29 Author's Life...

Pag ka alis ko don sa lugar na yun, saka lang ako naka hinga ng maayos...

My gulay, para akong mamatay na ngaun biruin mo kinausap nila ako,...

Nasa isang bench ako ng school namin naka upo, lunch break kasi kaya dito ulit ako sa dating tinatambayan ko, wala kasi akong kaibigan, alam nyo kung bakit...??!!!

Dahil natatakot sila lumapit sa akin dahil naka mask kasi ako palagi, at may salamin pa ako sa mata, yong salamin para di lumabo ang mata... Alam nyo wala naman talaga akong sakit e, nag mamask lang ako, dahil baka kung ano na naman ang marinig ko sa mga babaeng kaklase ko....

Kaya ang tawag nila sa akin nerd.. Okay lang at list walang nang aaway sa akin... Na bubully ako, Oo dahil may mga students talaga na walang magawa kundi bulihin ka..

Alam nyo, sa totoo lang di pa nila nakikita ang mukha ko, dahil simula pasukan ng school, naka mask na ako... Ewan ko ba basta gusto ko itago ang mukha ko...

Malalaman nyo rin kung anong itsura ko kapag na ikwento ko na lahat ng nangyari sa buhay ko...

Edi ayon na nga Kumakain ako pero di ko tinatanggal ang mask, inaangat ko lang ung ilalim para makakain...

Baka kasi may makakita sa akin e...

Pag ka tapos kung kumain, nag lakad ako papuntang Library para mag basa..

Sa pag mamadali ko, may na bunggo ako, di ko alam kung sino pero akala ko tuluyan akong madadapa pero ilang segundo na, hindi ako na tumba so I decided na tingnan na ang taong nagmalasakit...

Pag angat ko ng tingin, na wala na talaga ang puso ko, dahil o my gulay si, si Ibrahim... Kaya na pa bitaw agad ako sa braso niya na ginamit niyang panangga para di ako matumba...

Bumitaw ako dahil, nakakatakot yong tingin sa akin ng mga babaeng students kaya ayon, nag thank you lang ako at umalis na, pero di pa man ako Nakaka layo sa kanya may naramdaman akong humawak sa braso ko, pag harap ko si Ibrahim na naman....

So ako naman nagtanong.... Bakit po???.. Your so mysterious.... Why did you wear always a mask??? Di ka ba na iinitan baka nahihirapan ka ng huminga... Ayaw mo bang makita nila mukha mo, bakit napaka misteryoso mo... May sakit ka ba... Sunod Sunod niyang tanong sa akin..

Wala po akong sakit, at kung may sakit nga ako, di sana kanina ka pa po na hawaan dahil kanina mo pa hawak braso ko... My naramdaman ka ba??? tanong ko din sa kanya...

Bitawan niya ang braso ko, at sinabing sana one day makita ko na whole face mo to get you.... sabi niya sa akin na nag pa hinto na naman ng puso ko...

Tumalikod na ako, dahil ramdam kong pulang pula na ang mukha ko pero salamat na rin sa mask ko dahil hindi niya nakita...

Nakalakad na ako ng ilang hakbang ng magsalita siya ulit...

Don't worry if you in danger again I'm always and ready to protect you... sabi niya sa akin...

Sa isip isip ko wag na niya akong paki ligin dahil, o my gulay naiihi na ako...

Humarap ako sa kanya, two meters siguro layo namin sa isat isa, at sinabing kong don't worry, sa Miss Intramural sasali ako at don mo ako makikita ang buong mukha ko....

At kung nakita mo na buong mukha ko, saka mo nalang gawin ang balak mong pag protekta sa akin... Baka kasi kapag ngaun mo sinimulan protektahan ako baka you regret...At saka na ako tumalikod ng tuluyan.....

Ayoko pang mamatay dahil, ang sama na talaga ng tingin ng mga babae sa akin, pero ito ako naglalakad ng naka yuko...

Pumunta na lang ako sa classroom dahil 5 minutes nalang pala simula na ang klase e...

Malapit na intramural namin, sa isang linggo pero walang naglakas loob sa mga kaklase ko na sumali dahil gastos lang daw at wala silang pera, kaya after ng linggong to saka ako sasali...

Di ko pala namalayan na nandito ang teacher namin, so ang ginawa ko umaayos ako ng upo...

Tumikhim muna ung teacher namin sa math, kaya tumingin na ako sa unahan...

Students listen, sa lahat ng section tayo lang walang representative sa intramural, wala ba talagang sasali... sabi ni teacher...

Sir, nag taas ako ng kamay at nagtanong... Sa isang linggo na po ba ang intramural sir???... tanong ko...

Yes Miss, bakit,???

Sali po ako Sir... sabi ko...

Ayun tawanan lahat ng kaklase ko...

Pero wala akong paki....

Sir Don't worry ipapanalo ko ang section natin,...

Sige Miss Kim... Kim kasi apilyido ko... Kaya minsan napagkakamalan ako kung ka ano ano ko si Taeyung...

Balita ko naman mayaman kayo, kasi ikaw lang ang nag iisang anak ng pamilyang Kim na may malaking share sa school na to, kaya may tiwala ako sayo...

Thank you Sir...

Nagtinginan sa akin mga kaklase ko, dahil hindi sila maka paniwala na ang school na ay ang kalahati sa mga magulang ko.... Sa bagay wala naman silang alam kong sino ba ako, dahil ang alam lang nila e, husgahan ako at laitin...

Naka list na rin ako sa wakas na kita ko sa white board sa na naka sabit sa basketball court sa school campus namin...

Ang naka lagay mga pangalan ng Naka Sali sa intramural...

"Candidate"

1. Marry Ann De Asis

2. Helda Biatrex

3. Antoinette Diliman

4. Niana Asuncion

5. Vina Aglao

6. Mheya Kim

7. Ana Santos

8. Angel Young

9. May Ann Wan

10. Dianna Lee

Ang mga pangalan po na ginamit ko sa character po na ito ay kapwang isip lamang di ko naman pwedeng ilagay ang totoong pangalan ng mga taong kilala ko talaga... Kaya sana po kung may pangalan po kayo na ka pareho niyan Pasensya na po pero kathang isip ko lamang ang pangalan na yan... Pero ako totoong pangalan ko yan...

Ayon pag ka basa ko sa mga pangalan my lumapit na mga students, o my gulay sabi nong isang student, si Mheya Kim, anak ba yon ng may ari ng school natin, pero di ko nakikita kaya paano natin siya Makikilala...

Ang mysterious kasi nong anak ng may ari ng school gusto daw kasi non walang pumapansin sa kanya... Sa lahat ng mayaman siya lang kakaiba no, sabi nong isang students...

Baka malalaman din natin candidate number 6 makikita din natin kung gaano siya ka puti at ka ganda rinig ko namang sabi nong isang kong kaklase...

Di kasi nila alam na maputi ba ako o maitim dahil laging mahaba ang media's ko ung hanggang tuhod talaga tapos naka uniform at naka jacket ako kaya wala talaga silang ka ediya ediya...