AU#1

CHAPTER ONE:[ UNPREDICTABLE TRUTH ]

'IN 1954, Man arrived from tokyo Airport. He had passport issued by a country named as 'taurad' which did not exist. He had visit of all countries and said his country is a 1000 years old. Police locked him in a High Secure

Room and he vanished. Experts said,he came from the PARALLEL UNIVERSE.

Around 13.7 billion years ago, simply speaking, everything we know of in the cosmos was an infinitesimal singularity. Then, according to the Big Bang theory, some unknown trigger caused it to expand and inflate in three-dimensional space. As the immense energy of this initial expansion cooled, light began to shine through. Eventually, the small particles began to form into the larger pieces of matter we know today, such as galaxies, stars and planets.

One big question with this theory is:are we the only universe out there?

With our current technology, we are limited to observations within this universe because the universe is curved and we are inside the fishbowl, unable to see the outside of it( if there is an outside.)'

Si Sir.Rosmer Shikichi, ay kasalukuyang nagleleksyon sa amin tungkol sa what so called 'parallel universe'.

Sa halip na makinig ay tinuon ko lang sa labas ng bintana ang aking pansin.Wala akong hilig sa mga siyentipikong diskusyon na gaya non, Marahil masyadong magulo at sasabog ang lahat ng ugat mo sa utak. Atsaka hindi ko rin alam kung papaano napasok ang mga astronimacal matter sa course namin, Samantalang, Psychologist student  ako.

"Mr.Holmes, Nasa akin parin ba ang ang atensiyon mo?" Inis na wika ni Sir.Shikichi. Napansin kase nitong may pinagkakaabalahang iba si Jace.

Kung 'di niyo man natatanong,pero tanungin niyo na rin.-(◠‿◕)

Si Jace Darlenn Holmes is one of my classmate back when I was in my fifth grade. Maraming nagsasabing maaring apo siya ng isa sa mga kinilalang karakter sa isang nobela na si Mr.Sherlock Holmes, pero isang malaking kasinungalingan 'yon, dahil siya lang naman ang nagiisa kong napupusuan. yieeeewww!

Sandaling nanahimik ang buong klase at napuno ng tensiyon ang lahat ng tignan ng masama ni Jace si Sir.Shikichi.

"Satingin ko,Dahil sa mataas mong marka ay hindi mo na ginagalang ang iba pang guro rito sa iskul." Napangisi naman sa kahuli-huling pagkakataon si Sir. "Are you playing with me? Then, sasakyan ko nalang 'yang kahibangan mo...Give me the five theories why a multiverse is possible." Utos nitong wika.

As usual hindi naman papakabog 'tong crushy ko dahil nga mas matalino pa 'to sa lolo niyo. Kahit wala siyang pake sa iba nagagawa ko paring makipag-interact sakanya, kapag may mga school activities nga lang.

"Infinite universes,

Bubble universes,

Daughter universes, Mathematical universes, and lastly Parallel universe." He said straightforwardly.

Hindi siya nahirapan sa pagsagot kahit pa nikakateteng sa tinuro ni Sir ay wala sa sinabi niya.

Masasabi kong 'di man siya apo ni Mr.Sherlock mayroon naman siyang talino na aakalain mong si sherlock holmes nga ang kaharap mo.

"Can you kindly explain to us what is 'Parallel universes?" Pagkakataon naman ni Sir para mas lalo pang asarin si Jace.

"Parallel Universe-Going back to the idea that space-time is flat, the number of possible particle configurations in multiple universes would be limited to 10^10^122 distinct possibilities, to be exact. So, with an infinite number of cosmic patches, the particle arrangements within them must repeat - infinitely many times over. This means there are infinitely many "parallel universes": cosmic patches exactly the same as ours (containing someone exactly like you), as well as patches that differ by just one particle's position, patches that differ by two particles' positions, and so on down to patches that are totally different from ours." Walang mintis namang sagot ni Jace na miski ibang tao'y mapapahanga talaga sakanya. Napuno na nga ang buong silid ng palakpakan dahil sa pagkahanga sakanya.

Sanaowl! May talinong gaya niya! 'Di ko talaga hilig kase ang astronimical features kaya hindi ako nakikinig sa tinuturo ni Sir.

~×~

Kanina pa natapos ang diskusyon ni Sir.Rosmer kaya naman naka uwi narin kami. Sa pagtatapos kase ng subject nito ay ganon din ang oras ng uwian namin.

