ตอนที่ 940 มหาภัยพิบัติอีกครา!
กู่ฉิงซานหยิบทรายสีเหลืองขึ้นมาหนึ่งกำมือ
ภายใต้แสงตะวันที่แผดเผากรวดร้อนราวกับไฟ
ขณะสัมผัสถึงอุณหภูมิในมือ กู่ฉิงซานอดที่จะกล่าวไม่ได้ว่า “เหมือนจริงมาก…”
เขายกมือขึ้นแล้วโยนทรายสีเหลืองขึ้นไปในอากาศ
สายลมแรงกล้าพัดกลุ่มก้อนสีเหลืองสดใสหายไปอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นท้องนภาสีครามไร้ที่ติ
กู่ฉิงซานทะยานขึ้นในอากาศขณะมองรอบข้าง
ทะเลทรายไม่มีสิ้นสุด
นี่คือโลกทรายดูด
เป็นครั้งแรกเช่นกันที่กู่ฉิงซานได้พบกับโลกของเสี่ยวซี
กู่ฉิงซานจมสู่ความคิด
จะพูดได้หรือไม่ว่าโลกที่แสดงออกมานั้นถูกสร้างขึ้นจากความทรงจำ
เขายื่นมือออกไปคว้าดาบขุนเขาศักดิ์สิทธิ์หกภพจากความว่างเปล่า
ดาบยาวฟาดลงมา
ความว่างเปล่าถูกฉีกกระชาก เผยให้เห็นฉากเบื้องหลังโลก
ยานอวกาศหนามโบราณ
“เจ้ารู้สึกยังไงบ้าง?” กู่ฉิงซานถาม
เสียงของฉานนู่ดังมาจากดาบยาว “นายท่าน โลกของท่านไม่มั่นคงเล็กน้อย ไม่ใช่เรื่องยากเลยที่ข้าจะทำลายโลกใบนี้”
“หรือนี่ก็คือวิชาที่เปราะบางมากงั้นหรือ?”
“ความจริง การที่สามารถสร้างโลกจากอากาศบางได้นับว่าทรงพลังมากแล้ว นายท่าน ท่านไม่ต้องเสียใจไปนะ” ฉานนู่ปลอบ
“ข้าไม่ได้เสียใจ เจ้าคือดาบแห่งกฎเกณฑ์ทั้งมวล ข้าแค่อยากรู้เกี่ยวกับสถานการณ์เพื่อดูว่าโลกจะปรับตัวยังไงเพื่อให้สามารถก้าวต่อไปได้” กู่ฉิงซานกล่าว
ขณะกล่าวเขากำลังคิดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้
“โลกใบนี้จะสมบูรณ์แบบได้หรือ นายท่านช่างสุดยอดจริงๆ” ฉานนู่ชื่นชม
กู่ฉิงซานยิ้ม แต่เขาไม่พูดอะไร
เขาหลับตาลงและเริ่มปรับสภาพช้าๆ
หลังจากล้มเหลวในมหาภัยพิบัติครั้งแรก เขาพึ่ง “กระแสความโกลาหล” จากดาบศักดิ์สิทธิ์เพื่อย้อนกลับไปจุดเริ่มต้นของระดับสามพันโลกก่อนหลบหนีจากภัยพิบัติแห่งความเป็นความตาย
หลังจากมานะอุสาหะ ในที่สุดกู่ฉิงซานก็มาถึงจุดสูงสุดของระดับสามพันโลกอีกครั้ง ทำให้สามารถทะลวงมหาภัยพิบัติได้อีกครา
ครั้งนี้ตามคำใบ้ของซากศพขนาดใหญ่ เขาพึ่งผู้ส่งสารแห่งบาปทรงพลังลึกล้ำในโลกเพื่อสร้างโลกด้วยการ์ดจากโลก
ความจริง โลกใบนี้จะแข็งแกร่งขนาดไหน มันจะสามารถรับหน้าที่ต่อสู้ได้หรือไม่ ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ประเด็น
ขอแค่มันสามารถช่วยกู่ฉิงซานผ่านภัยพิบัติไปได้ กู่ฉิงซานก็ยินดีมากแล้ว
กู่ฉิงซานสงบลมหายใจ ร่ายทักษะวิเศษอยู่เงียบๆ และรวบรวมพลังวิญญาณ
หนึ่งอึดใจ
สองอึดใจ
สามอึดใจ
ตามความคิดของเขา พลังวิญญาณในร่างกายรวมตัวกันอีกครั้งและเริ่มทะลวงระดับสี่เสาศักดิ์สิทธิ์
บนหน้าต่างระบบเทพสงคราม แถวหิ่งห้อยปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ภัยพิบัติของระดับสี่เสาศักดิ์สิทธิ์กำลังจะเริ่มแล้ว”
“โปรดจำไว้ว่าภัยพิบัตินี้คือมหาภัยพิบัติ”
ตามคำเตือนของหน้าต่างระบบเทพสงคราม สวรรค์และปฐพีเริ่มรู้สึกถึงความผันผวนในพลังวิญญาณของกู่ฉิงซาน
โลกเริ่มเปลี่ยนไป
ในทะเลทราย ทรายสีเหลืองจางหายก่อนกลายเป็นหน้าผาที่ไม่สามารถมองเห็นก้นได้
สถานที่เดียวที่กู่ฉิงซานยืนอยู่คือแท่นสูงที่ลอยอยู่ในอากาศ
หลังจากนั้น ฉากแล้วฉากเล่าปรากฏขึ้นต่อสายตาของกู่ฉิงซาน มันทอดยาวไปไกลสุดขอบโลก
ในภาพเหล่านี้ ทุกภาพยังไม่ขยับ สัตว์ประหลาดน่าสะพรึงที่ถูกสังหารโดยกู่ฉิงซานล้วนตั้งตารอเขาที่อยู่บนแท่นสูง
“ตาย!”
