0587 แม่มารสวรรค์
ตอนที่ 587 แม่มารสวรรค์
“ข้าไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะรับฟังเรื่องยาวๆ”
หญิงใหญ่ชุดดำยกมือขึ้น ส่งสัญญาณให้กู่ฉิงซานหยุดพูด
“ปัญหาเดียวที่ข้ากังวลก็คือ มารสวรรค์มิเคยมอบทรัพย์สินใดๆ ของพวกนางให้แก่สิ่งมีชีวิตเผ่าอื่นมาก่อนเลย แล้วเหตุใดนางจึงมอบมันให้เจ้า?”
เธอจิกสายตามองกู่ฉิงซานและกล่าว
“พวกเราเป็นหุ้นส่วน และกำลังร่วมมือกันอยู่” กู่ฉิงซานพยายามอธิบาย
“นั่นเป็นไปไม่ได้ ข้าเฝ้ารอการสั่นไหวของกระดิ่งอยู่นาน เพราะข้าต้องการจะสำรวจดูว่าผู้ใดกัน ที่จะสามารถรับสิ่งของจากนางได้”
เมื่อตระหนักถึงทัศนคติที่แท้จริงของหญิงใหญ่ในชุดดำ กู่ฉิงซานก็ตอบสนองทันที
เขาเร่งอธิบาย “ท่านผู้ทร...ไม่สิท่านป้า! ท่านเข้าใจผิดแล้ว อันที่จริงที่ข้าเรียกนางมาในครั้ง ส่วนใหญ่แล้วเป็นในเรื่องของการจ่ายหนี้”
“จ่ายหนี้? อย่างนั้นก็ดี ไหนลองบอกมาซิว่าเจ้าจะมอบอะไรให้กับนาง” หญิงใหญ่ชุดดำเอ่ยถาม
“ข้าจะมอบโลกใบนี้ให้แก่นาง” กู่ฉิงซานกล่าว
“โลกใบนี้…” หญิงใหญ่ชุดดำยิ้มอย่างเงียบๆ ก่อนจะส่ายหัว “กลับกลายเป็นว่าแท้จริงแล้ว เจ้ามันก็แค่คนหลอกลวง”
“เจ้าไม่เพียงลวงบุตรสาวข้า เพื่อให้บรรลุเป้าหมายของตนเอง แต่ยังคิดจะหลอกข้าด้วยกระนั้นหรือ ขอบอกเลยว่าในรอบหมื่นปีที่ผ่านมา ไม่เคยมีใครหน้าด้านหรือหาญกล้าเช่นเดียวกับเจ้าปรากฏขึ้นมาก่อนเลย”
เสียงของเธอค่อยๆเริ่มกลายเป็นเย็นชา “เจ้าเคยจินตนาการหรือไม่ว่า พวกที่เล่นตลกกับมารสวรรค์ มันจะพบจุดจบเช่นไร?”
ร่างเงาดำอันคลุมผุดออกมาจากกายเธอ ค่อยๆกระจายไปทั่วจัตุรัส
อำนาจในกายเพิ่งเริ่มทะยานสูงขึ้นทีละขั้น ทีละขั้นอย่างรวดเร็ว จนในที่สุดมันก็กลายเป็นดุร้ายและน่าหวาดกลัว
กู่ฉิงซานถอนหายใจ พยายามอธิบายอย่างใจเย็น “ข้าจะจ่ายหนี้จริงๆ ตราบใดที่ท่านให้โอกาสข้า ข้าจะจ่ายหนี้ทันที”
“โอ้? เจ้าคิดว่าตัวข้าไม่ทราบหรือว่าโลกใบนี้มันคืออะไร?”
หญิงใหญ่ชุดดำราวกับเพิ่งได้ยินเรื่องขบขัน ทันใดนั้นแรงกดดันบนร่างกายของเธอก็ถูกเก็บกลับคืน
น้ำเสียงของเธอยกสูงขึ้น “ดี! ข้าจะแสดงให้พวกนางทั้งหมดได้เห็นเอง ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นว่ามันจะเป็นอย่างไรหากถูกผู้ฝึกยุทธ์หลอกลวง!”
