CHAPTER 6

Mark's Point of View

"Woah,woah,woah!" sigaw ni jayson habang kinakatikot ang cellphone nito.

Napatingin naman kaming tatlo sakanya kaya lumapit kami dito.

Idinantay ni James ang siko nito sa balikat ni Jayson habang si Jake at William naman ay nakataas ang kilay.

"What are you shouting?" Nakangiwi kong tanong dito.

Gabing-gabi na sumisigaw pa.

"A hot-chick just chatted me" nakangising sabi nito habang nilalaro ng dila niya ang ngipin nito.

Mas lalo akong napangiwi sa sinabi niya.

"Akala ko ba si Skyler ang type mo?" Tanong ni William kay Jayson.

Oo nga sagot ko naman sa sarili ko.

"Wag na, kay Lincoln na 'yon" sabi niya bigla na ikinatakip ng bibig niya at pumito na lang.

Pinopormahan ni lincoln si sky?

Napakunot ang noo ko dahil doon.

Hindi pwede.

***

Lincoln's Point of View

I found myself staring at her captivating eyes,  can't emit any words. Captured by the fire in her eyes.

"Why?" She asked and i don't know what to say.

I don't know either. It feels like the time just stops for a while.

Is it because i already love her? Or is it just lust?

But everytime i'm near at her my heart beats fast.

Everytime i hear her name i can feel butterflies in my stomach.

Everytime i saw her with my brothers i get jealous.

I get sentient about what i have between me and her.

I want to feel her everyday.

I want to be the first person she sees every morning.

I want to be the last person that she will see and say 'goodnight'

I want to be the one she's with when she can't sleep and look at the starry night sky.

I want her to be mine.

I want to be her's.

"Because-" I stopped nang makarinig kami ng nabasag.

Napalingon kami ni Sky sa likod at nakita si Mark na nakatitig sa nabasag niyang wine glass na kamakailan ay tumingin din samin.

"Sorry, it slipped" sabi nito at hindi man lang ako tinapunan ng tingin kundi si sky lang.

Napatitig ako sa mga mata ni Mark at kitang-kita ko na nasasaktan ito.

Wag mong sabihing- may gusto ka kay sky?

Tanong ko sa loob-loob ko.

"Ahmm.. it's fine ako na ang maglilinis" sabi ni sky at tumayo sa kinauupuan niya at kumuha ng walis.

Habang abala si Sky ay lumapit sakin si Mark at umupo sa kinauupuan kanina ni Sky na may dalang baso ulit ng wine na may vodka.

"So, first move?" Tanong ni Mark sakin na hindi ko man lang ikinagulat.

My brother Mark is really good when it comes to reading someone's actions.

"So you already know? Well im not surprised 'bout that" prenteng sabi ko at sumipsip ng vodka.

Napansin kong wala si Sky, paniguradong nasa kitchen ito.

Sa isang iglap ay natagpuan ko na lamang ang sarili ko na hawak-hawak ang sarili kong panga at lasang-lasa ko ang naghalong vodka at sarili kong dugo.

I licked the corner of my lips and smirk at him.

"I won't let you ruin this mission lincoln, i won't" seryosong sabi nito habang nakatitig ito ng mariin sakin.

"So i've been told" balik ko sakanya na ikina-igting ng panga niya at sabay lagok ng buong vodka at iniwan ako.

Sinundan ko lamang ng tingin ang likod ng kapatid ko hanggang sa mawala ito sa paningin ko.

I sighed

"So i've been told" bulong ko sa sarili ko at tumayo na sa pagkakaupo sa lupa at umupo muli sa upuan at nilagok ang vodka ko.

Hindi ko na inabalang hinatayin si Sky, tumayo na ako at saktong nakasalubong ko si Sky na puno ng kwestyon ang mukha pero nilagpasan ko lang ito na parang hangin.

"So ganon na lang 'yon? Aalis ka na lang?" Tanong nito na ikinatigil ko sa gulat pero hindi ko hinayaan na mapansin niya ang reaksyon ko.

"Just sleep" maikling sabi ko at umakyat na sa kwarto ko.

***

Skyler's Point of View

Iiwan ko muna yung magkapatid na mag-kwentuhan.

Lilinisin ko pa yung nabasag ni Mark.

Abala ako sa paglilinis ng mga bubog nang meron pala akong hindi napansin na bubog na nahawakan ko. Dahil sa panic ay tumakbo ako sa kitchen sink at hinugasan ito doon.

Hinayaan kong patuluin muna ang dugo mula sa kamay ko hanggang sa makuntento ako at binalutan ito ng bandage.

