webnovel

CHAPTER 27

WEDDING DAY 

March 10 ♥

ctto

Saint Peter Metropolitan Cagayan Valley Cathedral, also known as Tuguegarao Cathedral is located along Rizal street, Baranggay Centro 10.

"Where is she? It's been fifteen minutes since her artist called me!" Spencer grinned.

A man standing straight, wearing tuxedo with inner white polo, black shoes, silver signature swatch, his blonde hair styled with wax, portraying his manly body like one of the goddest in greek.

"Spencer don't be stressed hijo!" His mom said.

The outside of the church becomes crowded, ten minutes before the ceremony.

The visitors, including the most sensational couple Bebang & Betong was also here. Every corner inside of the church, even in the aisle was decorated by sunflowers. The historical church is fully decorated.

"Hey! Where do you think you're going?" Tyrone asked as he pulled Spencer's wrist.

"I have to find her!" Spencer groaned.

"Wait! Spencer would you please calm down?"  Mrs. Mervie said.

"Mom, I can't just stand and wait here! Five minutes has left but still she wasn't here!" Spencer moaned.

He sigh with frustration. His left hand comb his hair while the right hand shoved deepen on his pocket.

"She was supposed to be here right now! Damn!" Spencer murmur while walking and looking outside the street.

"Don't panic bro! Girls are girls. Maraming arte kaya natagalan.." Marco muttered.

"Everyone! Listen!" Vanessa yell while clapping that catch everybody's attention.

"Go back inside! The bride is coming!" 

"See? Masyado ka naman kasing paranoid bro!" Fourth Damien said before turned his back.

People on the outside was immediately ran towards the church.

Spencer spit a thorn inside his chest. His face is now full of joy and excitement as he take the groom spot.

The videographer named Lenon, started to record every single moment for the bride.

Natasha flashed a sweets smile to her friend Lenon. Lenon widened his smile as he focused the camera to the bride.

Natasha wore her army green high heels sandals styled and inspired by a tortoise. Her bouquet of flowers was personally made by his groom, Spencer. The bouquet was made of colored papers but it seems real and fresh. Her wedding gown designed by her friend named, Ann.

She looked like a queen with her long, cream, beaded backless gown. Revealing her body emphasizing her slimness figure. Even though she's pregnant for almost fourteen weeks to be exact.

NATASHA AMORINE P.O.V

This early in a morning while having my breakfast, I feel like I was floating in the air. I just can't believed that a dream I was once hold before will suddenly come true.

When I finally reached the ground, my heart was fulfilled with joy, mixed emotion, very overwhelm feeling... I smiled ear-to-ear, having my steps as I entered the church.

Papá arturo appeared in front of me. He glare at me before get my hand and placed on his elbow.

The music played, as my tears started to escaped and fell onto the ground.

I see people cry. Including my colleagues. Havah, Margaux, Cheon, Leo, and Bryan. I invited them even we were not in good terms before. I realized that they were also part of my life and journey though. But they seems more mature and professional now. Very far from the old as what I've known. I already forgive them that's why I accepted them with all of my heart. Life is too short.

On my right side, I suddenly paused when I see Mitch and Vanessa together. I smiled to the both of them and then I just continue to to walk.

Tyrone was standing right beside Ate Trixie, carrying baby Austine Elijah. Behind them is tita kasandra. Wearing a sunnies that covered her bulged eyes because of her tears.

Narito rin sina Miss Ramos, Roman, Clare, Marco, Fourth Damien at iba pa. Pero ang siyang nag pabilis ng puso ko ay nang makita ko si Vince Augustine Vegas kasama ang kaniyang asawa na si Yaofa at kanilang supling. I am glad seeing them together again. They smiled at me and I smiled back to them.

While walking down the aisle makes the world stopped or I must say, I feel like everything went slowly.

Nanay Mervie and Tatay Gener hugged me.  Giving their blessed and wishes for me.

Ten more steps before I reach Spencer. He cried just like a child. And that's funny for me but I find it so cute.