Naabutan kong nagkakagulo parin ang mga babae kay Jace na halata mo namang walang pake sa mga 'to. Ganyan na ang palaging gawi sa carpark. Lahat naman kase maakit sa lalakeng 'yon, Biruin niyo kahit pa masyado siyang skinny at nerd may pagkagwapo parin siyang tinatago,3 in 1 kumbaga!

"Hoy! E.A!" tawag sakin ng kaibigan kong si Cady.

Im sure na nagtataka kayo sa nickname na tinawag sakin no'ng kaibigan kong si cady, Coz my name is Euphrosyne Ally Hashimoto, Yes! Im half filipino and half japanese by the blood.'E.A' for short, even if it sounds like a boy name just bare with it. hihi.

Si Cady Santos nama'y isa rin sa mga matalik kong kaibigan simula ng mag-aral ako rito sa 'Hirabayashi Academy'. Ang eskwelahang ito ay pinagmamay-arian rin ng mag-asawang japanese na si Mr and Mrs.Hirabayashi. Isa ito sa prestilhiyoso at kilalang eskwelahan dito. Napasok ako rito, dahil sa tulong ng pamilya kong may malapit na loob sa mag asawang japanese.

Nakauwi na ako ng mas maaga pa sa karaniwang uwi ko. Mi-minsan kase dumadaan pa kami ni cady sa 7/11 para bumili ng paborito naming dutch mill na may halong mogu-mogu.

Wala namang pakialam sa akin si Mom, dahil busy ito sa trabaho niya bilang lawyer. Masyado siyang nakatutok sa trabaho kaya hindi na niya kami naasikaso, lalong-lalo na si Tynia na sumunod sa akin, She's 14years old. Kaya siguro ito lumaking malungkutin at hirap rin sa pag-intindi, dahil wala siyang kinalakihang magulang. At kung tatanungin niyo kung na saan si Dad?

He's living his life in heaven. Pagkatapos manganak ni Mom kay Tynia ay namatay na ito.

"Mama wa doko(Where is Mom)?" Tanong ko kay Tynia habang inaalis ang medyas ko. Sa una hindi niya ako sinagot kaya naman napatampal nalang ako sa noo ko.

Palagi naman siyang ganyan kaya hindi na ko magtataka kung hindi na talaga niya kami kausapin.

Kasalukuyan siyang nanonood ng paborito niyang 'Detective Conan'.Ano pa bang laban ko sa Conan Edogawa niya eh ate lang naman niya ako.

"Kanojo no itsumo no basho de(At her usual spot)." Saad nito na alam ko naman kung saan ang tinutukoy niya.

Dali-dali akong umakyat to greet my mom with a kiss and hug. 'Di ko naman kase siya masisi, dahil nga single mom nalang siya. Porsigido siyang pagtapusin kami in her own way. Wala akong dahilan para sisihin siya sa kakulangan ng atensiyon na ibinibigay niya sa amin, Alam kong para sa future namin 'to.

"Kyō wa dō(how's your day)?" Mom asked while wearing her usual face.

Woah?!Is this for real?

I thought, she gonna be ignore me again.-ಠ﹏ಠ

"Gaya rin po ng mga nakaraang buwan." I answered back with a captivating smile.

May bago na naman kase itong kasong dapat niyang ayusin kaya naman tatlong araw na naman 'tong tutok sa selpon at laptop nito.

Bigla namang nagkaroon ng pagka-asiwa sa pagitan namin ni mom ng hindi na ito sumagot sa akin.

"Are we going to visit Sobo(grandmother)?" Tanong ko naman para mawala ang pagkaasiwa ng buong paligid.

Sobo is having her 66th birthday on Nov 12 na sa susunod na araw na mangyayari. Ang buong angkan ay iniimbitahan para ipagdiwang ito.

Tradisyon na ng lahat na sa bawat kaarawan ng pamilya nami'y magkakaroon ng engrandeng selebrasyon. Sakto namang kinabukasan nito'y ganon ring kaarawan ko at ito pa'y ang mismong debut ko. Kaso hindi ko alam kung ipagdiriwang paba namin 'to. Ang sabi kase samin ni mom ay mabuti pang kumain nalang kami sa japanese restaurant na pagmamay ari ng kapatid ni Sobo.

"Free ako on that day,pero wag mo na kong asahang fully day sa birthday mo,anak." Malungkot nitong wika habang nakatutok parin ang kanyang mukha sa nagraramihang papel.