Napansin ko naman na paakyat na agad si Mark pero hindi ko na ito pinansin.

Nang palabas na sana ako ng kusina ay nakita kong nakaupo si Lincoln sa lupa habang hawak ang panga nito kaya minabuti ko munang sumilip mula sa pader na nakaharang.

Ano kayang ginawa ng magkapatid?

Bakit naka-upo si Lincoln sa lupa?

May nangyari ba nung wala ako? Nag-away ba sila?

Nang mapansin kong tumayo na si Lincoln ay napaayos na rin ako ng tayo at nagsimulang maglakad papalapit sana dito ngunit nilagpasan lang ako nito.

Tila nakaramdam ako ng sakit.

It hurts so much, na parang kanina lang ay nakatitig kami sa kalangitan pero ngayon ay dinaanan lang ako na parang hangin.

I clenched my fist at inipon ang natitira kong lakas na magsalita.

"So ganon na lang 'yon? Aalis ka na lang?" Tila hangin na lang na sabi ko. Hindi dahil sa natatakot ako kundi pinipigilan ko ang sarili ko na maluha.

Nakatalikod lang kami sa isa't-isa kaya nakayuko na lamang ako habang pinipigilan ang luha ko.

Bakit ang sakit? At bakit ako nasasaktan?

Nanatili kami sa ganoong posisyon ng ilang segundo hanggang sa magsalita siya.

"Just sleep" malamig na sabi nito't umalis na.

Napakapit naman ang kamay ko sa kaliwang dibdib ko at napaluha na doon.

Napaupo ako sa sahig dahil sa sakit na tila ikinalambot ng mga binti ko.

Why?

Why?!

Why am i hurting? Why am i thinking about him? Why do i feel like i'm captured by his trap?

"He's my brother" i unconsciously said and cover my palms to my face and cry.

--------

Lumipas ang isa pang araw na tila bumalik sa dati ang lahat.

Same scene everyday, naguusap naman kami ni Lincoln but.. only about sa studies dahil malapit na ulit ang pasukan and responsibilities niya bilang kapatid.

Umaga, umaga nanaman pero ramdam na ramdam ko ang pamamaga ng mga mata ko sa kakaiyak ko magdamag kagabi.

--------

"Arghhh! Lincoln! I hate you! But im loving you at the same time and it's incest!" Sigaw ko habang nakatalukbong ng unan at ipinunas doon ang rumaragasang likido sa mukha ko.

Why?!

Bakit siya pa?!

Napasabunot na lang ako sa buhok ko at marahas na humiga sa kama hanggang sa tangayin ako ng tulog.

--------

Argh!

Umagang-umaga naiinis na ako. Tumayo na ako at nag-ayos ng sarili.

Inabot ako ng tatlumpung minuto sa pag-aayos dahil sa kalamyaan ko.

Huminga ako ng pagkalalim-lalim at nag-ipon ng lakas ng loob na tumapak sa labas ng kwarto ko.

Nang makalabas ako ng kwarto ay nakahinga ako ng maluwag dahil wala akong nakasalubong ni isa sa anim.

Naglakad na ako pababa ng hagdanan pero napatigil din agad nang makarinig ng ingay sa baba.

It's coming from the dining area.

"Maybe their eating" I said to myself.

I just need yogurt that's all then kakainin ko na lang ito habang on the way sa school.

Pumikit muna ako ng mariin at muling bumuga ng hangin.

Parang hangin na dinaanan ko lang sila at naghanap ng yogurt sa ref.Habang hinahanap ko kung nasan ang yogurt ay narinig kong nag-goodmorning si Jake.

Napasimangot naman ako nang wala akong nakitang yogurt kaya wala na akong nagawa kundi ang isara ang ref.

"Morning" sabi ko habang bahagyang itinaas ang kamay ko at umalis sa dining area.

"Damn it" hingal na sabi ko sa sarili ko.

Parang naubos ang lakas ko doon ah.

"Mauuna na ako" malamig na sabi ko.

"I'll take you to scho-" hindi ko na pinatapos si Mark na magsalita and waved him goodbye.

Lalabas pa lamang ako ng pintuan nang biglang may humatak sa kamay ko na sobrang higpit at dinala ako sa kotse.

Mabilis na lumipat siya sa driver's seat at nag-drive. Silence in the car is deafening me.

Lincoln is the one who's driving me to school.

" do you think that i will let you take a cab?" Inis na tanong nito sakin.

I didn't bother to answer him.

Lumipas ang limang minuto ay itinigil niya sa gilid ng daan ang sasakyan.

