webnovel

The Fuckboy's Maiden

Lust runs through his body. For him, Love is lust, Love is all about money, and lust is an instrument to be happy. Lust is everything but then, he met her.... He met the girl who accepts him for who he is. And now, he's willing to take the RISK for her even though he knew that SHE'S into HER and not INTO HIM. #Original_Story

Yujiro · 都市
レビュー数が足りません
73 Chs

Chapter 61: The Start

[Kaijin Del Mundo]

That deep voice tone that coldness that smirk yesterday... Is it... Possibly... Her? Or am I just dizzy yesterday?

Flashback:

I already forgot that I have an appointment to that Rage Society Leader. Did that person travelled all the way here just to settle the business? If so, then that person must be a professional. Hindi ko inaasahan na tatanggapin niya ang imbitasyon ko.

"I have to deal with some matters. I'll be back." Napahinto naman ako saglit. May gagawin din siya sa oras na ito? Napaisip ako bago tumingin ulit sa kanya. Mas mabuti na rin sigurong umalis na muna siya.

"Then, take–" Hindi niya ako pinatapos at nauna na niyang binaba ang bag niya bago bumaba ng sasakyan. Now I'm curious. Saan naman kaya pupunta ang babaeng 'yon?

Kasabay naman ng pag-andar ng sasakyan ay ang pagtunog ng cellphone ko. "Calypso, what's with the call?" Nakakunot noo kong tanong.

"Wrong number." Sabay patay niya ng tawag. What's the problem with that child? Pagkababa ko ay tumunog ulit ang cellphone ko. This time, tinignan ko muna ang tumatawag bago ito sinagot.

"Sire, It's already 1:45 you need to come here. Rage Society is on their way." It looks like that person isn't alone. Mukhang mahaba-habang usapan ang isang ito.

"I'm going." Sabay patay ko ng tawag. Anong klase siyang tao? I wonder what's with his appearance. Dahil tiyak kong aristocrat talaga ang isang ito.

Ilang minuto pa at nakauwi na ako. Agad akong tumungo ng kwarto para magbihis ng isang coat. Kung hindi ako nagkakamali ay ito ang una kong pagkakataon na magsuot ng ganito. Dahil kung ibang tao lang ito ay polo lang ang isusuot ko.

Kinuha ko ang maskara tsaka ito hinawakan. Pagkababa ko ay walang tao kaya napag-isipan ko nang umalis sakay ng Ecosse Spirit ko. How should I face that person? Act like a professional? Or be straightforward?

Napabuntong hininga ako at binilisan ang pagpapatakbo. Hindi naman din nagtagal ay nakarating nadin ako. Sinuot ko na ang maskara tsaka pumasok.

Nang makapunta akong conference ay isang matalim na titig ang ibinigay sakin ng Rage Society. Ramdam ko din ang isang mapamatay na tingin na nanggagaling mula sa isang lalaking nakamaskara. Kahit nakatakip ang mukha niya ay parang pamilyar na agad sakin ang bungad na pagtingin niya.

"What are you standing for?" Napalunok ako ng magsalita ang isang nakapulang hood. Ang boses niya ay napakalalim at maihahalintulad mo sa isang babae.

Umupo ako habang marahang tinapik ang lamesa tsaka tumingin sa kanya.

Bakit napakatago ng itsura ng taong ito? Tanging kalahating mukha niya lang ang nakikita ko dahil sa maskarang suot niya.

"Tell me your business." Napalunok ako dahil pamilyar sakin ang malamig na tono ng boses na 'yon. Bagamat naghihinala ako ay pinilit kong umayos.

"As you can see, Enforced Duty wants to thank your kindness for eliminating those corrupts and criminals. We admire your leadership so we want to make an alliance to your group." Nararamdaman kong hindi madaling makipagnegosyo sa grupong ito lalo na sa asta ng leader nila.

"You've got guts." Pinigilan niya ang lalaking may mapamatay na tingin tsaka siya ngumisi.  Ang ngising ito...