Sabi sa inyo hindi naman ako masyadong umaasa. (:)

Pagkatapos makipag-usap kay Mom ay siya ring akyat ko sa kwarto namin ni Tynia. Pagkapasok ko ay naabutan ko ng natutulog ang dalagangkulangsaaruga,yeah!

I wash and clean my body, When im done I hastily dried my hair and proceed to my dreamland.

.

.

.

.

.

May bago pa kayang mangyayari sa buhay ko?

~×~

Nov 12,Sobo's birthday.

Maaga palang ng gumising kami nila Mom at Tynia para makaligo at makapagayos narin ng gamit para sa birthday ni Sobo.

Ang mga nakaraang araw naman ang isa mga 'di ko makakalimutan, kase INIMBITAHAN lang naman ako ng crushy kong si Jace! Kahit na mag di-dise otso na ko sa susunod na araw, feeling ko'y nasa part parin ako ng puberty ko. Keleg ang lola niyo.

"Bilisan mo na, Euphrosyne!" Napaikot ko nalang ang mga mata ko dahil sa inis. Ayoko pa namang tinatawag ako sa gano'ng pangalan. Si mom kase ang nagpangalan sakin non na ang ibig sabihin ay goddess of good cheer,joy,and mirth in greek mythology.

Habang nasa biyahe ay 'di ko naman mapigilan ang sarili kong kiligin sa paguusap namin sa telepono ni Jace. He want us to study, kasama ang pinsan niya.Well, It doesn't matter to me as long as kasama ko siya, Ang mahalaga makakasama ko na ulit siya after no'ng mangyari ang 'di ko inaasahang bagay with him.

We're grade 9 back then, Kami ang naatasang gumawa ng ipanglalaban sa kabilang grupo. It's all about science na kinakailangan mong gumawa ng bagay na maaring makatulong sa isa sa mga scientist ng school.

*Flashback*

"Our school is gonna be throwing a science fair for those people who want's to pursue some of their goals abouts science. Somehow, It's a win-win situation for us, The two of you who can conduct some research and can help our dearly scientist Mr.Federico Delfuente for his new invention are going to be his little helper for the upcoming revolution." Our dearly principal Niyamishu Taō said.

Malaking bagay na makatulong kaming lahat sa bagong inbensiyon ni Mr.Delfuente, lalo pa't isa ito sa may malaking naitulong sa pagpapatayo ng Hirabayashi Academy. Maraming nagsasabing may pagkabaliw ito pagdating sa isang bagay.

Lahat sa school ay naatasang gumawa ng isang bagay na magpapakilala ng kagalingan nito pagdating sa siyensiya. Kaso nga lang kinakailangan ng dalawang istudyante sa isang grupo kaya naman medyo nahirapan sila sa pagkuha.

Dahil nga sa galing ni Jace sa mga gano'ng bagay ay siya ang napiling gumawa ng bagay na maaring magustuhan ni Mr.Delfuente.

Maraming may gustong maging kapartner ni Jace,'di dahil sa science kundi para makasama 'to sa halos buong araw nilang pag-aaral.

Hanggang dumating sa point na wala na silang makuhang makakatulong ni Jace. So yeah, Ako lang naman ang pinili nilang makasama siya for the mean time. Halos magtatalon naman ako buong araw ng malaman ko 'yon.

Sino bang hindi masisiyahan e kung crush mo 'yung kasama mo.

Halos araw-araw na ang pagkikita namin at paguusap 'di gaya ng dati na wala ni isang tili ang narinig niya sakin. Sa tagal naming gumagawa marami naman pala kaming pagkakapareho. Kaso nga lang science talaga ang hindi sasagi sa isip kong aralin. May pagka maginoo ito pagdating sa maraming bagay gaya nalang ng paghahatid sa akin sa bahay namin at pagpapaalam ng maayos nito kay mom, if we're going to his house para gawin ang lahat.

~×~

Dumating na ang araw ng competition at ganon nalang ang kaba naming lahat sa mangyayari.

Maraming tanong ang pumapasok sa utak ko gaya nalang...

Makukuha ba kami? Mapipili o baka naman ngangabels.

Nasabi rin sakin ni Jace na hilig niya ang siyensiya mula ng mamatay ang nanay nito, dahil sa pulmonya. Ang nanay niya lang naman ang isa sa mga sikat na chemist sa buong mundo. Kaya naman nahiligan narin niya ang siyensiya.

