Chapter 25: Bad timing

Merliah's Pov

I didn't expect that something like that happened yesterday. Mom and dad was very happy not only because they know who Reycepaz is, but because they saw their daughter's smile. I'm so proud being their daughter thou, they always give and do everything for my sake.

How i wish that everyday was so happy like yesterday, but i think rumors was true, that after a happy celebration there were always something hideous things will happen next.

Papasok na sana ako sa paboritong inuman ko ng kape ng makita ko ang lalaking dahilan ng kasiyahan ko at ng mga magulang ko kahapon lamang.

Pero ngayon biglang kumirot at sumakit ang dibdib ko ng makitang may kahawak kamay itong ibang babae.

Na naman.

I mean, iyong unang nangyari ay hindi naman sila naghawak ng kamay.

Who's that girl—who's that freaking girl?

I was about to go inside the coffee shop and pull the girl's hair but i'm so scared...i'm scared that Rey will reject me after I will do those repulsive things like that.

Hindi ko alam pero, ito na naman ang katawan ko. Dahan-dahan na namang lumiko ang aking mga paa na para bang may sariling pag-iisip.

Na-alala ko, ito na 'yung pangalawang pagkakataon na nakita ko siyang may kasamang iba. Pero, tama ba na magseselos ako kahit tulad dati hindi ko alam ang dahilan kung bakit sila naguusap?

Does Reycepaz really a womanizer? or am I just really an envious paranoid woman?

Natatawa nalang ako ng inisip kong—ah siguro after nito he will ask for a forgiveness manghihingi most sweetest way. But, I remember that my life isn't a freaking fantasy to be that romantic.

Tulad ng nangyari noong nakaraang araw, hindi na ako nagdadalawang isip pa at agad ng pumara ng taxi at umuwi ng luhaan.

Pinunasan ko ang mga 'to upang hindi halata sa kung sino man ang makakasalubong ko.

I'm little bit shocked when the driver spoke.

"Miss, umiyak ka na naman."

Nagulat ako ng makitang familiar ang mukha ni manong driver pati na rin ang anim na kamay nito at ang kanyang napakaraming mata, this is the same man who drove me the other night when I'm about to lose hope.

"Manong, si fairy God mother ka ba? Bakit sa tuwing ako ay malungkot ay nandiyan ka."

Natatawa na luhaan kong tanong sa kaniya na kahit na alam kong para akong tanga sa mga tanong ko ay pinipilit kong ibahin ang atmosphere na pumapaligid sa'kin.

"Malay mo iha—hindi sa nakiki-tsismis ha, for the second time, pero ano na naman ba ang nangyari?"

Usisang tanong ni manong driver sa'kin habang nakapukos lang ang kaniyang tingin sa daan. I mean ang posible naman kung madidisgrasya pa kami eh ang dami ng mata niya.

"Wala ito manong, I'm just so stupid when it comes into love. Wala akong swerte manong, ayaw siguro ni kupido na ako ay maging masaya." I said, and manong didn't even hesitate to reply.

"Iha, you're not stupid. And if cupid is real, believe me, talagang papanain ka niya papunta sa mahal mo. You know that nobody's perfect, I'm sorry to tell you this but please accept the fact that you also have a mistake here, and that is you didn't know the situation like before. Akala ko ba na malinaw ang paliwanag ko noong nakaraang gabi?" Mahabang pangaral ni manong samantalang ako naman ay nalikinig lang sa kaniya habang ang aking ulo ay nakasandal lang sa bintana ng sasakyan.

I don't know why this always happened but it's like the weather always read my emotion.

As the small white weightless snow racing towards each other, my emotion becomes oblivious and imprecise.

"—you always run, sumali ka nalang kaya sa olympic iha kung magaling ka sa pagtakbo..." Patuloy nito sa pagpaliwanag na medyo may biro.

Hindi ko napansin na hindi pa pala tapos si manong sa kanyang mga parangal.

I mean, hindi naman din siya nagkakamali, dahil kung hindi ako tatago, pagtakbo lang naman din ang ginagawa ko. Para akong isang maliit na nocturnal na hayop na sa gabi lang lumalabas, at kung meron namang predator ay walang ibang nagagawa kung hindi ang tumakbo.

"What I mean iha is, you should know the situation first or better ask him kahit sa letter man lang." dagdag pa ni manong.

Hindi na ako kumibo pa, dahil lahat naman ng sinabi niya ay may Punto at tama.

Yumuko nalang ako at kinuha ang papel at ballpen, sinimulan ko na ang pagsulat kahit na nanginginig ang pagsulat ko dahil nasa loob ako ng sasakyan, at balak kong ipalipad ang letter na'to mamaya papunta sa kaniya.

_______

Third person's Pov

"Why you invited me here?" Reycepaz ask to the girl who he have been talking to.

"Pazzy, I'm just here just to talk with you. Ano ka ba, I know dumaan tayo sa relation but, that's a past, don't worry and I won't fall again to your deep caramelized words."

Pabiro na sambit naman ng dalaga kay Reycepaz na tila ba ay naging sila kahit hindi naman talaga.

"I know but, kailangan pa ba talaga natin gawin 'to? We can just talk into messenger birds?" seryosong sagot naman ng binata na ibig nitong sabihin ay pwede naman sila maguusap sa mensahe gamit ang ibon na naghahatid nito, kaya bakit pa raw kailangan nilang magkita sa personal.

Tama nga naman.

Isang lingo ang bakasyon ng lahat ng guro at studyande sa paaralan ng MVU, kaya malayang pumunta ang lahat sa kung saan nila gusto.