"Admiring us is a great pleasure." Does it mean that we're qualified to be their ally?

"However, having connection means you're asking for an early Death." I know that risk... But being their ally means that I can gain more influence to the elders. And with that, I have nothing to worry about Airish's safety...

"We will take the risk." I'm taking this opportunity no matter how difficult it will be.

"Then, you have to take the pledge." Isang kahon ang inilabas nila. Inilabas niya ang isang kutsilyo at ibinigay sakin ang isang kontrata.

"Sign this paper using your blood. Take the pledge and drink this wine." Tsaka inilagay ang bote ng wine sa gilid ko. Kinuha ko ang kutsilyo ang bahagyang hiniwa ang palad ko tsaka ito pinatalsik sa papel pagkatapos no'n ay ininom ko ang wine na nasa tabi ko.

"If you passed the test, then you're worth to be an ally." What's with this wine? Why do I feel dizzy all of a sudden? Goddamn it... Kung sakaling umatake sila ay mukhang matatalo ako sa laban...

"I'll give you 1 minute," Ang linyang ito... Ang boses at ang napakalamig na pakikitungo ng taong 'to... No... It can't be her... I'm always aware of her actions everytime...

"If you stay awake... Then you're in, If you sleep, then I'll tear this contract." I feel so fucking dizzy... Pero hindi ko kayang mawala ang alyansang ito...

I will stake awake no matter what happens...

-

I completed the task and make Rage Society as an ally... But there is one thing that's bothering me... I didn't even get the chance to ask her name.

Kakarating ko lang sa bahay dahil sa inutos sakin ni Airish. Hindi ko din natanong kung saan siya pumunta kahapon.

Nang makapasok ako sa kwarto ay walang tao kaya napag-isipan kong bumaba.

"Ms. Nadia... Did you see her?" Tumingin siya sakin bago kumunot ang noo niya.

"She's outside but never mentioned her place..." Natagalan ako dahil sa haba ng pila. Saan naman kaya nagpunta ang babaeng 'yon?

Napakunot ang noo ko ng biglang tumunog ang cellphone ko.

From: Unknown Number

"If you want to see your woman, then pick her up." Sinong tarantado ang kukuha kay Airish? Isang address din ang isinend sakin. Kung hindi ako nagkakamali ay isa itong abandonadong building. Ano naman kayang balak nilang gawin sa kanya?

Sinubukan ko itong tawagan pero agad itong pinatay kaya napakuyom ako ng kamao.

Don't let me know that she's hurt...

OR ELSE YOU'LL REGRET IT.

Sa inis ko ay agad akong lumabas at sumakay sa motor para pumunta sa abandonadong lugar.

Wala akong pakialam kung madilim ang lugar na iyon... Just don't let me capture you... Or else I'll kill you all.

Agad akong bumaba at pumasok. Talagang madilim sa lugar na Ito. Isang text ulit ang nagsend sa cellphone ko. At sa pagkakataong ito... Agad na akong nagmadali papunta sa ikalawang palapag.

"AIRISH!" Sigaw ko pero walang sumasagot at tahimik lang ang paligid kaya napag-isipan kong buksan ang flashlight ko.

Nakaramdam ako ng lamig sa likod ko at nang itapat ko dito ang phone ko ay bigla akong napabagsak.

Sa sobrang lakas ng impact ay hindi ako nakakilos at unti-unting lumabo ang paningin ko...

GODDAMN IT... I didn't see it coming... Hindi pa man sumasara ang mata ko ay naaninag ko ang isang taong nakangisi sakin.

"Sleep for a while Mr. Del Mundo." Goddamn it....

-

[Airish Laxamana]

Asan na ang lalaking 'yon? Bakit hindi siya sumasagot sa tawag ko?

"Asa'n na daw?" Tanong sakin ni Venice kaya napakunot ang noo ko. I'm too busy to prepare this but where is he?

"No clue." Nagsimula ko nang ikuyom ang kamao ko. "He's not responding." Saan na nagpunta ang lalaking iyon? His cellphone is ringing but he didn't even dare to answer it.