My jaw dropped and took a glance at my wrist watch.

"Mala-late ako ano ba?" Inis na tanong ko dito.

Nagtangis ang bagang nito at padabog na nagmaneho ulit kaya napuno muli ng katahimikan ako kotse.

"Fuck!" Inis na sigaw niya at muling ginilid ang kotse na ikinainis ko lalo.

Inis na iniharap niya ako sakanya na ikinagulat ko.

"Skyler, sky.." rinig kong bulomg nito habang sinasabunutan ang sarili niyang buhok at napahilamos sa mukha niya.

What's wrong with him?

***

Lincoln's Point of View

Fuck! I cursed myself.

Simula nang iwanan ko siya nung isang gabi ay hindi na naging maganda ang pakikitungo sakin ni Sky.

Tila kinain ako ng galit ko dahil sa mga sinabi ni Mark nung gabing nagkasagutan kami.

He's thinking that i might ruin the mission. My inner devil laughed.

Wala pa akong misyon ni isa sa buhay ko na palpak. Every mission was cleared clean.

Kagabi pa lang ay hindi na ako makatulog hindi dahil sa nababahala ako sa sinabi ni Mark kundi nararamdaman ko na binibigyan ako ni Skyler ng silent treatment.

And it's fucking hurting me.

Gusto kong kausapin niya ako, gusto kong nakikitang ngumingiti siya sakin, gusto kong marinig ang boses niya.

"Mauuna na ako"

Nagising ako sa reyalidad nang marinig ang boses ng hinihintay ko.

"Sky? Aalis na si Sky?" Takang tanong ni William habang tinitignan ako ng puno ng kwestyon sa mukha.

"Damn it" i hissed under my breath and harshly stood up.

Bago pa man siya makalabas ng pintuan ay nahawakan ko na ang braso nito at hinila siya papasok sa kotse.

I won't let her go to school by herself.

" do you think that i will let you take a cab?" Inis na tanong ko dito.

I waited for seconds but she didn't even answered me.

I sighed.

Minabuti ko na lamang na magdrive.

Makalipas ang ilang minuto na walang imik ay kinain an ako ng galit ko kaya itinigil ko ang kotse sa gilid.

I heard her cursed under her breath.

"Mala-late ako ano ba?" Inis na sabi nito.

I obliged.

"Fuck!" Malutong na mura ko sabay ginilid ang kotse at napasabunot sa buhok ko at napahilamos ng di oras.

"Skyler, sky.." i frustratingly whispered to myself and looked at her.

I saw her tears rush down to her pinkish cheeks.

Tila nabalik ako sa reyalidad nang makita kong lumuha ito.

"Shit baby, don't cry..hush now" pagpapatahan ko dito.

I cupped her face and stare at her beautiful eyes.

"Im sorry, i just can't take it anymore" sabi ko dito at pinunasan ang tumulong luha niya gamit ang hinlalaki ko.

"Please talk to me, i can't take your silent treatment anymore" i begged her then i saw her eyes widened.

"Do you mean, you're hurting because you think im giving you a silent treatment?" She surprisingly asked.

Nahiya man but i nodded.

"Why?" She asked again.

And for the third time i don't know what to answer to her.

I cupped her face and kissed her forehead.

" do you trust me?" I asked her.

She stared at me for a while, seeking for truth.

"Do you trust me?" I asked her once again and she nodded so i smiled and hugged her tightly.

"You trusted me, it means na walang mangyayaring masama at wala tayong ginagawang mali. Just .. trust me" seryosong sabi ko sakanya na ikinaluha niya pa lalo.

Nagpanic naman ako dahil sa pagluha niya. Why is she crying?

"Hey..shhh..hush now, why are you crying?" I asked her and wiped her tears.

"This is not right, you're my brother and this is incest." Naluluhang sabi niya. Napakunot ako ng noo.

Is the feeling mutual?

Napailing ako sa iniisip at tinitigan ito sa mga mata.

"It's not. Trust me" sabi ko dito na ikinakalma niya kaya nakahinga ako ng maluwag.

Kinuha ko ang handkerchief sa bulsa ko at pinunasan ang mukha nito.

Inabot ko ang kamay nito at binigay ang panyo and slightly squeezed her hands.

I look into her eyes as she did.

"Trust me" i whispered and she nod.

Imbis na pumunta sa school ay inilihis ko ng daan ang kotse na ikinagulat niya.

"Where are we going?" She asked full of confusion.

I smirk and looked at her.

She looks cute whenever she's puzzled.

"Somewhere" i said and drive.

END OF CHAPTER 6