"Spencer, I know how much you loved her. I trusted you..take care of my daughter..."  Papá said while crying in front of me.

Those words have really melt my heart. Before, I felt unloved and insecure for I had thought I am not his favorite, I'm not worthy.. but after what I've heard, I know that he loves me so much.

In front of  our loved ones, the whole world witness our sacred promised with the blessed of God.

Priest:  "Man, do you take this woman as your wife?..."

Spencer faced me first and clears his throat before released his words.

"I Spencer Pascual Vahrmaux, take you to be my wife, to have and to hold, from this day forward, for better, for worse, for sickness and in health, I am rich. I am a millionaire, Never be a slave..."  the crowd laughing.

"...to love and to cherish, 'till death do us part. According to God's holy law, this is my solemn vow."

Matapos iyon, lumapit sa kaniya si Lenon para iabot ang papel na nakatupi. Inilahad niya iyon sa aking harap at saka binasa.

Music play...

"Here we stand today

Like we always dreamed,

Starting out our lives together...

Night is in your eyes,

Love is in our hearts,

I can't believed you really mine forever.."

"Natasha Amorine, ang batang matapobre sa probinsya ng Cagayan. Ang siyang bumihag sa puso ko habang buhay, at hanggang kamatayan. Ang batang babae na hinintay kong mag dalaga. Hinintay ko ang panahon na mamulaklak ka bago pitasin..."

Nakangisi niyang sabi at sandaling sumulyap sa akin.

...I've been rehearsing for this moment all my life,

So don't act surprised if the feelings starts to carry me away...

"At ngayon, hindi ka lang namulaklak. Dahil ang pag mamahal mo sa akin ay nag bunga kaya naman sa araw na ito, hayaan mong diligan kita ng buong pag-mamahal..." Marahan niyang basa sa huling stanza while closing his eyes emphasizing his dark imagination.

I can here the crowd noise murmur and laughing. Even the priest couldn't help not to laugh.  While me? Glare at him saying...

"Ang bastos talaga ng bibig mo! Looked."

"At 'yan!" Turo niya sa aking mukha.

"You're getting so much more lovely seeing you blushed because of me." He smirked.

"Natasha, I am so lucky to have you. I used to call you turtle because you are so slow..." he chuckle. "But just like a turtle, I can be your home and shelter at the same time. Just like mushroom chasing naturtle."

Priest: Natasha, do you take Spencer Pascual Vahrmaux as your husband...?

"I do..." I answered.

"...On this day,

I promise forever,

On this day I surrender my heart

Here I stand take my hand

And I will honor every word that I say,

On this day.."

"Ladies, and gentlemen, these two are now husband and wife in the poweful and holy name of christ Jesus our Lord. Spencer, you may now kiss the bride."

"..Not so long ago this earth

was just a field of cold and

lonely space without you.,

Now everything's alight

Now everything's revealed

And the story of my life is all about you

So if you feel the cool winds through your nights, I will shelter you,

I'm forever here to chase your fears away..."

Hinawi niya ang aking belo saka isinuot ang aking singsing. Ako naman ay walang masabi kundi ang iiyak na lang ang saya habang isinusuot ang kaniyang singsing. Matapos iyon, hinalikan niya ako ng buong pag mamahal. Kasabay ng palakpakan ng madla sa loob ng simbahan.

Applause**

"...On this day,

I promise forever,

On this day

I surrender my heart

Here I stand take my hand

And I will honor every word that I say,

On this day..

I've been rehearsing for this moment all my life,

So don't act surprised if the feelings starts to carry me away...

On this day,

I promise forever,

On this dayI surrender my heart

Here I stand take my hand

And I will honor every word that I say,

On this day.."

"Mabuhay ang bagong kasal!"

Ganito pala kasaya ang ikasal? Lalo na sa taong mahal mo. Dati, umiiyak ako kapag may nasasaksihan akong ikinakasal. Naiinggit ako. Pero ngayon, buong-buo ako. Coz now I already found the Missing Piece...

