Regalo Mula Sa Katotohanan

Pag kadating na pag kadating ni David sa bahay niya, agad niyang binuksan ang kanyang regalong natanggap mula kay Dr. Lee, ang pinag tataka niya.. lahat ng kanyang natanggap na regalo nung umpisa palang ay walang nakalagay na sender pero bakit ngayon ay alam niya kung knino galing ang kanyang huling regalong natanggap. Ang hinala niya nung una ay si sttry. Lee, pero bakit ngayon ang kanyang hinala ay napalitan ng pag tataka. Nang mabuksan niya ang kanyang regalong nakuha mula kay Dr. Lee ay nagulat ito, nakaupo siya sa kanyang upuan habang nakapatong ang kamay sa lamesa hawak ang mga papeles na nag papatunay na ang kanyang kapatid ay si Attry, Lee. Nakaupo ito, nangingilid ang luha dahil sa pag kakabigla dahil sa kanyang nalaman.. Matagal na panahon ang kanyang hinintay para lang malaman ang katotohanan, ngayong nasa kanya na ang patunay.. parang hindi naman niya kayang tanggapin ang katotohanan na ang kanyang kapatid ay matagal na niyang nakakasama at binibigyan niya ng matabang na pakikisama dahil sa hindi niya ito kilala. Nag bago ang isip niya ng mga sandaling iyon dahil sa naisip niyang matagal ang panahon na kanyang pinag intay, bakit pa nga ba ngayon pa siya manghihina ngayong alam na niya ang katotohanan.. minabuti niyang itigil ang lungkot na kanyang nararamdaman at agad niyang pinuntahan ang kanyang kapatid para ipag bigay alam.

Nakatanggap agad siya ng text mula kay Attry. Lee na pupunta siya sa abandunadong lugar at doon siya makikipag kita sa kanyang nabanggit na pangalan. Naguluhan siya at agad na nagpunta sa nasabing lugar.. bakit nga naman sinabi pa sa kanya ang mga ganong bagay .. naisip niya ang mga bagay na sinasabi sa kanya tuwing mag kakasalubong sila ng landas ng kanyang kapatid. Nag tungo muna ito sa bahay ng kanyang kapatid dahil sa baka sakaling maabutan pa niya ito. Nang makarating siya sa bahay ng kanyang kapatid, wala itong naabutan. Agad itong nag punta sa sinabing lugar ng kanyang kapatid na nabanggit sa mensahe. Pag dating niya doon ay wala din naman siyang naabutan kundi ang babaeng sinabi sa kanya. Nakahinga ito ng maluwag dahil ang hinala niyang mag kakasala na naman ang kanyang kapatid ay napalitan ng tuwa dahil mali ang kanyang akala. Nang makahinga na ito ng maluwag ay relax na niyang hinahanap ang kangyang kapatid.. pinuntahan niya ito dahil hinala niyang pupunta ito sa kanilang lumang bahay na pinag tataguan ng painting na ginuhit pa ng kanilang yumaong ama.

Nang makarating na ito sa kanilang lumang bahay ay agad niyang binuksan ang gate, dahan dahan ito dahil sa kaba na kanyang nararamdaman ng mga sandling iyon. Tama ang kanyang hinala dahil nakita niyang ang kanyang kapatid ay nakaupo sa isang silya sa harap ng isang drawing painting.

Anong pinipinta mo? tanong niya sa kapatid na nangingilid ang luha dahil tuwa.

Anong ginagawa mo dito?, hindi ba dapat na andun ka sa address na binigay ko?. tanong ni Attry. Lee sa kanya.

Hindi ako nahuli ng dating..

Anong hindi, huli na nang dumating ka.. hindi na sana ako nag kaganito kung maaga ka lang.. Pahiwatig niya sa kapatid na alam na niya ang kahulugan ng mga sinabi nito sa kanya.

Alam kong nahuli na ako, kaya humihingi ako ng tawad, kung alam ko laang ayy noon pa sana kita hinanap nang naalagaan kita ng maayos, ang alam ko talaga ayy...

Ayy ano?., patay na ako?

hindi naman sa ganon?, kung may alam ang ako nang pag kakakilanlan sa iyo ay matagal naa kitang kinuha nang matagal tayong nag kasamang mag kapatid. sadyang matagal kang itinago sa akin ni Dr. Lee.

Pero bakit hindi mo parin ako hinanap? tanong niya na nangingilid ang luha.

Hinanap kita,, alam ng diyos kung gaano kita katagal hinanap.. simula palang ng maging maayos ang buhay ko ay hinanap na kita.. dahil para sa iyo ang lahat ng mga ito.

Pero bakit hindi mo agad ako nakilala?? ang tanong niya,

''Napaisip ng matagal si David sa sinabi ng kanyang kapatid kung bakit nga baga hindi niya kaagad ito nakilala. Maraming beses nang nag pakilala ang kaanyang kapatid ngunit hindi niya ito nakilala kahit manlang kaunti.''

Halika ka na, umwi na tayo!! aayusin natin ito habang hindi pa huli ang lahat.'' anyaya niya sa kanyang kapatid'

Umuwi kana, hindi pa ako sasama.. marahil ay pinag iisipan ko pa kung ano ang pwede kong isagot sa iyo ngayong alam mo na ang totoo. Hindi ko pa alam ang isasagot ko, marami paa akong gagawin.. umuwi kana!

Seon Jie.. paanyaya niya dito.

umuwi kana, kaiangan ko pang pag isipan ang mga sinabi mong iyan.

Pag isipan mo ang mga sinabi ko.. gagawin ko ang lahat mag ksama lang uli tayo. Ngayong nakita na kita hindi ko na hahayaan pang mag kawalay pa tayo..'' yan ang huling sinabi niya sa kapatid bago niya ito iwan sa kanilang lumang bahay.

-----------------------------------------------------------------

Kinabukasan pag pasok ni David sa kanilang opisina ay nakita siya ni Jin Ho at tinanong niya ito kung ano ang nagyari dahil sa pugto nitong mga mata.

Oh David, anong nangyari sayo, bakit namumugto ang iyong mga mata?,''tanong niya sa binata!

Ahh wala naman, ''sagot niya''

Anong wala, umamin ka nga sa akin? wag mo nang itago! '' sagot niya dito''

Basta!! kailangan ko munang mapag isa,'' umalis at naiwan si Jin Ho na parang hindi niya nakita.''

Hala, anong nangyari doon? '' tanong niya sa sarili''.