Chapter XLIV

Kasalukuyang nasa harapan si Edward ng kanyang lolo Edison.

Nasa personal office sila ng lolo nya sa mansyon nito.

"So, are you sure that you want to marry the grand daughter of my best friend Joe Entrata?"

"Yes, old man! I am absolutely sure about this!"

"When do you plan to marry her?"

Nagugulat talaga sya dahil walang pagtutol ang kanyang lolo sa sinabi nya.

Kunsabagay, ito naman talaga ang kagustuhan nito ang mag-asawa na sya at magkaroon ng anak kaya siguro ng sabihin nya ang tungkol sa dalaga ay sumang-ayon agad ito.

Bukod pa sa pagiging apo ni Maymay ng kanyang matalik na kaibigan.

"I'm planning to propose to her on her 24th birthday!"

"That's great! But I'm warning you Edward John, if this is just a ruse to get your inheritance...."

He cut off his lolo's words.

"I assure you old man, this is not about my inheritance! I love her and I want to spend the rest of my life with her! Maybe you won't believe a cynic like me but I do love her!"

Mataman syang pinagmasdan ng lolo nya.

"You can even write me off your will just to make you believe that I'm serious about this!"

Hindi nya alam kung saan nya nakuha ang tapang na sabihin iyon sa lolo nya.

Pero isa lang ang sigurado nya, wala ng mas mahalaga sa kanya ngayon kundi ang dalaga.

"You remind me so much of your father right now!"

Nagtaka naman si Edward sa tinuran ng matanda.

Tatlong taon pa lang sya ng mamatay ang mga magulang nya kaya hindi nya kilala ang pagkatao nito.

"Just like you, he was ready to lose his inheritance because of your mother!"

"What do you mean?"

"He was supposed to be married to someone else when he fell in love with your mother."

Hindi alam ni Edward kung bakit pero napakasaya nya sa narinig mula sa lolo nya.

"So my parents loved each other!"

"Of course they did! They loved each other so much that even death couldn't separate them!"

Bakas ang lungkot sa mga mata ng kanyang lolo pagkasabi niyon.

Lumambot naman ang puso ni Edward sa matanda sa nakita.

"Can you tell me more about them lolo?"

Nagulat ang matanda ng tawagin nya itong "lolo".

Bumuntong-hininga muna ito bago muling nagsalita.

"I'm ashamed to admit that I arranged a marriage for him even before he was born."

Samantala sa Mansyon ng mga Entrata...

"Si Dodong yan!" ang sagot ni Nanay Remedios.

"OMG! Kapangalan pa ni Dodong maylabs mo yung childhood sweetheart mo Dale!" panunukso pa ni Juliana sa pinsan.

Umiling si Nanay Remedios.

"Hindi kapangalan Juliana! Ang batang yan at si Edward ay iisa!"

Parehong gulat na gulat ang magpinsan.

"But...." si Juliana na napanga-nga sa sinabi ni Nanay Remedios.

"Paano nangyari yun Nay?" si Maymay na nagulat sa rebelasyon ng Nanay Remedios nya.

Sasagot na sana si Nanay Remedios ng maalala nya ang niluluto nya.

"Naku ang niluluto ko!" at tumalikod na ito para asikasuhin ang niluluto.

"Grabe! Pasuspense ka Nay ha!" ang biro ni Juliana para mabawasan ang tensyon na nararamdaman.

Iginiya nya papuntang dining area si Maymay para umupo.

"Why don't we sit down first while we wait for Nay Remedios?"

Umupo rin naman si Maymay.

Bumaling sya sa pinsan.

"Do you think your dad knows about this?"

"If he did, why didn't he tell us when Edward came here?"

Balik na tanong ni Juliana sa kanya.

Natahimik na naman si Maymay.

"Hindi ka ba masaya na si Dodong maylabs mo pala ang childhood sweetheart mo?"

Nanatiling tahimik si Maymay kaya nagpatuloy si Juliana.

"Sinong mag-aakala na sya ang first kiss mo at sya rin ang first boyfriend mo! MTB talaga kayo!"

"Anong MTB?"

"Gahd Mary Dale wala ka talagang alam sa ibang bagay! Palibhasa puro libro at mais ang nasa isip mo! MTB means meant to be!"

Napangiti naman si Maymay sa sinabi ng pinsan.

Hindi kasi sya mahilig sa internet kaya wala syang alam sa mga ganun.

"Imagine, after all these years, nagkita ulit kayo! Kaya siguro ganun na lang kabilis nahulog ang loob mo sa kanya dahil ang totoo matagal na kayong magkakilala!" kinikilig pa na sabi ni Juliana.

"Ang ipinagtataka ko lang ay bakit hindi ko sya maalala!"

"Naman, Mary Dale! Sobrang bata nyo pa noon kaya hindi imposibleng makalimutan mo na yun!"

"Sya rin siguro nakalimutan nya rin ako!" si Edward ang tinutukoy nya.

Sya namang labas ni Nanay Remedios ng kusina.

"Tama ka! Nakalimutan ka nga rin ni Dodong!"

Napatingin naman ang dalawa sa kanya.

"Masyado pa kayong mga bata noong nagkakilala kayo kaya hindi na nakapagtataka yon!"

"Pwede bang ikwento mo sa amin kung paano sila nagkakilala ni Dodong, Nay Remedios?"

Umupo rin si Nanay Remedios.

"Panahon na siguro para malaman mo ang nakaraan ninyo."

Pigil ang hininga na hinintay ni Maymay ang kwento ni Nanay Remedios.