“ด้วยวิธีนี้ ในภายภาคหน้าจะได้ไม่มีผู้ใดถูกพ่นวาจาฉ้อฉลให้สับสนอีก!”
หญิงใหญ่ในชุดดำกล่าว และเหยียดชุดแขนยาวของเธอไปในอากาศที่ว่างเปล่า
ทันใดนั้นแขนเสื้อสีดำก็กลายเป็นถ้ำลึก ที่มีขนาดความสูงเท่ากับคนสองคนต่อติดกัน
พร้อมด้วยแสงอันมืดมิด ที่แผ่เล็ดลอดออกมาจากภายในถ้ำ
เสียงคำรามนับไม่ถ้วน ผสมผสานไปกับเสียงกรีดร้องโหยหวน และคำสบถคำสาปแช่งดังออกมาจากถ้ำ
หญิงใหญ่ในชุดดำเหยียดมือออกไปและสะบัดมันเบาๆในอากาศ พริบตานั้น นอกเหนือไปจากท่วงทำนองเพลง ทุกสรรพเสียงภายในถ้ำก็เงียบสงบลงทันที
กู่ฉิงซานที่เฝ้ามองฉากนี้เลิกคิ้วสูง
หากมองเพียงผิวเผิน นั่นใช่เป็นการเชื่อมต่อระหว่างโลกต่อโลกโดยตรงใช่หรือไม่? จำต้องครอบครองพลังอันยิ่งใหญ่เพียงใดกันจึงจะสามารถกระทำเช่นนั้นได้
หญิงใหญ่ชุดดำตะโกนเข้าไปภายใน “บุตรสาวทั้งหลายของข้า จงออกมา แสดงตัวให้ข้าเห็น ณ ที่แห่งนี้”
เสียงเพลงที่ดังขับขานจากภายในถ้ำหยุดลงทันที
ก่อนจะปรากฏหลายร่างโบยบินออกจากถ้ำ ด้วยท่วงท่าที่งดงาม ใบหน้าของพวกนางสามารถดึงดูดได้ทุกสรรพชีวิต
ตามตัวของพวกเธอสวมใส่ชุดคลุมขนนกหลากสีสัน มันงดงามไร้ซึ่งเศษฝุ่นใดๆ มาเกาะอิง เพียงจ้องมองก็สามารถลวงล่อผู้ฝึกยุทธ์ได้อย่างง่ายดาย แตกต่างจากมารสวรรค์โดยทั่วไปอย่างสิ้นเชิง
การเคลื่อนไหวของหญิงทรงเสน่ห์เหล่านี้ ช่างแสนนุ่มนวลและอ่อนโยน ทั้งมือเท้าที่จีบออกของแต่ละคน ร่ายรำด้วยท่วงท่าแตกต่างกันออกไป ยากที่จะอธิบายได้
กู่ฉิงซานเลื่อนสายตามอง และพบกับเด็กหญิงชุดดำอย่างรวดเร็ว
เด็กสาวชุดดำชำเลืองมองมาที่เขาวูบหนึ่งอย่างไร้อารมณ์ และหันหัวของเธอไปอีกทาง
“ระวังตัวด้วย ท่านแม่ข้าคิดว่าเจ้ากำลังลวงหลอกข้า คิดใช้ประโยชน์จากข้าทำงานให้แก่เจ้า”
เธอส่งเสียงผ่านความคิดมาอย่างเงียบๆ
“แต่พวกเรามีหลักฐานนี่ เจ้าน่าจะนำจิตวิญญาณของผู้ฝึกยุทธ์ขีดสุดความว่างเปล่าไปแล้วมิใช่หรือ นางจะต้องเข้าใจสิ” กู่ฉิงซานส่งความคิดกลับไปถาม
“ผู้ฝึกยุทธ์ขีดสุดความว่างเปล่า…อ่า ตามกฎแล้วจิตวิญญาณของผู้ฝึกยุทธ์ที่มีค่าและแสนหายากจักต้องรอให้ท่านแม้ของข้าสูบกินก่อนเป็นคนแรก แน่นอนว่าข้าเองก็มีคุณสมบัติได้สูบกินมันเช่นกัน แต่ข้าดันอดใจไม่ไหว แอบไปสูบกินวิญญาณของเขาอยู่คนเดียวลับหลังนาง” เด็กสาวชุดดำรู้สึกอายเล็กน้อย ตอบเสียงกระซิบกลับมา
กู่ฉิงซานถอนหายใจ เขาไม่มีอะไรจะพูดอีก
นี่มันหายนะ...ช่างน่าสิ้นหวังโดยแท้
“แล้วข้าควรจะทำอย่างไรดี?” เขาถาม
“ไม่รู้สิ แต่เจ้าต้องจัดการเรื่องนี้ให้ดี มิฉะนั้นเจ้าคงจะต้องตายที่นี่”
“เจ้าไม่มีคำแนะนำอะไรเลยหรือ?”
