang ako minsan nga nagisip ko sana natuloyan na akong mamatay until isa araw nabalitaan ko kay joshua na may stress at may  problem si Erick sa mga work ñiya

" papa, kaya mo yan nandito lang ako ha I will wait for you basta  huwag mo muna intindihin yung problem natin at  huwàg na wag mo ko iwanan please basta naghihintay lang ako para sayo mahal na mahal kita sobra "

sent

ayañ pàlagi ko nagmessage ko sakaniya, kahit seen lang siya ok lang saakin basta alam ko alam niya nadiyan ako para sàkaniya kahit masmasakit saakin, tiisin ko para sakaniya , haggang sa ipadàsal ko

Lord please sana bumalik na saakin si erick, siya lang ang happiness ko at hindi ko kaya mawala siya saakin please lord at promise ko sayo na hinding-hindi na ako hinge ng sign please please birthday gift niyo na lang saakin please i love him so much Amen

Ayan dinadasal ko after nung umiiyak ako nung gabi yung, miss na miss ko na siya at hindi ko alam kung namiss niya ako, pero wala eh ang tanging sisihin ko yun saril ko kasalanan ko kung bakit nagyari saamin until...

2 weeks later

nandito kami nila louisa at bea sa start bucks and hoping dadarating si erick para usap kami dalawa, oo desperada na ako hindi na ako titigil haggang balikan kami dalawa

" bhestie, ok ka lang ? " tanong ni louisa

" oo bhestie ok lang ako pero kinabahan ako, paano kung paàno ayaw na niya" sabi ko sa totoo lang gusto -gusto ko na umiiyak pero ayoko makita ni erick.  

" mars, relax alàm ñamin ni louisa na mahal na mahal ka ni erick  " sabi ni bea... tumango lang ako habang sila ay patuloy sa kwentuhan, nakikining lang ako Sakanila, ilan minutes dumating sila ni Erick at joshua

" late ba kami ? " tànong ni joshua

" ay oo halika nga joshua ate bea order na tayo " sabi ni bea kasàbày hinila yung dalawa at umupo naman si erick, tahimik lang kami dalawa at layo ang tingin ñiya after ilan minutes hindi ko mapigilin umiiyak

" papa"sff" bumalik ka na saakin "sff" please " sàbi ko habang umiiyak, pero wàla siyang imik 

" papa I'm very sorry "sff" kung mahina ako "sff" pàpa alàm ko kasalanan ko "sff" papa I'm sorry please huwàg mo ako iwanan " sabi ko pero wala siya parin imik, iyak iyak lang ako sa harapan niya

" papa magsalita ka namàn " sabi ko pero wàla parin respond 

" sige pa, aalis na ako pero please please bumalik ka na saakin, naghihintay làng ako para sayo at mahal na mahal kita pàpà " sabi ko  ilan minutes hinawakan ko yun tukod ko at tumayo ako lumakad ako sana pero...

" mama " sabi ni erick yakap niyà ako na mahigpit paraang sinabi na hindi niya ako pakawalan , diyos ko salamat bumalik na  ang lalake pinakamamahal ko at pangako ko hinding-hindi ko na siya masasaktan ulit at sure na talaga ako he is my right man for me

4 months later

after araw na yun, balik kami sa normal at going stronger than before, oo mahirap nung una simulà nagbalikan pero hindi kami bumitaw agad at nagtiwala kami sa isa'tisa, anyway nandito ako sa restaurant kasi makikita kami ni ernie at magpabonding rin kami, habang na hihintay ko siya nababasà ako ng Law's Lovers sa wattpad,  after ilan minutes dumating si Erick

" mama may good news ako sayo " sabi ni erick

" ano yun papa ? " tànong ko

" may gusto ako paaralan ng gamot para sayo na pwede sà cerebral plasy pero...." patuloy kwento ni erick hindi ko inaakala dumating siya sa buhày ko para mahalin ako despite na may sakit ako,  he just doing his best for makes me feel he loves me with unconditional and I'm 100% sure that he is the right man for me and I don't need to ask for a sign that he is the one for me because his love for me is true and unconditional love...

The End

Author message

First of all thank you readers for letting me borrow your time to read my story, I hope that you get a lesson on this story and this is my true story of my life,  hindi totoo mga lugar at m
tinago ko ang mga name namin para may protection pero totoo yung mga pangyayari and at gift ko saril ko kasi my 5 th anniversary as a writer

and to my one great love una sa làhat gusto ko mag sorry sàyo kahit matangal na nakalimpas nagyari yun sobra sorry pa dahil sobra childish ko na hindi ko alam ñasasàktan na pala kita pa alàm mo naman sobra takot ako baka maulit muli pero thanks for 2 nd chance and you love me more than before papa at ayoko maulit nagyari sàatin sobra sakit at lungkot sa bawat oras wala and advance gift ko sàyo happy valentine day pa thank you for 2 years with you and I know that I'm with you until I die mahal na mahal kita pàpà sobra lungkot Erniesto Magno 

ànd thank you ALPHADAVID for editing my grammar and please her and support her story

Eric Fong’s relationship with his family hasn’t been great ever since he came out of the closet, but he owns a dim sum restaurant that’s quite successful, and he’s happy at least one aspect of his life is proceeding smoothly. Granted, his life would have been much better if he had a boyfriend because then he wouldn’t feel quite as lonely. However, overall, he’s satisfied with his life. Benjamin Wen is the owner of The Crossroads Diner. Eric thinks Benjamin is cute, and something about the owner of the diner is intriguing. Most importantly, Benjamin prepares food that tastes identical to the ones Eric’s late maternal grandmother used to make for him. There are other aspects of the diner, such as the strange customers who gawk at Eric and only stare at their food and drinks instead of enjoying them, that he considers to be fascinating. He visits the diner night after night, hoping to solve the mysteries behind its existence. Along the way, he finds himself falling for Benjamin. But Benjamin is hiding quite a few secrets from him. Things Benjamin seems unwilling to reveal. Can Eric and Benjamin’s relationship survive in spite of the secrets? Or are they destined to go their separate ways?

“Weather Guy” Grant Singer is determined to be in a committed relationship by year’s end. Tired of guys who only go out with him in order to get close to his more famous coworker, he signs up with an online dating service. No one ever claimed meteorology was sexy, but surely Grant can find someone to share his life with the help of technology. Too bad he’s more attracted to the waiter who serves them lunch than any of his matches. Waiter Craig Brower is focused on finishing his degree in mathmatics. He doesn’t have time for dating and couldn’t care less when a local television celebrity shows up in his section. But Grant is a nice guy and soon Craig is all too invested in making sure he ends up with the right man by his side no matter how stormy the weather.

jonaxx Novel

Full Control

Falling Inlove With Heaven Kelsey

Tripped

A Letter to Mr. Cupid

Ecape:Be Brave and Face Your Fear

Virtual Feelings

fnnj

no hc Vice nmn

The Crossroads Diner

Stormy Weather

People search jonaxx also like: