ตอนที่ 938 ยุคหุบเหว
กู่ฉิงซาน หลินและลอร่านำเรือหนามไปพื้นที่เอกฐานในเส้นทางซ่อนเร้นที่สุด
ในเวลาเดียวกัน
อีกด้าน
โลกที่อยู่ไม่ไกลจากโลกชายฝั่ง
มังกรหุบเหวกลายเป็นร่างมนุษย์ขณะเดินกับใครบางคนบนถนนอันคึกคัก
“เจ้าหมายความว่า…เจ้าต้องซื้อทุกสิ่งที่นี่เพื่อให้มันกลายเป็นของเจ้าใช่หรือไม่”
ผู้ชายถาม
มังกรหุบเหวพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า “ใช่ สกุลเงินคือสัญลักษณ์มีค่าที่แพร่หลาย สามารถใช้ซื้อทุกสิ่งได้”
“เพราะงั้น ไม่สงสัยเลยว่าตอนพวกเราไม่จ่ายค่าอาหารเมื่อครู่ ทำไมถึงถูกกลุ่มคนไล่ฆ่าตามถนนห้าถึงหกสาย” คนคนนั้นกล่าวอย่างสนใจ
มังกรหุบเหวยิ้มประจบแล้วกล่าวว่า “นายท่าน ความจริงข้าเพียงต้องการให้ท่านออกคำสั่งก็จะสามารถฆ่าคนเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย”
“ไม่ ถ้างั้นมันก็น่าเบื่อเกินไป การทำตามกฎต่างหากที่สนุก” ผู้ชายหันมาส่งสีหน้าระแวดระวังให้มังกรมาร
มังกรหุบเหวกล่าวทันทีว่า “แน่นอน ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับท่าน”
“ใช่แล้ว ทีนี้บอกข้ามา ทำไมผู้คนที่เดินผ่านไปมาถึงมองข้าด้วยสายตาแปลกประหลาด”
“อาจจะเพราะนายท่านสวมกระโปรงอยู่ก็ได้”
“กระโปรงหมายถึงอะไร”
“ชุดประเภทหนึ่งที่ผู้หญิงสวมใส่กัน”
“แสดงว่าชุดถูกแบ่งออกเป็นของผู้ชายกับผู้หญิง โลกเก้าร้อยล้านชั้นช่างพิเศษและน่าสนใจจริงๆ”
ผู้ชายหยุดกลางถนนก่อนถอดชุดออก
“คราวนี้ไม่มีปัญหาแล้ว” เขากล่าวอย่างภาคภูมิใจ
มุมปากของมังกรหุบเหวกระตุกก่อนกล่าวว่า “นายท่าน ในโลกเก้าร้อยล้านชั้น การสวมชุดยังนับว่าเป็นที่ชื่นชมต่อสาธารณะ”
“ทำไมล่ะ?”
“เพราะในโลกเก้าร้อยล้านชั้น สิ่งมีชีวิตชอบใช้ชุดและรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายเพื่อตัดสินคร่าวๆ ถึงสภาพชีวิต”
“แสดงว่ารูปลักษณ์ของชีวิตสำคัญกว่างั้นหรือ”
“ใช่”
ผู้ชายถอนหายใจ “ไม่สงสัยเลยว่าหลังจากข้าไม่ใส่อะไร สายตารอบข้างยิ่งให้ความสนใจข้ามากขึ้น…การเป็นมนุษย์เนี่ยลำบากจริงๆ”
“ใช่แล้วล่ะท่าน” คราวนี้มังกรมารตอบด้วยความรู้สึกเดิม
ผู้ชายถามอีกครั้งว่า “เจ้าหนู ในเมื่อรูปลักษณ์สำคัญ มีสถานที่ที่ผู้คนดูแลเรื่องรูปลักษณ์หรือเปล่า?”
มังกรหุบเหวได้ยินก่อนเข้าสู่ห้วงความคิด
…ตัวตนน่าสะพรึงนี้จะไม่มีวันไปทำศัลยกรรมแน่นอน ถ้าใครก็ตามกล้าเอามีดมาจ่อที่หน้า เกรงว่าอีกฝ่ายยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคำว่า “ตาย” สะกดยังไง
จากนั้น…
“นายท่าน ใช่แล้ว ตึกนั่นอุทิศให้กับภาพลักษณ์ของผู้คน”
ผู้ชายมองไปทางมังกรมารชี้
บนป้ายขนาดใหญ่ ผู้หญิงหลายคนที่มีรูปร่างแตกต่างกันกำลังยิ้ม
ในพื้นที่ว่างเปล่าใต้ผู้หญิงเหล่านี้ ตัวอักษรหลายตัวถูกเขียนไว้เป็นภาษากลาง
“ตัวอักษรพวกนั้นหมายถึงอะไร”
“ล้าง ตัด เป่า สิบ หยวน”
“สิบ หยวน…นั่นคือจำนวนเงินหรือ?”
“ใช่”
“พวกเรามีสิบหยวนหรือเปล่า?”
“ท่านโปรดวางใจได้ ถึงแม้ข้าจะเดินทางโดยไม่มีเงิน แต่แน่นอนว่าต้องมีเงินมากพอในการทำผม”
“ดีมาก ไปกันเลย”
“นายท่าน รอเดี๋ยว ข้าต้องหาชุดให้ท่านใส่ก่อน นายท่านจะเดินในสภาพเปลือยเปล่าบนถนนแบบนี้จะสร้างความกังวลให้กับคนอื่นเอามากๆ”
“เอาเถอะ ข้าไม่ชอบดึงดูดความสนใจคนอื่นอยู่แล้ว หาชุดผู้ชายให้ข้าใส่ก็พอ”
“ได้”
ผ่านไปหนึ่งชั่วโมง
มังกรหุบเหวเดินตามผู้ชายขณะเดินออกจากศูนย์ออกแบบแฟชั่น
ตอนนี้ภาพลักษณ์ของคนคนนั้นเปลี่ยนไปมาก
เขาสวมชุดลำลองที่เหมาะสม เส้นผมสีดำยาวขึ้นสามถึงเจ็ดเฟิน ความยาวถึงเพียงติ่งหู มีกรอบแว่นสีดำตรงจมูก ดวงตาสีดำหนึ่งคู่ ทั่วร่างดูอ่อนโยน
“อืม ดีมาก ทีนี้ผู้คนบนถนนจะไม่มองข้าอีกต่อไป” ผู้ชายกล่าวอย่างพึงพอใจ
ทันใดนั้น เขาเงยหน้าขึ้นพร้อมกับมังกรมารขณะมองท้องนภา
เหนือหมู่เมฆ ลึกเข้าไปในท้องนภา ผู้ชายแข็งแกร่งสองคนกำลังสู้กันอย่างไม่หยุดหย่อน
หลังจากมองอยู่สักพัก ผู้ชายถามว่า “ทำไมพวกเขาสู้กันล่ะ?”
มังกรมารตอบว่า “เพราะต้องการแย่งชิงสมบัติ”
“สมบัติอะไรหรือ?”
“ปืนพกอยู่ในมือผู้ชายคนนั้น”
“ของสีดำนั่นน่ะหรือ?”
“ใช่ นั่นเป็นปืนพกที่ดี แต่น่าเสียดายที่มันยังไม่ได้รับการซ่อม ไม่อย่างนั้นพลังคงดีมากแน่ๆ” มังกรมารอธิบาย
เมื่อผู้ชายได้ยินดังนั้น เขายื่นมือออกไปคว้าในอากาศ
ปืนพกสีดำปรากฏขึ้นในมือเขาทันที
“ของแค่นี้ถึงกับเป็นสมบัติได้เลยหรือ”
เขามองปืนพกสีดำอย่างละเอียดเนื่องจากเกิดความสงสัยใคร่รู้มากมาย
ตอนนี้คนสองคนบนท้องนภาสังเกตเห็นว่าปืนพกหายไป พวกเขามองรอบข้างก่อนพบตำแหน่งของปืนพก
“เจ้าหัวขโมยบัดซบ”
“ไม่อยากมีชีวิตมากเลยสินะ!”
ทั้งสองเดือดดาลก่อนดิ่งลงมาพร้อมกัน
เมื่อผู้ชายเห็นการตอบสนองของทั้งสอง เขาพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ดูท่าจะเป็นสมบัติจริงๆ”
เขาสะบัดมือก่อนโยนปืนพกขึ้นท้องนภา
ทั้งสองหันมาสู้กันเพื่อปืนพก
…แต่เมื่อกำลังจะหันจากไป พวกเขาก็หันมาโจมตีผู้ชายคนนั้น
อาจจะเพื่อการทดสอบ อาจจะเพราะทำแบบไม่ใส่ใจ
แต่มันแค่ช่วงสั้นๆ…
ตูม!
เสียงระเบิดรุนแรงดังขึ้น
บล็อกส่วนใหญ่ถูกทุบเป็นชิ้นๆ สิ่งมีชีวิตนับไม่ถ้วนตาย
ผู้ชายและมังกรมารลอยอยู่บนพื้นที่ถูกทำลายโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ
“พวกเขาพยายามจะฆ่าข้าหรือ?” ผู้ชายถาม
“ใช่แล้วล่ะท่าน” มังกรมารตอบด้วยความเคารพ
“ข้าก็คืนของให้พวกเขาแล้วไม่ใช่หรือ?”