Fast forward

♥ WEDDING RECEPTION ♥

Natasha Amorine Vahrmaux P.O.V 🌹

"Congratulations!"  Bungad sa amin ng guests sa reception.

Nag sisimula na silang kumain nang dumating kami sa reception.

Simple and intimidate ang kasalan since relatives and a few of friends lang ang invited.

"Spencer!"  Tawag ni fourth matapos mag angat ng kamay sa ere.

Hagip ni Spencer ang aking bewang nang puntahan namin ang kinaroroonan nina fourth. Pahaba ang mesa na occupied ng ten seats each side.

Naupo kami ni Spencer sa gitna bandang kaliwang side. Sa aming tapat mismo naka upo si Fourth, Yaofa at si Vince na dahilan ng labis kong kasiyahan.

Nasa gilid naman ni Vince naka upo si Marco katabi si Clare na halata na ang bilugan niyang tiyan. Abala naman si Vanessa at Lenon sa iba pang guests katulong sina Mitch, Roman at si Ann. Si Trixie at Tyrone naman ay nasa tabi ni Spencer. Ang kanilang supling ay kasalukuyang nasa pangangalaga ni Tita kasandra at personal nanny. Ang kambal naman na si Therold and Thyrone ay labis na napagod kung kaya't pansamantalang namahinga muna sa play room. Katabi ng breast feeding room.

Ang iba pa naming guests ay ini-entertain ng parents namin.

"Spencer, thank you so much for inviting them." Mahina kong sabi matapos sulyapan si Yaofa at Vince.

"Minsan nabanggit mo, fan ka nila. Hanggat kaya ko, ibibigay at pag hihirapan ko for you sweetheart." Ani Spencer bago buksan ang bote ng whiskey.

"Matagal na kaming kinukulit ni Spencer. Bago ang kasal ni Tyrone and Trixie."  Ani Vince habang haplos ang braso ng asawa.

"At ang suwerte mo sa kaniya. Para lang mapapayag si Vince, nilibre niya lahat ng street children at pinakain sa restaurant namin along Demetrix Resort..." naka ngiting saad ni Yaofa.

Sobrang ganda niya. Sexy at hindi na nakaka pag taka kung bakit ganon na lang kabaliw si Vince sa kaniya. Lalo siyang gumanda dahil sa makamandag niyang ngiti at maamong mukha.

"Ginawa niya 'yon?" 'di ko maka paniwalang tanong saka siya nilingon.

"Yes! At dahil may pinag samahan naman kami, binigyan ko siya ng twenty percent discount. Business is business. Right?"  Naka ngising sabi ni Vince ng sulyapan ang asawa.

"So, anong feeling na magiging baby sitter? Can you really imagined yourself while changing baby's nappy?"  Naniningkit na tanong ni fourth kay Spencer bago simsimin ang inumin.

"To be honest, No. But I'm ready for everything naman. Like, mapuyat, ma-stress and I think it'll be okay soon..."

"At first, sobrang laking adjustment. Lalo na sa babae kasi mag kakaroon ng malaking pag babago sa katawan at kalusugan that will may affect your everyday mood."  Yaofa said and then rolled her eyes as she lean her back.

"Agree. Lalo na sa akin dahil isa akong model pero cs ako..." Sabat ni Trixie habang abala sa phone.

"Cs? Bakit? Hindi mo ba kinaya ang normal delivery?"  Usisa ni Yaofa.

"Ah, hindi eh. May sakit kasi ako sa puso since birth."  Trixie explained.

Vince clench his jaw while his wife Yaofa,  suddenly changed her facial expression just like they don't want to heard what does Trixie have said.

"Parehas pala kayo ng husband ko." Naka ngiting sabi ni Yaofa saka tinitigan si Vince.

"Yeah! Ty was already told me about him nga. Pero inaatake pa rin ba siya minsan?.."