“ตาย!”
“ตาย!”
สัตว์ประหลาดคำรามพร้อมกัน จิตสังหารสะเทือนท้องนภาปกคลุมทั่วโลก
กู่ฉิงซานทำเป็นหูหนวกขณะมองด้านหลัง
โลกด้านหลังเขาเริ่มแตกสลายกลายเป็นชิ้นๆ จากนั้นหายเข้าสู่ความมืดไม่มีสิ้นสุด
นี่คือพลังที่จะทำลายกฎเกณฑ์ ทุกชีวิตจะแปดเปื้อนไปด้วยความมืด พวกเขาทำได้เพียงแตกสลายหายไปพร้อมกับโลกจริง แม้กระทั่งวิญญาณจะพังทลายจนพินาศไปพร้อมกัน ไม่มีโอกาสกลับชาติมาเกิดอีก
ไม่ว่ากู่ฉิงซานจะเก่งกาจแค่ไหน เขาก็ไม่สามารถขัดขืนพลังนี้ได้
ต้องไม่สัมผัสมัน!
กู่ฉิงซานหันกลับมามองฉากตรงหน้าที่ยังนิ่งอยู่
เขายืนตัวตรงก่อนพุ่งเข้าใส่ภาพแรก
มหาภัยพิบัติเริ่มขึ้นแล้ว!
ในฉากแรกยังเป็นมารทมิฬมีเขา
มันคือมารตนแรกที่ถูกกู่ฉิงซานสังหารในความทรงจำ ตอนนี้มันรวมตัวขึ้นมาใหม่ภายใต้กฎเกณฑ์แห่งสวรรค์ มันมาเพื่อล้างแค้นด้วยการสังหาร
กู่ฉิงซานสัมผัสถึงมันเล็กน้อยก่อนพบว่าพละกำลังของอีกฝ่ายยังแข็งแกร่งกว่าแต่ก่อนสามเท่า
เพราะสัตว์ประหลาดจะยังเพิ่มพละกำลังสามเท่า เช่นนั้นภัยพิบัติจะมอบพลังแห่งความดีเพื่อชดเชยให้
กู่ฉิงซานตวัดดาบ
สัตว์ประหลาดและทั่วฉากถูกสับเป็นชิ้นๆ
กู่ฉิงซานปรากฏขึ้นด้านหลังฉาก พุ่งเข้าสู่ฉากที่สอง
ด้านหลังเขา กฎเกณฑ์แห่งการทำลายล้างคล้ายกับตื่นขึ้นอย่างสมบูรณ์ก่อนแทรกซึมมาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
มันกำลังไล่ตามกู่ฉิงซาน!