"It's been hours since we arrange this." Sambit naman ni Pey tsaka ako binigyan ng nag-aalalang mukha.

"That jerk..." Naiinis na bigkas ni Venice. I prepared this surprise for him dahil birthday niya ngayon... He should be coming in here.

Nagsimula na akong malungkot sa hindi ko malamang dahilan. Am I just wasting my time in here? Hanggang sa naisipan kong tawagan si Ms. Nadia. Agad naman niya itong sinagot.

"Where is he?" Bungad kong tanong. "He's gone for an hour Airish." He's gone?! SA'N SIYA NAGPUNTA?!

"I see..." Dismayado kong sambit tsaka ko pinatay ang telepono. I smiled bitterly as I started to feel pain in my chest. Sana tinawagan niya ako kung saan siya pupunta....

Tinignan ko ang cellphone ko na biglang tumunog.

From: Kaijin

I'm with someone, Stop calling me for a while. You're bothering me.

Lalo akong nabanas. WHAT'S THAT BIG MATTER OF YOURS THAT YOU CAN'T EVEN TAKE MY CALL?!

I... PUT SO MUCH EFFORT FOR YOUR BIRTHDAY THEN...

WHY? "Airish?" Babae din ako... At may pakiramdam ako...

Who's with you? Sinong kasama mo at hindi moko magawang bigyan ng atensyon? Is it someone important? Or is it a woman?

Hindi ko namalayang tumutulo na pala ang luha sa mga mata ko. "Caden..." Hindi ko napigilan at niyakap ko siya ng mahigpit. I put this effort just for you... Can you look at this efforts at once? YOU UNGRATEFUL JERK...

"We're here..." I feel so disappointed today...

-

Dalawang oras ang lumipas at nagsiuwian na ang lahat. Wala na akong nagawa kung hindi tumulong sa pag-aalis ng mga hinanda ko.

I feel so fucking disappointed... "AIRISH!" Napatingin ako nang biglaang bumukas ang pintuan ng restaurant...

He's...

He's here...

"Goddamn it you're fine!" Agad niya akong niyakap pero agad ko itong kinalas.

"Right." Napatingin siya sa ayos ng restaurant at ang banner sa taas. Nagsimula na akong mapakagat sa labi ko.

"You... Made this for me?" What's the used of preparing this stuff if you're late? There's no used of being amazed... After all, I'm not your priority.

"It's your birthday. I hope you're happy now." Ibinigay ko sa kanya ang isang jar na naglalaman ng mga sulat.

"Happy birthday." Jerk... Why didn't you show up? I look like an idiot preparing this just for you...

Hinigit niya ang kamay ko tsaka ako niyakap. "Fuck... I'm sorry... I'm sorry... Please... Forgive me..." I want to forgive you... I really want to... Hindi mo naman kasalanan na may gagawin ka... Ang problema... Hindi ko alam na may ginagawa ka pala...

"Shit... Don't cry... Please... I'm sorry..." I'm still can't get the point of this day... For my entire life... This is the first time that I feel humiliated...

"I can't see you crying just because of me... Please don't misunderstand me... I really want to be on time please trust me... It's still my birthday right?" Kumalas naman ako sa kanya bago pinunasan ang luha ko.

"You already ruined it." Sambit ko na nakapagpatahimik sa kanya. "I'm tired... I'm going to rest." Huling sambit ko bago ako umalis sa restaurant.

"Take me home." Utos ko sa kanya. Bumaba siya sa kotse bago niya hinawakan ang pisngi ko.

"You look like a mess." Mapait niya akong tinignan tsaka bumuntong hininga.

"Just take me home." Pinagbuksan ako ng pintuan ni Dylan bago siya pumunta sa driving seat.

"Take a rest." Napasandal ako sa upuan bago tumingin sa bintana. Nakita ko na nakaupo si Kaijin habang hinihilot ang sentido niya...

Just tell me if your feelings are already settled KAIJIN...