Kaya maagang pumunta si Reycepaz sa coffee shop hindi dahil para uminom ngunit para makita ang kanyang minamahal, sapagkat, iba ang kanyang narating kung hindi ang dating kakilala nito na si Kate Willcovar na bigla nalang silang iniwan matapos may hindi pagkakaintindihan.

"It's been a while na and I'm going back to abroad the day after tomorrow, and I want us to get bonding kahit dito lang."

Sabi ng dalaga habang pilit hinahawakan ang dalawang kamay ng binata. Samantalang, ang mukha ni Reycepaz ay hindi na maipaliwanag na para bang may halong gulat, inis at pagkalito.

Kung titignan mo mula sa labas ang loob ng coffee shop ay, hindi mo makikita ang kausap ni Reycepaz maliban sa likod nito, ngunit, kitang-kita mo ang kausap niya mula sa ekspresyon, galaw at iba pa.

"Kate, I already have a woman that I loved." Paintindi ni Reycepaz kay Kate sa napakalalim na boses na makakaya nito.

The silence was killed the attention and that's the reason why the girl immediately get back her hands to the position for what it should be. Nalipat din nito ang kanyang paningin sa kahit saan at panay ayos sa kanyang damit at buhok na tila ba ay nahihiya sa kanyang mga ginagawa.

Walang tao sa coffee shop maliban sa kanilang dalawa, kaya malaya silang sumigaw sa kung saan aabot ang taas ng boses nila.

Agad namang tumayo ang binata at tinungo ang pinto, bago paman nitong buksan ang pinto at maglaho sa paningin ng dalaga ay nag-iwan ito ng mga salita dahilan upang mapatunganga ang babae sa kawalan at naiyak nalang.

"Condom can be use once only Kate—i hope you understand this idiom, Bye."

_____

Reycepaz Pov

Matapos akong umalis sa coffee shop ay agad na akong sumakay sa aking sasakyan. Habang nagmamaneho ay napasandal nalang ang ulo ko sa malambot nitong upuan. Ilang segundo ay bigla nalang may ibon na pumatong sa harap ng sasakyan ko, not just an ordinary bird, because this is a messenger bird.

Malalaman mo kasi na messenger ang isang hayop sa tuwing meron itong maliit na bag na dala-dala sa kahit saang parte ng katawan nito.

Agad ko namang hininto ang sasakyan, lumabas dito at kinuha ang papel na nasa paanan ng ibon and immediately read it.

"Uhm, good day. Sanaol maganda ang morning. May I ask if who's the girl you talke—"

What the heck! She saw us.

Hindi ko na natapos basahin ang lahat ng nakasulat dito.

Merliah's definitely angry and I hope she won't kill me.

Jusmeo how can i explain this.

"Can we talk? Where are you right now?" Sulat ko sa papel at agad namang pinalipad ang ibon. I can't wait any longer. I need to apologize to her.

Hindi na ako mapakali at makapaghintay na matanggap pang muli ang panibagong reply niya at agad ng bumalik sa loob ng sasakyan at pinaharurot ito sa kung saan ko siya nakita noong nakaraang gabi.

Malakas ang kutob ko na nandoon siya ngayon, kaya hindi na ako nag-aksaya pa ng panahon. Hindi ko alam kung ako ba ay kinakabahan ngunit ang kaliwang paa ko ay hindi na tumitigil sa pag-uyog.

Para bang ako ay takot, takot na siya ay masaktan ulit. Alam kong hindi ko totally kasalanan—no this is my fault. I shouldn't deny it. Sapagkat ang taong dumi-deny at hindi tumatanggap sa kanyang mga nagawang kasalanan ay isang malaking hangal.

I know how she's mad right now, the way she send the letter earlier. At alam kung hindi na siya magrereply kaya common sense ko nalang ang puhunan dito.

Para bang rumaragasang comet ang pag-drive ko dahil agad ko namang narating ang lugar kong saan una kaming nagkita.

I saw someone in white dress sitting on a trunk of tree playing the sand in the shores, I thought it was a goddess because of what she looks. If angels was true, I'm blessed, besides I saw one of them right now.

Dahan-dahan akong lumapit at tumabi rito, I also cleared my throat silently and start the conversation.

Ngunit bago ko pa man masabi ang nais kong sabihin ay naunahan na niya akong magsalita.

"Sino 'yun?" Mahinang asik nito ngunit halatang may pagtatampo at falit sa boses.

"I don't want to be a liar in front of the woman I Loved. So let me explain every last thing..."

I explained to her who's the girl she saw, I told her that Kate is our classmates and become one of the boys during our days. Ipinaliwanag ko rin sa kaniya kung kailan at ano ang dahilan kung bakit siya nag-aral sa ibang bansa.

I explained to her also what happened today. Kung ano ang pinag-usapan namin at kung paano ko siya iniwan.

Her laugh suddenly burst out of nowhere. Tapos ang matindi pa ay kung paano niya ako hampas-hampasin sa likod at braso.

Masakit, oo para bang ang hampas nito ay may halong galit.



Napakasakit pero, okay lang, hindi ko alam kung natatawa ba siya sa sinabi ko o dahilan lang niya 'to para makapaglabas ng hinanakit mismo sa'kin.



"Hoy. where are you laugh at?" I asked while my face was serious.

"C-Condom can be use—pftt!"

Putol-putol na sambit niya habang panay pa rin ang tawa na halos hindi mo na maiintindihan ang mga sinabi niya.

Ang ganda ng babaeng 'to pero pagtumawa parang—anyway mabuti nalang na ganito kaysa naman ano pang mangyari.

I'm just glad that she wear that smile, now.

Ang mga ngiti kung saan ako ay nahulog.

I hope this will last forever.

I really hope...

______

Last date updated: May 02, 2022

Last update I: 10/03/22