เพียงแค่หนึ่งอึดใจ
ภาพที่สองแตกสลาย
กู่ฉิงซานปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งก่อนพุ่งเข้าสู่ภาพที่สาม
ในภาพนี้คือกลุ่มนักฆ่าสหภาพ
เหมือนกับมหาภัยพิบัติคราวที่แล้ว คนเหล่านี้ได้รับพรจากกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์และปฐพีจนครอบครองพละกำลังของนักพรตระดับวิญญาณตั้งต้น
จิตของกู่ฉิงซานขยับ
ดาบบินฟาดฟันอย่างต่อเนื่อง
ทุกคนตายแล้ว
ภาพแตกสลายอีกครั้ง
กู่ฉิงซานก้าวต่อไป
ทุกสิ่งเป็นไปด้วยดี ไม่มีเวลาให้มาเสียเปล่า
แต่หัวใจของกู่ฉิงซานดิ่งลงอีกครั้ง
แน่นอนว่าในภาพต่อมา กลุ่มมารที่เขาสังหารมีพละกำลังเพิ่มขึ้นสามเท่า
แต่ความดียังไม่ปรากฏขึ้นมา
กู่ฉิงซานโจมตีด้วยดาบก่อนข้าสู่ฉากต่อไปทันทีหลังจากสังหารศัตรูทั้งหมดแล้ว
ครั้งนี้ต้องเผชิญหน้ากับหลี่ฉางอาน
“ฆ่าเจ้า”
หลี่ฉางอานเปิดปากแล้วตะโกน
ฉัวะ!
ศีรษะของเขาถูกแสงเย็นเยือกปาดทิ้ง
ร่างล้มลง
ภาพแตกสลาย
กู่ฉิงซานทะยานออกไปพร้อมดาบยาวก่อนมุ่งสู่ฉากต่อไป
พวกมาร!
ตอนเข้าอยู่ในโลกเซินหวู่ สัตว์ประหลาดเหล่านี้ล้วนถูกสังหารโดยเขาด้วยภัยพิบัติจากอสนีบาตสวรรค์
ตอนนี้ สัตว์ประหลาดทุกตัวได้รับการเสริมพละกำลังของระดับก้าวสู่เทพด้วยกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์และปฐพี
แต่ยังไม่มีความดีปรากฏตัว!
กู่ฉิงซานสงบสติลงขณะพุ่งเข้าหากลุ่มมาร
ซากศพขนาดใหญ่ไม่น่าจะโกหกเขา
แต่ไหนล่ะความดี
ว่าไปกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์และปฐพีจะรู้ได้อย่างไรว่าสิ่งไหนคือความดี
กู่ฉิงซานครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว
มีเสียงแตกร้าวเด่นชัดดังขึ้น
โลกแตกสลายอีกครั้ง
กู่ฉิงซานไม่มีเวลามาพักหายใจ เขารีบพุ่งเข้าสู่ฉากต่อไป
“เจ้าฆ่าข้า เจ้าฆ่าข้า”
นักพรตคนหนึ่งตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด
หลังจากนั้นสัตว์อสูรวิญญาณสองสามตัวปรากฏขึ้นเช่นกัน
นี่คือนักพรตและสัตว์อสูรวิญญาณที่ถูกเขาสังหารในความโกลาหลของสัตว์อสูรวิญญาณ
เหมือนกับคราวที่แล้ว กู่ฉิงซานชูดาบขึ้นแล้วอธิบายให้นักพรตฟังอีกครั้งว่า “กฎเกณฑ์ทหารเหมือนกับขุนเขา อย่าโทษข้าเลย”
ศีรษะลอยขึ้นสู่ท้องนภา
เสียงคร่ำครวญของสัตว์อสูรวิญญาณเต๋านับไม่ถ้วนดังตามมา
ฉากแตกสลาย
กู่ฉิงซานตกลงสู่พื้นก่อนพุ่งเข้าสู่ภาพต่อไป
ไหนล่ะความดี
ทำไมเขาไม่เห็นความดีปรากฏเลยล่ะ
เขาคิดอีกครั้งอยู่ในใจ
แต่ไม่มีเวลาให้มาคิดถึงเรื่องนี้
ด้านหลังเขา ความมืดยังคงกระจาย
กู่ฉิงซานต้องพุ่งเข้าสู่ภาพต่อไป
“โฮก!”
ยักษ์ไร้หน้าคำรามอย่างบ้าคลั่งขณะพุ่งเข้าหาเขา
ยักษ์ไร้หน้ามาจากถ้ำทมิฬ เขาสังหารมันตอนเดินทางจากโลกมนุษย์ไปยมโลก
พละกำลังของมันเพิ่มขึ้นสามเท่า
ทว่ากู่ฉิงซานไม่กังวลเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดตรงหน้า เขาสังหารสัตว์ประหลาดได้ด้วยดาบเดียว
กู่ฉิงซานทะลวงใส่ภาพอีกครั้ง กวัดแกว่งทั้งดาบศักดิ์สิทธิ์และดาบพิภพเพื่อสังหารกลุ่มสัตว์ประหลาดเกรี้ยวกราด
สัตว์ประหลาดเหล่านี้คือสัตว์ประหลาดที่คุ้มกันถ้ำทมิฬในตอนนั้น อีกทั้งยังรวมอยู่ในการชำระล้างและการสังหารของกู่ฉิงซานจากกฎเกณฑ์แห่งสวรรค์และปฐพี
ตอนนี้ จิตของกู่ฉิงซานค่อยๆ สูงขึ้น
ตอนนี้การต่อสู้ของยมโลกกำลังใกล้เข้ามา
ถ้ายังไม่มีความดีตอนเข้าฉากยมโลกได้กลายเป็นปัญหาใหญ่แน่!