"Never again. Solid kasi yung donor ko.."  Naka ngising sabi ni Vince saka kinagat ang labi.

"Kaya 'wag na 'wag mo lang subukan na matukso pa ulit sa iba. Kung ayaw mong tumigil sa pag tibok ang puso mo!" Turan ni Spencer kasabay ng pag halakhak.

"Loko! Hindi na! Ayoko ng takbuhin ang kahabaan ng edsa para lang patawarin ako ni Yaofa..."  Sagot ni Vince saka kumindat sa asawang taas noo ng sulyapan ang asawa.

"Napanood ko 'yon. At sobrang nahati ang puso ko dahil 'ron. Pero ngayon, sobrang saya ko talaga na makita kayong mag kasama." Naka ngiti kong sabi.

"Mas masaya kami para sa inyo Natasha. Salamat naman at hindi na tatanda si Spencer ng binata..." Ani Vince na siyang nag patawa sa akin.

"Mukha mo! Baka si fourth ang tatanda mag-isa! Hanggang ngayon wala pa siyang girlfriend."  Ani Spencer saka ako inakbayan.

Napasulyap kami kay fourth na ngayon ay naka yuko at mayroong matamis na ngiti.

"Oh? Ano 'yan? Mukhang may mapalad na nag wagi sa puso mo ah bro?" Turan ni Marco ng mapansin ang pamumula ni fourth.

"At sino naman kaya ang kawawang babae na nahulog sa 'yo kung meron man?" Tanong ni Yaofa habang naka titig sa pinsan.

"Maganda ba? Sexy? Beauty queen?..." hula ni Tyrone.

"Definitely no. She's far from my ideal girl. Payat, morena, lampa, hindi marunong mag suklay o manalamin pero cool kasama. Soon, makikilala niyo rin siya."  Kinikilig na sabi ni Fourth na siyang dahilan ng tilian at hiyawan naming lahat.

"She's weird." Yaofa utter.

"No she's not. She's ---unique. Very unique."

"Sus! Baka naman mamaya, kapag nakilala ako niyan, iwan ka bigla!" Natatawang biro ni Vince kay fourth.

"Kikay is different. Believed me."  Fourth muttered before drinking straight his whiskey.

"Kikay? I like her name. Excited na ako na makilala siya cous!" Ani Yaofa.

"By the way, may naisip na ba kayong name for the baby?" Tanong ni Clare.

"Kami kasi baby boy ang panganay namin. At Clark ang name na gusto ko para sa kaniya..." Ani Marco.

Clark? Alyas ni Clare iyon noong panhon na lesbian pa siya.

"Well, gusto ko sana kung lalaki I will named him after Spencer." I answered.

"Kapag babae naman gusto ko Esperanza. For sure kamukha ko ang magiging anak namin." Mayabang na sabi ni Spencer.

"Ako ang nanay! Ako ang kamukha!" Giit ko na tinawanan niya.

"Ako nga! Coz you're just a cupcake lady!" Saad niya na nag pakulo ng dugo ko.

"I'm not a cupcake lady dahil millionaire ang asawa ko!.." inis na inis na ako at hindi ko lang pinapakita. Pero hindi pa rin siya nag papatalo.

"Mrs. Vahrmaux, surname ko lang ang mapapa sa 'yo. Hindi ang wealth ko. Tanggapin mo na lang.." He laughed hoarsely.

"Nakiki pag talo ka ba sa 'kin?" Kunot noo kong tanong.

Salitan lang kaming tinitignan ng mga kasama namin na pasimple kaming tinatawanan.

"What's wrong kung ako ang kamukha? Admit it Ash, you're just a cupcake lady and I am the mushroom on top."  He seriously said.

"So?"  I asked as I raise my brow.

"Dad taught me, kung sino ang nasa top, siya ang kamukha..."  saad niya na mayroong mapanuksong tingin sa akin.

Sa gulat ko ay nanigas na ako sa aking kinauupuan. Wala sa oras ay nasamid si Yaofa sa kinakain niya.