“ท่านแม่ของข้าเป็นมารกลุ่มแรกๆ ในโลกมารดึกดำบรรพ์ และยังเป็นมารสวรรค์ที่ก่อกำเนิดขึ้นมาเมื่อสวรรค์และโลกถูกเปิดออกอีกด้วย”
“แล้วอะไรอีก?”
“ที่จะสื่อก็คือ เจ้าจะต้องอธิบายให้ดีที่สุด ทำให้ได้แบบเดียวกันกับตอนที่โน้มน้าวใจข้า มิฉะนั้นจุดจบของทั้งข้าและเจ้าคงไม่สวยแน่” เด็กสาวชุดดำกล่าว
“…” กู่ฉิงซาน
เขาไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว
ณ ขณะนี้ เหล่ามารสวรรค์หญิงได้มาหยุดยืนอยู่ต่อหน้าแม่มารของพวกนาง
“ท่านแม่กล่าวว่าจะแสดงสิ่งดีๆ ให้พวกเราได้รับชมหรือเจ้าคะ?” ผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยถาม
“ใช่ ข้าได้ค้นพบมนุษย์ที่พยายามจะหลอกใช้มารสวรรค์ เดิมทีมันเป็นเพียงเรื่องไร้สาระ แต่มารสวรรค์บางตนกลับโง่เง่า หลงกลมันจริงๆ ซะได้” แม่มารสวรรค์กล่าว
มารสวรรค์หญิงคนอื่นๆ ตกใจ
“ในบรรดาพวกเรา มีคนรับฟังวาจาของมนุษย์อยู่ด้วยกระนั้นหรือ?”
“นี่มันน่าสนใจจริงๆ โดยปกติแล้วจะเป็นพวกเราที่หว่านเสน่ห์มนุษย์ ล่อลวงพวกเขาอยู่เสมอ แต่วันนี้กลับเป็นพวกเขาที่ลวงหลอกมารสวรรค์อย่างพวกเรา?”
“มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์ที่ไร้ยางอายมากที่สุดในตลอดทั้งหมื่นโลกา ผู้ใดเล่าจะไปทันคาดคิด ว่าแท้จริงแล้วจักถูกกลยุทธ์ลวงหลอก”
“ท่านแม่ น้องสาวผู้ไร้เดียงสาคนใดกันที่โง่งมถึงเพียงนั้น?”
แต่ละคนต่างพ่นคำที่แสนเจ็บแสบออกมา
เด็กสาวชุดดำก้มหน้าลง
แม่มารสวรรค์ กล่าว “หลี่อัน เงยหน้าขึ้นมาซะ”
เด็กสาวชุดดำที่ชื่อหลี่อันยกศีรษะขึ้น ขานรับด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล “เจ้าค่ะท่านแม่”
“เอาล่ะ ไหนเจ้าลองอธิบายมาซิ ว่าเขาโน้มน้าวใจเจ้าได้อย่างไร?”