ต้องหาทางหลบหนีจากภัยพิบัตินี้หรือ
ไม่ เขาเคยถอยมาแล้วครั้งหนึ่งก่อนจะโดนมหาภัยพิบัติเล่นงาน
หลังจากเตรียมการมาเพียงพอในครั้งนี้ ไม่เพียงแค่ได้อ่านประสบการณ์ของผู้ฝึกยุทธในยุคโบราณเท่านั้น แต่ยังได้สร้าง “โลกภายใน” อีกด้วย
ถ้าขนาดนี้แล้วยังต้องถอยอีก แล้วเมื่อไหร่จะสามารถพัฒนาได้
กู่ฉิงซานกัดฟันขณะพุ่งออกจากฉากนี้
ภาพแตกสลาย
ภาพตรงหน้าเผยฉากความตายในยมโลก
ภาพนี้คือการสังหารและการชำระล้างในยมโลก
กู่ฉิงซานกระโจนเข้าใส่อย่างไม่ลังเล
เหมือนกับตอนเข้ายมโลก เขาเริ่มตกลงมาจากอากาศธาตุ
บนพื้นกว้างใหญ่เบื้องล่าง ฝูงคนตายแน่นขนัดยืนอยู่ทุกหนแห่ง
กู่ฉิงซานหยุดนิ่งในอากาศ ปล่อยจิตเทพออกมาเพื่อแอบดูส่วนลึกของฉาก
เหมือนกับคราวที่แล้ว คนตายนับไม่ถ้วนปกคลุมทั่วโลก พวกมันล้วนได้รับพลังระดับนักบุญ
“ตาย!”
คนตายคำราม
เสียงวิตกของฉานนู่ดังขึ้น
“นายท่าน ดูท่ามันจะไม่ได้ผล ไปกันเถอะ!”
นางกระตุ้น
กู่ฉิงซานยืนนิ่ง
เขาหยิบดาบพิภพและดาบขุนเขาศักดิ์สิทธิ์หกภพมาถือไว้ในมือ
“ข้าไม่เชื่อในความชั่วร้ายจริงๆ”
ขณะกล่าวร่างของเขาท่วมท้นด้วยพลังงานดาบคมปลาบ ทั่วร่างของเขาพุ่งเข้าใส่คนตายที่ไร้จุดสิ้นสุด
เวลาในตอนนี้หยุดลง
คนตายทั้งหมดตกอยู่ในสภาวะหยุดนิ่ง
กู่ฉิงซานพลันสังเกตเห็นว่าฉากรอบข้างเริ่มเปลี่ยนไป
ภาพเก่าปรากฏขึ้นอีกครั้ง
เขาเข้าสู่ยมโลกเห็นฉานนู่และอาวุธทุกชิ้นกลายเป็นราชาภูตผีที่ควบคุมหอกหลากสีสันเพื่อสังหาร สัตว์ประหลาดทั้งหมดถูกโยนออกจากยมโลกกลับสู่โลกเพียงลำพัง และต้องรับมือกับเทพ นำคนตายนับไม่ถ้วนปะทะกับกองทัพมาร ท้ายที่สุดได้รับชัยชนะมา
ภาพจบลงตรงที่ผู้หญิงอสุรานามว่าจื่อลัวมากอดเขา เผยรอยยิ้มก่อนหายไป
ประกายแสงสีทองปรากฏขึ้นจากด้านหลังศีรษะของกู่ฉิงซาน ก่อเกิดเป็นอ้อมแขนเข้ามาโอบรัด
วินาทีต่อมา
แสงสีทองสูงตระหง่านพลันถูกปลดปล่อยจากกู่ฉิงซาน ส่องแสงเจิดจ้าให้กับคนตายนับไม่ถ้วนบนปฐพี
นี่คือความดีของกู่ฉิงซาน!
ในที่สุดความดีก็ปรากฏขึ้น!
........................................