Si Clare naman ay nabugahan ng tubig si Marco sa mukha. Habang ang mag asawang si Tyrone at Marco ay pilit na pinipigilan ang sariling tumawa. Ngingisi ngisi naman si fourth sa gilid habang kagat ang ibabang labi.

"Natasha, Ako ang kamukha. Believed me! Spencer's sperm cell is the most powerful in the universe!"  He added that made me shamed.

Hindi ako maka paniwala na nagawa niyang sabihin ang bagay na iyon sa harap ng ibang tao. Nakaka inis lalo na nang muli kong maalala yung sinabi niya sa simbahan na didiligan niya ako ng buong pag-mamahal!.

"Wait, Spencer? Mukhang pagod na si Ash. Dapat siguro eh, mag pahinga na kayo." Ani Marco.

"Yes! Maayos naman kami dito.." Tyrone added.

"Nn--nako! Ano ba kay---"  uutal utal kong sabi.

"Nako! Namumula si Ash..." tukso ni Yaofa.

"Mariin kong kinagat ang labi ko saka umiling kahit pa totoo naman na umiinit ang aking pisngi dahil sa kilig at hiya.

"Sinasadya niya kasing mag pa attract sa 'kin. Ganiyan talaga si Ash. Palibhasa marupok akong lalaki.." Turan ni Spencer na siyang mas lalong nag pa hiyaw sa mga mongoloid niyang tropa habang kinakalampag ang mesa.

"Tumigil ka na nga! Nakaka hiya ka!" Sita ko saka pinisil ang kaniyang kamay na naka patong sa hita.

"Mas mahihiya ang photosynthesis kapag diniligan kita mamaya." He whisper.

"Gaano ba karupok si Spencer Ash?" Usisa ni Vince habang mata sa mata nang titigan si Spencer.

"Ako na ang sasagot!" Ani Spencer na inangat pa ang kamay sa ere. Naroon na rin at naupo sina Ann, Roman, Lenon, Mitch, at Vanessa.

Kutob ko na hindi talaga maganda ang susunod na mangyayari at hindi nga ako nag kamali.

"Imagined, papaandarin ko na lang yung mustang ko, uungol pa siya para lang iwan ko yung trabaho ko! Ganon ako karupok pag dating sa misis ko!" 

Hiyawan...

"I feel you Spencer! Ganiyan din ang wife ko! Bigla bigla na lang uungol kahit pa wala sa lugar. Minsan kahit sa simbahan pa kaya imbis na mabasbasan, madedemonyo ka pa!"  Natatawang sabi ni Vince dahilan para pingutin siya ni Yaofa na ngayon ay namumula na rin sa labis na kahihiyan.

Sobrang sakit na ng tiyan ko sa kakatawa. Lahat kami ay walang pag lagyan ang saya na hatid ng kuwelang sanib puwersa ng mga baliw na mag tropa. Iba yung samahan nila. Masaya at solid talaga.

Matapos ang mahabang kuwentuhan, kinamista ko naman ang dati kong mga kaibigan at kamag-aral. Maging ang dating manggagawa namin ay kinumusta ko rin at sandaling naki pag kuwentuhan sa kanila.

Sadyang nakaka pagod ang araw na ito. Pero nagawa pa rin namin ni Spencer sumyaw sa harap sa saliw ng musikang On this day...

Mabagal ang aming pag sayaw. Bawat pag hagod at haplos niya sa aking balat ay may nais ipahiwatig. Ang paraan ng kaniyang nakakatunaw na tingin ay sadyang nakaka panindig balahibo. Ang pag angkin niya sa aking labi matapos ang pag tugtog ng musika ay nag bigay kilig sa aming manonood. Lalo na nang buhatin niya ako palabas ng reception.

"Spencer, saan mo 'ko dadalhin?"

"Sa palasyo ko Misis Vahrmaux. Sa palasyo nating dalawa..." ♥