“แต่พวกเขายังโกรธมากอยู่”
“ถ้าโกรธก็สามารถฆ่าคนอื่นได้เลยหรือ?”
“แน่นอนว่าไม่ แต่พวกเขาคือกลุ่มอำนาจระดับจ้าวโลก ดังนั้นจึงไม่สนว่าอีกฝ่ายจะคิดยังไง”
“เพราะไม่สนใจความคิดคนอื่นก็เลยไม่ทำตามกฎงั้นหรือ?”
“ใช่แล้วล่ะท่าน พวกเขาคิดแบบนั้น”
ผู้ชายครุ่นคิดเล็กน้อย ยื่นมือออกไปคว้าอากาศ
สองร่างตกลงสู่พื้น เกิดแรงกระแทกมหาศาล
ควันหายไป
จ้าวโลกสองคนถูกจองจำโดยพลังที่มองไม่เห็น พวกเขาถูกกดกับพื้นและไม่สามารถขยับได้หลังจากใช้พลังทั้งหมดที่มีแล้ว
จากนั้นพวกเขารู้ว่าได้พบกับผู้ชายแข็งแกร่งตัวจริงเข้าให้แล้ว
“เจ้า… เจ้าเป็นใครกัน”
“ไว้ชีวิตด้วย! ไว้ชีวิตด้วย!”
พวกเขาตะโกน
ผู้ชายไม่พูดอยู่สักพัก แต่ดวงตาของเขาจับจ้องจ้าวโลกทั้งสอง
ภูตผีสองตนพุ่งออกจากร่างก่อนมาอยู่ในมือผู้ชาย
“วิญญาณต่ำต้อย ไม่มีค่าอะไรเลย”
ผู้ชายมองดูก่อนกล่าวอย่างเหยียดหยัน
เขาโยนวิญญาณสองดวงทิ้งอย่างไม่ใส่ใจ
มังกรมารรีบเก็บวิญญาณสองดวงไว้แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ทั้งที่เป็นชีวิตเล็กจ้อยและเปราะบางแท้ๆ แต่กล้ามาลงมือกับราชาหุบเหวในตำนาน ความเขลาและความเห็นแก่ตัวนี่ช่างน่าขยะแขยงจริงๆ”
ผู้ชายพยักหน้าเล็กน้อยหลังจากได้ยินเช่นนี้ “หากแข็งแกร่งกว่าคนอื่นก็จะฆ่าได้ตามต้องการ หากเจอผู้ไร้เทียมทานก็รีบร้องขอชีวิต ไม่มีอยู่ในความรู้และกฎเกณฑ์พื้นฐาน พฤติกรรมเหลวไหลเช่นนี้ก็มีในหุบเหวเช่นกัน พวกระดับต่ำสุดไม่มีโอกาสได้วิวัฒนาการแม้แต่เศษเสี้ยวเดียว”
“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะท่าน?” มังกรมารถามด้วยความเคารพ
อีกฝ่ายคือสิ่งมีชีวิตแข็งแกร่งที่สุดในหุบเหว สิ่งที่เขากล่าวข้องเกี่ยวกับความลับที่แท้จริงของหุบเหว ดังนั้นมังกรมารจึงใช้โอกาสนี้ในการถาม
“บอกเจ้าไปก็ไม่เป็นไร ยังไงเสีย เจ้าก็ต้องติดตามข้า เพราะงั้นควรรู้บางอย่างเอาไว้ด้วย”
“ใช่แล้วล่ะท่าน ข้าซาบซึ้งกับความใจกว้างของท่านยิ่งนัก โปรดมอบความรู้ของหุบเหวให้ข้าด้วย”
ผู้ชายคนนั้นกล่าว “วิญญาณด้อยค่าเกินไปไม่สามารถดึงดูดความสนใจของหุบเหวได้ มีเพียงชีวิตที่ถูกหุบเหวสังเกตการณ์อย่างละเอียดเท่านั้นที่จะได้รับการวิวัฒนาการ”
มังกรมารครุ่นคิดสักพักแล้วกล่าว “นายท่าน ข้าไม่คล้ายกับถูกสังเกตการณ์โดยหุบเหว”
ผู้ชายพลันระเบิดหัวเราะออกมา “ฮ่าๆ เช่นนั้นเจ้าต้องรีบพยายามหน่อยแล้วล่ะ”
“ยังไงเสีย…”
“หุบเหวนิรันดร์จะถูกรวมเข้ากับโลกเก้าร้อยล้านชั้นในไม่ช้า ภายใต้วันสิ้นโลกของโลกคู่ขนาน นี่คือทางออกเดียว”
“ยุคใหม่กำลังจะมา!”
........................................