“เขากล่าวว่าจะมอบโลกให้แก่ข้าเป็นสิ่งตอบแทน”
มารสวรรค์หญิงคนอื่นๆ ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทันที
“ที่แท้ก็เป็นพี่สาวที่ทรงอำนาจมากที่สุดของพวกเรานี่เอง ที่ดันไปหลงเชื่อวาจามนุษย์!”
“ข้าไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าพี่สาวของข้า จะทำอะไรอย่างอื่นกับอาหารด้วย นอกจากสูบกินมัน”
“ฮี่ๆๆ นี่มันเรื่องจริงอย่างนั้นหรือ ไม่คาดฝันเลยว่าพี่สาวจะมีความปรารถนาในโลก เหมือนกับพวกมนุษย์”
แม้จะถูกบรรดาน้องๆ ลอบก่นด่า แต่เด็กสาวชุดดำกลับยังคงสงบ และไม่เอ่ยสิ่งใดออกมาเลย
แม่มารสวรรค์ถอนหายใจ เธอดูเหมือนจะผิดหวังมาก
เธอกล่าว “หลี่อัน เจ้าเป็นถึงจักรพรรดินีที่คอยควบคุมมารสวรรค์จากในเงามืด แต่กลับถูกลวงหลอกโดยมนุษย์ ดันไปใช้อำนาจในมือช่วยเหลือพวกเขา เกรงว่าเรื่องตำแหน่งจักรพรรดินีของเจ้า ข้าคงจะต้องนำมันเก็บไปคิดทบทวนอีกครั้งเสียแล้ว”
เมื่อได้ยินประโยคนี้ สีหน้าของเด็กสาวชุดดำก็ซีดลงทันที
ทว่าบรรดาน้องสาวของเธอ กลับปรากฏแววตาที่เปล่งประกาย
หากมีใครคนหนึ่งร่วงหล่นลง ก็ย่อมต้องมีคนหนึ่งขึ้นไปแทนที่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าท่านแม่จะจัดสรรตำแหน่งที่ว่างนั่นให้กับใคร
“นั่น...ข้าคงต้องขอขัดเสียแล้ว” กู่ฉิงซานกล่าวขึ้นในทันใด
เหล่ามารสวรรค์เงียบลงทันที
พวกเธอหันหน้ามามองเขา…มองเขาด้วยสีหน้าอันคลุมเครือที่ยากจะอธิบาย
แม่มารสวรรค์กล่าว “ขัดจังหวะการสนทนาของผู้อื่นตามอำเภอใจ เจ้านี่มันช่างหยาบคายเสียจริง แม้กระทั่งมารยาทสามัญเช่นนี้ก็ยังไม่เข้าใจหรือ?”
“เพราะข้าเป็นต้นตอในการเรียกขานในครั้งนี้ ดังนั้นโปรดอนุญาตให้ข้าได้ทำเรื่องราวให้มันจบลงก่อนเถอะ แล้วหลังจากนั้นท่านต้องการจะทำอะไร ข้าจะไม่ขัดอีกแล้ว” กู่ฉิงซานกล่าวอย่างต่อเนื่อง
แม่มารสวรรค์ “แล้วเจ้าต้องการจะทำสิ่งใด?”
กู่ฉิงซาน “พอดีว่าข้ายังมีหนี้เล็กๆ น้อยที่ยังมิได้ชำระกับจักรพรรดินีหลี่อัน ฉะนั้นโปรดให้ข้าได้ชำระกับนางก่อนจะได้หรือไม่ จากนั้นพวกท่านจะเอ่ยสิ่งใดก็แล้วแต่เลย”
แม่มารสวรรค์แสยะรอยยิ้ม “ก็ได้ เช่นนั้นเจ้าลองพูดมาสิ พวกเราจะตั้งใจฟังวาจาของเจ้าเอง แม้ว่ามันจะยาวก็ตาม”
..................................................