"Dearly student, We are all disappoint to the news that coming from the spouse of Mr.Federico.We sincerely giving our deepest condolence for his family. Mr.Federico died upon 2:30 in the afternoon, Because of cessation of his heartbeat." Ms.Taō said while having a swolen eyes,Marahil sa pagkamatay ng malapit na kaibigan para sakanya.

Maraming nalungkot sa balitang 'yon, kabilang na kaming dalawa ni Jace. Matagal naming pinaghandaan ang araw na 'to at inisip na kami ang papalaring maging katuwang ni Mr.Delfuente. But,We cannot stop the upcoming death of our own lives.

Naisipin naming dalawin ni Jace ang isa sa mga opisina ni Mr.Federico rito sa school. Sa pagkakataong 'yon 'di namin alam na kakaibang bagay pala ang mapapansin namin sa loob.

Isang sasakyan na may wierdo'ng itsura na nasasabing magagamit sa pagpunta sa isang lugar na walang sino-man ang makakaalam.Base ito sa naka sketch sa isang malaking cartolina.'家に帰る' iyan ang mismong title kalakip ng mga gagawin nito sa ginagawa niya.

Napakurap kami ng sandaling maintindihan namin ang salitang nakasulat sa cartolinang iyon. 'Im going back home.' that was written by Mr.Delfuente mamaya rin ay bigla itong naglaho ng parang bula kasabay ng pagkurap ng dalawa naming mata.

Napatakip ako ng bibig at maski rin si Jace. 'Di namin inaasahang ang lahat ng 'yon.

Simula ng mangyari 'yon ay sinimulan na naming iwasan ang isat-isa bagay na kinalungkot ko at ng namatay kong nararamdaman para sakanya.

He's back from being a great sobber, while me staring at him lovingly behind his back trying to steal his heart by my eyes.

*End of Flashbacks*

Dumatal na rin kami sa naglalakihang bahay ni Sobo. Minsan nga gusto ko ng tumira rito kung saka-sakaling palayasin ako ni mom sa bahay. "Happiest Birthday,Sobo."

Nang batiin ko siya'y bigla naman siyang napatingin ng may nakakalokong ngiti sa akin na para bang may ipinapahiwatig ito.

Anong nangyari kay sobo?Anlakas ng amatz e.

Natapos ng masaya ang kaarawan ni sobo. Kaso 'di ko mapigiling hindi matakot sa mga ngitian nito. Halos bawat kilos at galaw ko'y minomonitor ni sobo. Napapansin ko ring sa akin lang ang bagsak ng dalawa niyang mata. Kahit pa kinakausap niya si mom o iba pa naming kamag-anak.

Type yata ako ni sobo. De chos lang hihi. fAmElehStrOoOoK.

'Di naman napansin ni mom na nakakainom na pala ako ng alak rito. Kahit pa libre siya ngayon at imbes na sa amin siya nakipag-usap ay roon pa sa mga kapatid ni sobo na lola at lolo ko na rin. Nakaupo naman sa isang tabi si Tynia habang nanonood ng k-drama. Bukod kase sa conan niya gustong gusto niya si 'Yeo Jin Goo' kapag minsang nasasa mood ito at nakakausap niya ako.

Nakakaramdam na tuloy ako ng hilo, dahil sa mga alak na nakahalo sa juice na iniinom ko. Kanina ko pa 'to ginagawa ang paghahalo ng alak sa inumin ko.

"Magomusume(Grand daughter)?"

Boses na nangagagaling kay lola.

Nasa harapan ko na pala ito ng hindi man lang

siya nakitang dumaan sa tabi o gilid ko.

Katakot beh.

Siguro'y dala lang ito ng alak na nainom ko kaya nahihibang lang ako.

"Pwede mo ba akong samahan sa kwarto?" Tanong niyang muli at nagpa-una na sa paglalakad.

Kala ko ba nagpapasama siya?

"Mayroon kang dapat malaman." Bulong nitong sabi pagkatapos isarado ang pintuan ng silid na nagsisilbing kwarto niya.

Nakaramdam naman ako ng kaba ng marinig 'yon sakanya. Sapalagay ko, hindi ito tama.

"Ikaw ang apo ng lalakeng nagsilbing tao mula sa kabilang bahagi ng kalawakan at ako naman ang kaniyang asawa."

≠

@ArynnNyx